Η πανδημία της βουβωνικής πανώλης, γνωστή και ως «μαύρη πανώλη» ή «μαύρος θάνατος» σάρωσε ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο κατά τα χρόνια του Μεσαίωνα και συγκεκριμένα από το 1348 έως το 1353, έχοντας σαν αποτέλεσμα τον θάνατο εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων. Υπολογίζεται ότι ο παγκόσμιος πληθυσμός, μέχρι το τέλος της πανδημίας, μειώθηκε από 450 εκατομμύρια σε 350 εκατομμυρία και δεν επανήλθε στα επίπεδα που ήταν πριν το ξέσπασμα της νόσου παρά τον 17ο αιώνα.
Η Ιταλία, μία χώρα που χτυπήθηκε βάναυσμα και από τον κορονοϊό, υπήρξε «μαρτυρική» και στα χρόνια της πανώλης, θρηνώντας εκατομμύρια νεκρούς. Εκεί την εποχή, λοιπόν, οι έμποροι κρασιού είχαν βρει τον δικό τους τρόπο να σερβίρουν με ασφαλή τρόπο τα προϊόντα τους στους περαστικούς, που ήθελαν να κάνουν μία στάση για ένα ποτήρια γευστικό, μυρωδάτο κρασί.
Λεγόντουσαν «παράθυρα του κρασιού» και δεν ήταν τίποτα περισσότερο ή λιγότερο από αυτό που έλεγε το όνομα τους: μικρά παραθυράκια - ανοίγματα στους τοίχους των μαγαζιών, μέσα από τα οποία εμφανιζόταν το χέρι του εστιάτορα για να σερβίρει στον πελάτη το ποτό του, χωρίς άμεση επαφή.
Αυτό το γοητευτικό, θα έλεγε κανείς, αρχιτεκτονικό τέχνασμα βρήκε από την αρχή την χρησιμότητα του, την εποχή του κορονοϊού, με τους σύγχρονους επιχειρηματίες στην περιοχή της Τοσκάνης να ανοίγουν ξανά τα επί αιώνες σφραγισμένα παράθυρα, για να σερβίρουν όχι μόνο κρασί αλλά κάθε λογής έδεσμα. Καφέδες, τσάι, χυμούς, σάντουιτς και σαλάτες φτάνουν πλέον στα χέρια των πελατών με τον πιο ασφαλή τρόπο.
Σύμφωνα με τον Matteo Faglia, πρόεδρο του Wine Window Association, οι ενδιαφερόμενοι δεν έχουν παρά να χτυπήσουν τα μικρά ξύλινα παντζούρια για να δώσουν την παραγγελία τους, η οποία θα φτάσει σε αυτούς μέσα από ένα μυστηριώδη άνοιγμα που μοιάζει με τούνελ. Μέσα σε δύσκολες, σκοτεινές συνθήκες μία γεύση ιστορίας που διατηρεί τη δική της μαγεία.
Δείτε μερικές εικόνες από τα περ
