Φεστιβάλ Καλαμάτας: Δυο ελληνίδες χορογράφοι μάς μιλούν για τη δουλειά τους

Δυο ελληνίδες χορογράφοι, η Λίντα Καπετανέα και η Μαρία Γοργία μας, μιλούν για τις παραστάσεις τους στο 22ο Φεστιβάλ Καλαμάτας

Την Παρασκευή 15 Ιουλίου 2016 σηκώνει την αυλαία του το 22o Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, στο Μέγαρο Χορού Καλαμάτας, και καλεί τον κόσμο του χορού και το φιλότεχνο κοινό να παρακολουθήσουν τις 11 παραστάσεις του με τις 8 διεθνείς και ελληνικές ομάδες σύγχρονου χορού και τις 18 παράλληλες διοργανώσεις του. Με βασικές του κατευθύνσεις την εκ νέου συνεύρεση με τις αρχές του σύγχρονου χορού, προβάλλει και υποστηρίζει ιδιαίτερα έλληνες χορογράφους και ομάδες χορού.

Η Λίντα Καπετανέα και η Μαρία Γοργία μιλούν στο The TOC για τη δουλειά που παρουσιάζουν στο φεστιβάλ.

"Το έργο μου λέγεται «στην άκρη του βατήρα» και αποφάσισα να ρίξω τον μεγεθυντικό φακό στον εαυτό μου δημιουργώντας για την πολυτάλαντη και ιδιαίτερη περφόρμερ Σάνια Στριμπάκου, ίσως το πιο προσωπικό μου έργο", λέει η μαρία Γοργία.

"Πρόκειται για μια γυναίκα του σήμερα, η οποία στέκεται μετέωρη ανάμεσα σε επίμονα, αναπάντητα ερωτήματα και φόβους. Η κρίση της είναι καταρχάς υπαρξιακή, αλλά ταυτοχρόνως κοινωνική, οικονομική, πολιτική, αξιακή, ηλικιακή. Σε ένα γυμνό χώρο που μεταμορφώνεται πότε σε σπίτι, πότε σε πασαρέλα, πότε σε γιαπωνέζικο λουτρό και πότε σε ατμόσφαιρα από έργο του Μπέκετ, πότε σε μπαρ, μια γυναίκα κολυμπά ανάμεσα στις δοξασίες της, στις αντιφάσεις της, στην αναποφαστικότητά της και στα αδιέξοδα που, κατά κύριο λόγο, η ίδια δημιουργεί στον εαυτό της. «Με όση λογική της απομένει συλλογίζεται λάθος», όπως λέει ο Μπέκετ στο έργο του «Συντροφιά». Θραυσματικές σκηνές, που αρχικά φαίνονται να αναφέρονται σε διαφορετικές προσωπικότητες γυναικών, συμπληρώνουν ένα αντιφατικό και πολύμορφο παζλ μιας γυναίκας που βρίσκεται στο μεταίχμιο".

Η ομάδα Αμάλγαμα και η χορογράφος Μαρία Γοργία έχουν δημιουργήσει τα τελευταία χρόνια μια ιδιόμορφη γραφή-κριτική στις σύγχρονες συνθήκες, με έργα που διερευνούν ζητήματα ταυτότητας, ιστορίας και φύλου. Η εκρηκτική περφόρμερ Σάνια Στριμπάκου, κολυμπά ανάμεσα στις αντιφάσεις της, στην αναποφασιστικότητά της και στα αδιέξοδα που, κατά κύριο λόγο, δημιουργεί η ίδια στον εαυτό της.

Europium

Η διεθνής μας Λίντα Καπετανέα, από το 2007, ίδρυσε τους Rootlessroot με τον Γιόζεφ Φρούτσεκ και μέχρι σήμερα παρουσιάζουν τα έργα τους σε διεθνής σκηνές και φεστιβάλ. Oι Rootlessroot είναι ερευνητές και τεχνίτες της ανθρώπινης κίνησης και εργάζονται εντατικά στις βασικές αρχές και ανάγκες που την γεννούν. Η καλλιτεχνική τους δραστηριότητα αποτελεί μέρος της έρευνάς τους η οποία έχει αναπτυχθεί γύρω από την μέθοδο Fighting Monkey, μία μέθοδο με σκοπό την δυναμική τροφοδότηση των ανθρώπων με ενέργεια για επιβίωση, μάθηση και δημιουργία.

«Το Europium” λέει η Λίντα Καπετανέα, «είναι μία παράσταση που θέλαμε να κάνουμε για τον ευρωπαϊκό πολιτισμό. Ξεκινήσαμε την έρευνά μας πριν από περίπου δύο χρόνια και στο διάστημα αυτό μελετήσαμε μύθους και ιστορίες για την Ευρώπη, από την αρχαία ελληνική μυθολογία μέχρι σύγχρονα γεγονότα. Η ιστορία του ναυαγίου της Μέδουσας, που συνέβη το 1816 στις ακτές της Δυτικής Αφρικής, μας φαίνεται μέχρι σήμερα η πιο ξεκάθαρη για την Ευρώπη. Βλέπουμε και ακούμε για παρόμοια περιστατικά σε όλη τη Μεσόγειο, όλο αυτό το διάστημα, και δεν μπορούσαμε να τα παραβλέψουμε. Ωστόσο, η παράσταση δεν είναι η αφήγηση αυτής της ιστορίας. Είναι μία σύνθεση πολλών στοιχείων με τον τρόπο που δουλεύουμε ως Rootlessroot, δηλαδή με απλά και βασικά υλικά όπως το ξύλο, και με μια βαθιά περιέργεια για τις πρωταρχικές ανάγκες που γεννούν την ανθρώπινη κίνηση και δίνουν σώμα στις ανθρώπινες πράξεις».