Γράφει η Δώρα Μάστορα
Η έκθεση “Welcome to my head” είναι μια γρήγορη καταγραφή ενός ταξιδιού που έκανα με σκοπό να ανακαλύψω περισσότερο τον εαυτό μου και λιγότερο το μέρος που επισκεπτόμουν. Φυσικά, η επιλογή του Bali δεν έγινε τυχαία. Ο τόπος αυτός παραμένει άγνωστος για πολλούς ακόμα και όταν τον επισκέπτονται. Και αυτό, γιατί έχει μια πολύ ομορφη επιφάνεια, ένα λαμπερό περιτύλιγμα που μερικοί δεν θέλουν να το σκίσουν και να ανακαλύψουν το πραγματικό περιεχόμενο του. Έτσι, πολλοί ξέρουν για το υπέροχο, εκτυφλωτικό Μπαλί και λίγοι για το αληθινό Μπαλί με τα παιδιά που λούζονται στα μικρά ρυάκια μπροστά από τα σπίτια τους, για τις γυναίκες που δουλεύουν ακόμα και οικοδομή μεταφέροντας απίστευτα φορτία πάνω στο κεφάλι τους ή για τα φτωχικά σπίτια που στερούνται ακόμα και τις βασικές ανέσεις. Το Μπαλί μου θυμίζει τον εαυτό μου που για καιρό προσπαθούσα να πείσω εμένα και τους γύρω μου ότι ζούσα μια υπέροχη ζωή ενώ η αλήθεια ήταν ότι είχα βουλιάξει σε μια μαύρη τρύπα και καταδίκαζα τον εαυτό μου στην ανοχή ανάρμοστων καταστάσεων και συμπεριφορών.
Στο Μπαλί, έφτασα για να ξαναβρώ τον εαυτό μου και την αλήθεια μου. Να διώξω από πάνω μου τον φόβο. Να πιστέψω ξανά σε εμένα. Να απαλλαγώ από την ανασφάλεια που μου έδενε τα πόδια, την ψυχή και το μυαλό μου.
Έφυγα με έναν μπερδεμένο, αποπροσανατολισμένο νου και μια βιασμένη ψυχή αποφασισμένη να αφήσω το ταξίδι να με διδάξει. Και εννοώ το μοναχικό ταξίδι γιατί πραγματικά ήξερα πως περισσότερο από κάθε τί είχα ανάγκη να μείνω με τον εαυτό μου.
Αυτή η πρώτη έκθεση, λοιπόν, είναι ένας τρόπος για να πω σε όποιον αντιμετωπίζει ένα gap στην σχέση του με τον εαυτό του ή με τους γύρω του, να τολμήσει να φύγει μακριά. Θέλω να δηλώσω την απολυτη αντίθεση μου σε αυτό που είθισται να λέγεται “μην το βάζεις στα πόδια” και το οποίο άκουγα και εγώ από μικρή και να βροντοφωνάξω
“Βάλ’ το στα πόδια. Τρέξε. Ξεκίνα. Φύγε. Απομακρύνσου. Πάρε τον χρόνο σου και βρες τον τόπο σου”.
Και αυτό δεν σημαίνει επουδενί “εγκατέλειψε’. Εξάλλου, είναι γνωστό ότι φεύγοντας δεν αφήνουμε τα προβλήματα πίσω.
Τα παίρνουμε μαζί αλλά σταματάμε να καθόμαστε και να τα κλώθουμε. Τα παίρνουμε, τα δουλεύουμε, τα κοιτάμε από άλλο πρίσμα, τα αγαπάμε, τα μισούμε, τα λύνουμε, τα πετάμε στον αέρα, τα ξεσκίζουμε, τα μειώνουμε, τα εξαντλούμε.
Το Welcome to my head σαν πρώτο σκοπό έχει λοιπόν να πει σε όλους ένα μεγάλο Τόλμα να ταξιδέψεις μόνος σου όταν το έχει ανάγκη η ψυχή σου.
Το δεύτερο κομμάτι του Welcome to my head είναι εστιασμένο στις γυναίκες και στο χρέος που έχουν στον εαυτό τους να υποστηρίζουν με κάθε τρόπο την ψυχική τους υγεία, την σωματική τους ακεραίοτητα, την προσωπικότητα τους και την αληθινή ομορφιά που κρύβεται μέσα τους.
Γι' αυτό και κάθε μέρα αυτού του ταξιδιού φωτογράφιζα κατά κύριο λόγο γυναίκες. Οι γυναίκες στο Μπαλί είναι πραγματικά ηρωίδες. Είναι μια αστείρευτη πηγή δύναμης και έμπνευσης. Περηφάνιας και αξιοπρέπειας. Οι γυναίκες στο Μπαλί δεν είναι μόνο οι όμορφες εκείνες γυναίκες με τα μπλεγμένα λουλούδια στα μαλλιά. Είναι γυναίκες που ξυπνούν από τα χαράματα φροντίζοντας για τα πάντα. Και πρόσεξε με. Δεν είναι άλλες οι γυναίκες με τα frangipani στα μαλλιά και άλλες εκείνες που δουλεύουν οικοδομή ή με βουτηγμένα τα πόδια μέσα στο νερό των ορυζώνων. Είναι οι ίδιες γυναίκες. Με πολλούς ρόλους και πολλή δύναμη. Είναι οι γυναίκες που έγιναν οι δασκάλες μου και μου έμαθαν πως όποια δυσκολία και αν αντιμετωπίζω, τίποτα δεν μπορεί να με κάνει να σταματήσω να αγαπάω τον εαυτό μου, να απαιτώ για μένα το καλύτερο και να υπερασπίζω με κάθε τρόπο την ελευθερία και την αξιοπρέπεια μου.
Αυτές τις φοβερές προσωπικότητες θα ήθελα να παρουσιάσω σε μια μεγαλύτερη έκθεση τον Μάρτιο δηλώνοντας έμπρακτα την διάθεση μου να σταθώ δίπλα σε κάθε άλλη γυναίκα που έχει δεχτει κάθε είδους κακοποίησης και καταπίεσης.
Φωτογράφος, φυσικά, δεν είμαι. Αγαπώ την φωτογραφια και έχω δουλέψει χρόνια δίπλα σε φωτογράφους κάνοντας styling και παραγωγή φωτογραφήσεων στον τομέα της ομορφιάς, της μόδας, του φαγητού και της διακόσμησης. Οι φωτογραφίες μου δεν θα έλεγα ποτέ ότι είναι επαγγελματικές, αν θέλεις.
Οι φωτογραφίες μου είναι τα μάτια μου. Ο δρόμος για το κεφάλι μου. Η κραυγή μου όταν πόναγα, η χαρά μου όταν άρχιζα να πετάω από πάνω μου τον πόνο μου, η ελπίδα μου ότι θα τα καταφέρω, η ανάγκη μου να αγαπήσω, το όνειρο μου να γνωρίσω καινούριους τόπους, η επιθυμία μου να ενωθώ με τον κόσμο, η αποφάση μου να βγω από το ψέμα μου και να επικοινωνήσω αληθινά με τους γύρω.
Welcome to my head - Το ταξίδι άρχισε
Εγκαίνια: Τρίτη 07.11 στις 20:00
Ωράριο: Τετάρτη - Πέμπτη 19:00 - 03:00
Παρασκευή - Σάββατο - Κυριακή 13:00 - 03:00
