Τον περασμένο Μάρτιο, όταν ακόμα τα τεστ για τον κορονοϊό ήταν λιγοστά και δυσεύρετα, η Mάγκι Φλάνερι, μία μαθήτρια έκτης δημοτικού από το Μανχάταν της Νέας Υόρκης παρουσίασε συμπτώματα της νοσου. Το ίδιο και οι γονείς της. Τρεις εβδομάδες αργότερα η μητέρα της και ο πατέρας της ήταν εντελώς καλά. Όσο για τη Μάγκι αν και έδειχνε φανερά σημάδια βελτίωσης ανά διαστήματα, η κατάσταση της υγείας της επιδεινώνοντας ξανά με αποτέλεσμα να αισθάνεται εντελώς εξασθενημένη και εξαντλημένη.
«Αισθανόμουν σαν ένας γιγάντιος ελάφαντας να καθόταν μόνιμα στο στήθος μου», αφηγείται το 12χρονο κορίτσι στους New York Times. «Ήταν δύσκολο να πάρω έστω και μία βαθιά εισπνοή, ανακατεύομουν διαρκώς, δεν ήθελα να φάω και ζαλιζόμουν συνέχεια είτε ήμουν όρθια, είτε καθιστή». Όλα αυτά σε συνδυασμό με έντονους πόνους και βήχα.
Αρχικά οι γιατροί υπέθεσαν πως τα έντονα, επίμονα συμπτώματα της Μάγκι οφείλονται σε ψυχολογικές και όχι σε σωματικές αιτίες, κυρίως γιατί όσες εξετάσεις κι αν έγιναν δεν υπήρχαν σημάδια βλάβης στην καρδιά ή στους πνεύμονες. Επιπλέον, όταν το κορίτσι έκανε ξανά τεστ για κορονοϊό βγήκαν όλα αρνητικά. Παρόλα αυτά, πλέον οι ειδικοί γνωρίζουν πως όταν ένας ασθενής κάνει επαναληπτικό τεστ αρκετό καιρό μετά την αρχική του μόλυνση με κορονοϊό, τότε το τεστ θα βγει κατά πάσα πιθανότατα αρνητικό ανεξάρτητα με το αληθινό αποτέλεσμα.
«Όταν ξεκίνησαν όλα αυτά δεν γνωρίζαμε απολύτως τίποτα για τον κορονοϊό», λέει η Έιμι Γουίλσον, μητέρα της Μάγκι. «Μας διαβεβαίωσαν ότι είναι από το άγχος της, αλλά ήμουν σίγουρη πως έκαναν λάθος». Πια, περίπου 7 μήνες μετά την αρχή της πανδημίας, οι επιστήμονες μπορούν να πουν με βεβαιότητα πως κάποιοι ασθενείς που νοσούν με κορονοϊό δεν γίνονται ποτέ πραγματικά καλά. Μπορεί να περάσουν εβδομάδες ολόκληρες, ακόμα και μήνες, αλλά αυτοί οι «long-haulers» (χρόνιοι φορείς, όπως τους έχουν ονομάσει) εξακολουθούν να αισθάνονται μία μεγάλη γκάμα συμπτωμάτων όπως η εξάντληση, η ζαλάδα, η δυσκολία στην αναπνοή και ο ισχυρός βήχας. Έρευνες έχουν δείξει ότι τα παιδιά διατρέχουν, συγκριτικά, πολύ μικρότερο κίνδυνο από τους ενήλικες, παρόλα αυτά οι περιπτώσεις κατά τις οποίες τα έντονα συμπτώματα σε άτομα μικρής ηλικίας δεν λένε να υποχωρήσουν έχουν μπερδέψει τους λοιμοξιωλόγους, οι οποίοι αδυνατούν να εντοπίσουν τους λόγους πίσω από όλο αυτό.Το πιο ανησυχητικό είναι ότι σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Αμερικανικής Εταιρίας Παιδιατρικής τα παιδιά αποτελούν πλέον το 10,9% των κρουσμάτων που έχουν παρουσιάστει στις ΗΠΑ το τελευταίο διάστημα, μία τεράστια αύξηση απο το 2,2% που είχε σημειωθεί τον περασμένο Απρίλιο. Ο παιδίατρος και καθηγητής Dr. Richard Besser εξήγησε στους New York Times ότι οι αρχικές εντυπώσεις έχουν ανατραπεί και ότι «με το άνοιγμα των σχολείων σε ολόκληρο τον κόσμο υπάρχει πολύ σοβαρή πιθανότητα να βλέπουμε όλο και περισσότερα κρούσματα σε άτομα παιδικής ηλικίας. Γι'αυτό είναι πολύ σημαντικό να μπορέσουμε να διαχωρίσουμε καλύτερα τα ελαφριά από τα πολύ βαριά συμπτώματα».
