Κάθε βιβλίο του Αύγουστου Κορτώ είναι ένα εκδοτικό γεγονός. Κάποια από αυτά εξελίσσονται και σε θεατρικά γεγονότα, όπως η «Κατερίνα», που βασίστηκε στην αληθινή ιστορία της μητέρας του, έγινε μπεστ σέλερ και στη συνέχεια μεταφέρθηκε με μεγάλη απήχηση στη σκηνή.
Τώρα είναι η σειρά μιας ακόμα ηρωίδας του Κορτώ, της μυθιστορηματικής «Ρένας» από το ομώνυμο βιβλίο, να ανέβει στο θεατρικό σανίδι και συγκεκριμένα στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Με τη Νικαίτη Κοντούρη στη σκηνοθεσία, τον Στέλιο Χατζηαδαμίδη στη θεατρική διασκευή και την Υρώ Μανέ στον ομώνυμο, πρωταγωνιστικό ρόλο, κάνει πρεμιέρα στις 10 Δεκεμβρίου.
Η Ρένα η Σμυρνιά του Κορτώ είναι ένα φανταστικό πρόσωπο, αλλά θα μπορούσε άνετα να είναι υπαρκτό. Μια γυναίκα που το μόνο που ήξερε καλά ήταν να προσφέρει ερωτικές υπηρεσίες. Μέσα από την αθωότητα, την αμεσότητα και τη δύναμή της για επιβίωση, όπως και μέσα από τη μουσική, χτίζεται μια τοιχογραφία της χώρας μας. Γράφεται ένας ύμνος στην αγάπη, τη ζωή και τον έρωτα χωρίς φραγμούς, σε μια Ελλάδα που σπαράσσεται, γονατίζει, ανασταίνεται και συνεχίζει μοιραία και ακάθεκτη, από τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα μέχρι σήμερα.
Στη νέα θεατρική παράσταση, «μια ομάδα ρεπόρτερ-συγγραφέων γνωρίζουν τη Ρένα τη Σμυρνιά στο AthensPrideParade», εξηγεί η Νικαίτη Κοντούρη και προσθέτει :«Η Ρένα τους καλεί σπίτι της και με τον δικό της μοναδικό τρόπο, ξετυλίγει το νήμα της περιπετειώδους ζωής της. Μέσα από τη σπαρταριστή αφήγησή της, αποφασίζει να τους μοιράσει ρόλους, κι έτσι οι νέοι που την ακολούθησαν αρχίζουν να “υποδύονται” τους μεγάλους έρωτες της ταραγμένης της ζωής».
«Η Ρένα θα μπορούσε να είναι μια ακόμα πουτάνα. Μια ακόμα ξεμωραμένη ηλικιωμένη πουτάνα με πολλές εμπειρίες. Δεν είναι όμως» επισημαίνει ο Στέλιος Χατζηαδαμίδης και συνεχίζει λέγοντας: «Γιατί δεν είναι ούτε η πουτανιά που την ορίζει. Ούτε τα χρόνια. Ούτε η ίδια η ιστορία. Η λαχτάρα της για τη ζωή και ο έρωτάς της για το αύριο είναι που την ορίζουν. Η επιθυμία της να ξημερώσει ένα ακόμα πρωί, να πιει το καφεδάκι της μαζί με το τσιγάρο της στο μπαλκόνι και να κοιτάει όπου φτάνει το μάτι της και ακόμα παραπέρα. Και αν σε δει στο δρόμο μετά να σου πει: “Να ζήσεις όσο μπορείς πιο ευτυχισμένος. Ν' αγαπήσεις και ν' αγαπηθείς”».
