Το περίφημο και χιλιοτραγουδισμένο "Ας ερχόσουν για λίγο" γράφτηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’40, με αφορμή το μεγάλο έρωτα του Μίμη Τραϊφόρου και της Σοφίας Βέμπο. Η τραγουδίστρια "της νίκης" αρραβωνιάστηκε με τον σπουδαίο συγγραφέα και ποιητή στην Αίγυπτο το 1942, όπου είχαν διαφύγει στα χρόνια της Κατοχής, για να επιστρέψουν στην Αθήνα μετά την απελευθέρωση.
‘Ενα χρόνο μετά την επιστροφή τους, αρχές 1946, παρουσίασαν την πρώτη τους δουλειά στη μεταπολεμική μεν, αλλά μπλεγμένη στον αδελφοκτόνο Εμφύλιο Αθήνα. Ήταν η επιθεώρηση Ελλάδα μου κουράγιο, που έγραψαν ο Μίμης Τραϊφόρος και ο Μήτσος Βασιλειάδης, με πρωταγωνιστές τα μεγαλύτερα ονόματα της εποχής: Σοφία και Αλίκη Βέμπο, Αυλωνίτης, Μαυρέας, Φιλιππίδης, Κοκκίνης, Βασιλειάδου και άλλοι.
Η επιθεώρηση αυτή παίχτηκε για έναν ολόκληρο χρόνο και η επιτυχία της ήταν τεράστια, τόσο από καλλιτεχνικής πλευράς, όσο και απο οικονομικής. Η δε Βέμπο με το τραγούδι "Κάνε κουράγιο Ελλάδα μου", σε μουσική του Μιχάλη Σογιούλ, γνώρισε ένα προσωπικό θρίαμβο.
Ωστόσο, ενώ η παράσταση "έσκιζε" στην κυριολεξία ο κόσμος συνέρρεε κατά χιλιάδες, προέκυψε ξαφνικά "θέμα Σοφίας", όταν ο αδερφός της ο Τζώρτζης αποκάλυψε τα σχέδιά του για περιοδεία της αδερφής του στην Αμερική. Ο Τζώρτζης, εκτός των όποιων σκέψεων έκανε για το καλό και την εξέλιξη της Σοφίας, δεν έβλεπε με καλό μάτι τον αρραβωνιαστικό της, συγγραφέα Μίμη Τραϊφόρο, και ήθελε με κάθε τρόπο να την απομακρύνει από κοντά του.’Ετσι, θεώρησε ότι ένα ταξίδι στην Αμερική θα ήταν μια καλή ευκαιρία για να τον ξεχάσει.
Κυκλοφόρησαν και κάποιες έντονες φήμες εκείνες τις μέρες, πως στην Αμερική περίμενε τη Σοφία ένας πλούσιος γαμπρός με πολλά δολάρια. Η Σοφία πείστηκε από τον αδελφό της για την εξασφαλισμένη επιτυχία στην Αμερική και αποφάσισε να κάνει την περιοδεία, ενώ μάταια ο Τραϊφόρος προσπαθούσε να την κάνει να αλλάξει γνώμη. Η Σοφία δεν τον άκουγε και μάλιστα θα έφευγε χωρίς εκείνον.
‘Ετσι, το Σεπτέμβριο του 1947 ξεκίνησε για το ταξίδι της.
Η Βέμπο στην αμερικη θριάμβευσε πραγματικά, καθώς έσπευσαν να τη θαυμάσουν όχι μόνο οι Έλληνες ομογενείς, αλλά και πλήθος Αμερικανών πολιτών. Οι κριτικές των μεγάλων αμερικανικών εφημερίδων ήταν διθυραμβικές και έγραψαν μεταξύ άλλων: Η γοητευτικότατη Σοφία Βέμπο συναρπάζει το ακροατήριό της με τις εξαιρετικές ερμηνείες της.
Η Σοφία όμως θριάμβευε στην Αμερική, αλλά στην Ελλάδα η επιθεώρηση "Ελλάδα μου, κουράγιο", λόγω της απουσίας της διαλύθηκε σχεδόν αμέσως. ‘Οπως "διαλύθηκε" και ο Μίμης Τραϊφόρος, πληγωμένος αφάνταστα από την εγκατάλειψή της.
Οι μέρες του ήταν εφιαλτικές. Η Σοφία του έλειπε αφάνταστα: η παρουσία της, η φωνή της, το γέλιο της, ακόμα και ο ίσκιος της, ενώ τα ερωτήματα μέσα του ήταν χιλιάδες. Πώς είχε φύγει από κοντά του, πώς το είχε κάνει αυτό;
Kαι, βέβαια, εκείνοι οι ψίθυροι περί πλουσίου γαμπρού στην Αμερική τον τρέλαιναν. Ο καιρός περνούσε και δεν είχε νέα της, παρά μόνο από τις εφημερίδες, απ’ όπου μάθαινε τη θριαμβευτική πορεία της περιοδείας της.
Κάποια μέρα, έπειτα από καιρό, έφτασε επιτέλους ένα γράμμα της, το οποίο όμως ήταν τελείως ψυχρό, πικρό και αδιάφορο. Σαν να μην ήταν εκείνος ο άνθρωπός της, που έζησαν μαζί τόσα χρόνια.
Διαβάζοντας το πικρό και αδιάφορο γράμμα της Σοφίας, ο Τραϊφόρος ένιωσε μόνος, γεμάτος πάθος και απελπισία, και της έγραψε σαν απάντηση αυτά τα εκπληκτικά λόγια: "Πού να ‘σαι αλήθεια το βράδυ αυτό…"
Πού να `σαι αλήθεια το βράδυ αυτό
που είμαι μόνος, μα τόσο μόνος
και που μαζί μου παίζουν κρυφτό
πότε η θλίψη και πότε ο πόνος
Πού να `σαι αλήθεια το βράδυ αυτό
που με χτυπάει τ’ άγριο τ’ αγέρι
να `ρθεις και μ’ ένα φιλί καυτό
να με γεμίσεις με καλοκαίρι
Ας ερχόσουν για λίγο
μοναχά για ένα βράδυ
να γεμίσεις με φως
το φριχτό μου σκοτάδι
και στα δυο σου τα χέρια
να με σφίξεις ζεστά
ας ερχόσουν για λίγο
κι ας χανόσουν μετά
Πού να `σαι, να `ρθεις το βράδυ αυτό
σ’ αυτούς τους δρόμους που σ’ αγαπούνε
το ντουετάκι τους το γνωστό
τα βήματά μας να ξαναπούνε
Πού να `σαι να `ρθεις το βράδυ αυτό
που `γινε φύλλο ξερό η ελπίδα
να `ρθεις κοντά μου να φυλαχτώ
από του πόνου την καταιγίδα
Ας ερχόσουν για λίγο
μοναχά για ένα βράδυ
να γεμίσεις με φως
το φριχτό μου σκοτάδι
και στα δυο σου τα χέρια
να με σφίξεις ζεστά
ας ερχόσουν για λίγο
κι ας χανόσουν μετά
Στίχοι: Μίμης Τραϊφόρος
Μουσική: Μιχάλης Σουγιούλ
Ερμηνεία: .Δανάη Στρατηγοπούλου
*Από το βιβλίο "Mια ιστορία…ένα Τραγούδι…" του Ηρακλή Ευστρατιάδη
Πηγή: socialsecurity.gr