Πλέον οι ειδικοί γνωρίζουν πως όταν ένας ασθενής κάνει επαναληπτικό τεστ αρκετό καιρό μετά την αρχική του μόλυνση με κορονοϊό, τότε το τεστ θα βγει κατά πάσα πιθανότατα αρνητικό ανεξάρτητα με το αληθινό αποτέλεσμα
Για να μπορέσει να διαχειριστεί τη δύσκολη κατάσταση της η Μάγκι έχει πλέον περιορίσει τις δραστηριότητες της στο ελάχιστο. Αν και της επιτρέπεται να πάει στο σχολείο (σε ένα περιβάλλον όπου η διδασκαλία πραγματοποιείται εξ'αποστάσεως), δεν είναι πλέον σε θέση να περπατήσει την απόσταση από το σπίτι της ως εκεί και πίσω. Πια αδυνατεί να συγκεντρωθεί, συνεπώς δυσκολεύεται τρομερά στις σχολικές της εργασίες. Παράλληλα στάματησε να παρακολουθεί ακόμα και online μαθήματα μπαλέτου γιατί είναι πολύ κουραστικό για εκείνο. Πριν την πανδημία έκανε μάθημα χορού 4 φορές την εβδομάδα. «Κάποιες μέρες είναι πολύ καλύτερες από άλλες», λέει η Μάγκι. «Αλλά αν κάνω πολλά πράγματα μαζεμένα τις καλές μέρες τότε νιώθω πολύ χειρότερα τις κακές μέρες, με αποτέλεσμα μερικές μέρες να μην είμαι σε θέση να κάνω απολύτως τίποτα».
Δυστυχώς η Mάγκι δεν είναι το μοναδικό άτομο νεαρής ηλικίας που αδυνατεί να αναρρώσει από τον ιό. Ο 19χρονος Κρις Γουίλχεμ και οι γονείς του αρρώστησαν περίπου την ίδια περίοδο, αλλά αν και οι δικοί του έχουν αναρρώσει πλήρως εκείνος, 5 μήνες μετά τα πρώτα του συμπτώματα, εξακολουθεί να υποφέρει.
«Κάποιες μέρες είναι πολύ καλύτερες από άλλες», λέει η Μάγκι. «Αλλά αν κάνω πολλά πράγματα μαζεμένα τις καλές μέρες τότε νιώθω πολύ χειρότερα τις κακές μέρες, με αποτέλεσμα μερικές μέρες να μην είμαι σε θέση να κάνω απολύτως τίποτα».
Αν και αρχικά δεν είχε συνειδητοποιήσει το γεγονός ότι πιθανόν να αντιμετωπίζει «χρόνια συμπτώματα» ο Κρις λέει πως ήταν από το πρώτο λεπτό μπερδεμένος και σοκαρισμός με την σοβαρότητα της κατάστασης του. Παρόλα αυτοί οι γιατροί δήλωναν βέβαιοι ότι θα νιώσει γρήγορα καλύτερα.
«Για ένα διάστημα μου έλεγαν απλά "Μάλλον πρέπει να περιμένουν λίγο παραπάνω, θα περάσει με τον καιρό. Όλοι μου έδιναν έναν μαγικό αριθμό, μου έλεγαν ότι στις 12 εβδομάδες όλα θα έχουν τελειώσει. Εκείνη η ημερομηνία έχει περάσει προ πολλού και δεν έχω δει ακόμα καμία βελτίωση», δηλώνει στην αμερικάνικη εφημερίδα.”
Με στοιχεία και φωτογραφία από τους New York Times
