Περνάμε σημαντικό χρόνο της ζωής μας στις ουρές. Εφορίες, ασφαλιστικά ταμεία, τράπεζες... Υπάρχει όμως μια ουρά που δεν γίνεται να την αποφύγουμε και κάνει τη βόλτα μας για ψώνια σκέτη κόλαση. Αυτή του Super Market.
Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν στρατηγικές, όπως αυτή που αναφέρθηκε πρόσφατα από τον Christopher Mele για την εφημερίδα New York Times, για μείωση του χρόνου αναμονής. Η στρατηγική που ακούγεται ιδιαίτερα ελκυστική είναι και η πιο αντιφατική: Βρείτε τους πελάτες με τα πιο γεμάτα καλάθια, και πάρτε θέση πίσω τους.
Αυτό συμβαίνει γιατί, σύμφωνα με την έρευνα,κάθε άτομο χρειάζεται κατά μέσο όρο 41 δευτερόλεπτα για να περάσει στο ταμείο σε ένα παντοπωλείο ή S/M , ενώ κάθε επιμέρους προϊόν απαιτεί περίπου τρία δευτερόλεπτα. Ο αριθμός των εν λόγω ειδών είναι το μεταβλητό κόστος μεταξύ κάθε ατόμου στη σειρά, ενώ το σταθερό κόστος είναι στις κοινωνικές τελετουργίες (στις οποίες συμπεριλαμβάνεται και η ολοκλήρωση της παραγγελίας). «Κάθε άτομο απαιτεί ένα σταθερό χρονικό διάστημα για να πει ένα γεια, να πληρώσει, να πει αντίο, και να βγει έξω από το ταμείο» εξηγεί ο Dan Meyer.
Όταν πρόκειται για ουρές, πρέπει αν γυρίσουμε στον χρυσό κανόνα του Little’s Law ο οποίος συνδυάζει τον μέσο αριθμό των διεργασιών στο σύστημα, τον μέσο ρυθμό άφιξης των νέων διεργασιών και τον μέσο χρόνο εκτέλεσης μιας διεργασίας. Έτσι, αν έχετε επιλέξει μια ουρά από πολλούς ανθρώπους οι οποίοι κρατούν λίγα πράγματα, αυξάνεται ο χρόνος των κοινωνικών τελετουργιών (το γεια, το αντίο, μια ερώτηση κλπ) με κάθε επιπλέον άτομο, αλλά αν μπείτε πίσω από μια ουρά με λιγότερους ανθρώπους οι οποίοι έχουν γεμάτα καλάθια με προϊόντα, διατηρείτε τα κοινωνικά σε χαμηλά επίπεδα, και μπορείτε να ολοκληρώσετε την παραγγελία πολύ πιο γρήγορα - ακόμη και αν τα καροτσάκια τους είναι ασφυκτικά γεμάτα.
