Πολύ θολές είναι οι θέσεις κυβέρνησης και κομμάτων στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων. Κι αυτό δεν ταιριάζει καθόλου σε θέμα εθνικής σημασίας.
Ποιος αποδέχεται καθαρά τη συνθέτη ονομασία με τη λέξη Μακεδονία και ποιος την απορρίπτει.
Στα δυο μεγάλα πολιτικά στρατόπεδα κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση, η θολούρα έχει διαφορετικές αιτίες.
Στην κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ βασανίζεται από το σύνδρομο ΑΝΕΛ. Κι έτσι σε ένα θέμα που έχει διαχρονικά ξεκάθαρη θέση, δηλαδή συνθέτη ονομασία με τη λέξη Μακεδονία, άρα θα είναι απολύτως συνεπής με όσα ήξεραν οι πολίτες που ψήφισαν τον κ. Τσίπρα, ... πλάθει κουλουράκια περιμένοντας να ξεκαθαρίσει ο συνέταιρος του, που διαχρονικά έχει την ακριβώς αντίθετη άποψη. Και ως γνωστόν αυτού του τύπου τα θέματα δεν έχουν περιθώριο συγκλίσεων. Ή το έχει το Μακεδονία ;h δεν το έχει!
Το μόνο περιθώριο που υπάρχει είναι της τούμπας . Από τον κύριο Καμμένο και τους βουλευτές του.
Αν δεν την αντέχουν αυτή τη τούμπα οι Καμμένοι, ο Τσίπρας ή πρέπει να προσπεράσει την παρούσα ευνοϊκή συγκυρία και να μεταθέσει το θέμα, ή να ρισκάρει ένα δημοψήφισμα, ή να πάει σε εκλογές με αφορμή θέμα εθνικό .
Λέω, ρισκάρει δημοψήφισμα, γιατί τα εθνικά θέματα είναι τα πλέον ευαίσθητα και έχουν δύο ισοδύναμες όψεις. Η μια είναι ότι δεν αφήνονται, μόνο, στο θυμικό των λαών, και η άλλη, ότι είναι τόσο σοβαρά που δεν λύνονται χωρίς λαϊκή προέγκριση.
Σ' αυτή την κυβέρνηση όμως συνυπάρχει το δικέφαλο τέρας.. Ο ένας έλεγε «Ναι», ο άλλος έλεγε «Όχι» .
Αλλά το βραβείο της θολούρας το κατέχει η Νέα Δημοκρατια. Όπου εκεί συνυπάρχουν χρόνια αγκαλιά και το μεγάλο Ναι και το μεγάλο Όχι.
Η δήλωση του κ. Μητσοτάκη, μετά το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης, ήταν η επιτομή της θολούρας. Η περιγραφή των συναισθημάτων δεν αποτελεί πολιτική θέση.
Ο κ. Μητσοτάκης οφείλει να πάρει ξεκάθαρη θέση και να μην κρύβεται πίσω από τα κυβερνητικά vertigo.
Όσο για την κ. Γεννηματά, που έχει κι αυτή μια ποικιλία φωνών, ήρθε η ώρα να αποδείξει στο χώρο της, το ...habemus papam!
