Συνεχίζει σε εντατικούς ρυθμούς τις θεραπείες αποκατάστασής της η νεαρή Μυρτώ που επέστρεψε πρόσφατα στο σπίτι της στην Αθήνα, σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας «Νέα Σελίδα». Η ίδια, πριν από περίπου πέντε χρόνια, είχε δεχτεί επίθεση σε παραλία της Πάρου, με αποτέλεσμα να υποστεί σοβαρές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις.
Με την φροντίδα της μάνας της και την συνεχή παρακολούθηση των γιατρών, η 20χρονη πλέον Μυρτώ συνεχίζει τον αγώνα. «Σπίτι της ίδιας και της μητέρας της, Μαρίας Κοτρώτσου, είχαν γίνει τα νοσοκομεία. Τώρα όμως αυτό άλλαξε. Μετά από πέντε χρόνια ζει πλέον ξανά σε σπίτι στη γενέτειρά της, την Αθήνα. Για πρώτη φορά από τότε που έφυγε για εκείνες τις διακοπές στην Πάρο», αναφέρει το δημοσίευμα. Όπως δήλωσε η μητέρα της, Μαρία Κοτρώτσου, στην εφημερίδα, η διάθεση της νεαρής γυναίκας έχει αλλάξει πολύ μετά την επιστροφή της στην Αθήνα. «Στο μυαλό της και τη ματιά της υπάρχει περισσότερη σπιρτάδα και αντίληψη», εξηγεί η κ. Κοτρώτσου, προσθέτοντας ωστόσο ότι δεν έχει υπάρξει πρόοδος στο θέμα των κινήσεων.
«Αυτό όμως που έγινε στην Λάρισα ήταν ότι σταθεροποιήθηκε το θέμα των λοιμώξεων. Είναι πάρα πολύ σημαντικό». Σε καθημερινή βάση, την Μυρτώ επισκέπτονται εργοθεραπευτές, λογοθεραπευτές και φυσιοθεραπευτές. Μαζί τους στο σπίτι, κάποιες ώρες της ημέρας, είναι και η Χριστίνα, η νοσηλεύτρια. Βοήθεια από το κράτος δεν υπάρχει, όπως λέει χαρακτηριστικά η μητέρα της. «Σε ένα άτομο που έχει 100% αναπηρία, δεν προβλέπει βοήθεια. Ίσως θεωρεί ότι ο γονιός πρέπει να είναι αρσιβαρίστας και να τα καταφέρει μόνος του», εξηγεί, προσθέτοντας: «Αυτή τη στιγμή ζούμε χάρη στη βοήθεια κάποιων ανθρώπων που βοηθάνε χωρίς να θέλουν να φαίνονται. Κατ’ εμέ, αυτός είναι και ο σωστός τρόπος φιλανθρωπία. Έτσι όπως είναι τα πράγματα, δεν θα μπορούσαμε να ζήσουμε χωρίς αυτούς τους ανθρώπους».
Το μοναδικό επίδομα που λαμβάνει η κ. Κοτρώτσου είναι ένα εξωιδρυματικό επίδομα των 700 ευρώ που δίνεται σε όλες τις περιπτώσεις τετραπληγίας. «Η Μυρτώ γεννήθηκε γερή και έφτασε σε αυτή την κατάσταση από μια δολοφονική επίθεση ενός… δεν θα τον πω άνθρωπο. Κάποιου από μια ασιατική χώρα που η Ελλάδα δεν έχει υπογράψει τίποτα. Δέχεται όμως τους υπηκόους της. Δεν είναι όλοι κακοί, αλλά υπάρχουν και κακοί. Γιατί στα χρήματα που δίνει η ΕΕ δεν προβλέπονται αποζημιώσεις για ό,τι προκαλούν; Εγώ, για αυτό τον λόγο, θα πάω σε δικαστήριο το ελληνικό κράτος. Ακόμη και αν χάσω, θα πρέπει να ξεκινήσει κάτι».
