Πόζαρε με το... φανελάκι για την ιταλική Vogue, έγινε viral στην ηλεκτρονική έκδοση του διάσημου περιοδικού μόδας και μονοπώλησε το εκκλησίασμα στην Κρύα Βρύση Πέλλας την περασμένη Κυριακή. Η 74χρονη Ελένη Χριστάκη έκανε το χατίρι στον πολυαγαπημένο της εγγονό, Χριστόφορο Καρβουνίδη, φοιτητή σε σχολή φωτογραφίας στη Θεσσαλονίκη, αλλά δεν περίμενε ότι οι φωτογραφίες της θα κάνουν το γύρο του κόσμου στέλνοντας το μήνυμα «Beauty has no age» (Η ομορφιά δεν έχει ηλικία).
«Εμένα δεν μου άρεσαν οι φωτογραφίες. Στα νιάτα μου ήμουν όμορφη, αλλά σε αυτή την ηλικία να ποζάρω για περιοδικό ομορφιάς και μόδας; Είπα, όποιος το δει θα βάλει τα γέλια», λέει στο «Εθνος της Κυριακής», η Ελένη Χριστάκη, η γιαγιά Ελένη, όπως είναι γνωστή στο χωριό - πλέον είναι και «φίρμα», όπως την λένε τα εγγόνια της.
Αναστάτωση στο χωριό
Την Κυριακή στην εκκλησία οι συχωριανές και φίλες της σιγοψιθύριζαν: «Η Ελένη βγήκε φωτογραφίες σε περιοδικό. Ο εγγονός της την έκανε φίρμα» και της έδιναν συγχαρητήρια. Και η γιαγιά Ελένη δεν ήξερε τι να πει και τι να απαντήσει. «Ηρθε το παιδί και μου είπε, ''γιαγιά θα ποζάρεις, έχω να κάνω μια εργασία στη σχολή. Θέλω να σου βγάλω φωτογραφίες''. Πώς να του αρνηθώ; Αφού ξέρω πόσο πολύ του αρέσει η φωτογραφία», λέει από τότε σε όποιον τη ρωτάει πώς από την Κρύα Βρύση βρέθηκε στις σελίδες της Vogue και μέσω αυτών σε όλο τον κόσμο.
Η ενδιαφέρουσα ιστορία ξεκινά τον περασμένο Οκτώβριο, όταν ο 30χρονος Χριστόφορος Καρβουνίδης έκανε ένα project με θέμα την οικογένειά του για τη σχολή όπου σπουδάζει φωτογραφία.
Φωτογράφησε τη γιαγιά Ελένη μέσα στο σκοτάδι με μοναδικό φωτισμό τις γρίλιες από το στόρι στο σπίτι τους και στη συνέχεια την... έγδυσε. Της ζήτησε να ποζάρει με το φανελάκι, θέλοντας να στείλει ένα διπλό μήνυμα. «Αφενός ότι η ομορφιά δεν έχει ηλικία και αφετέρου ότι οι ηλικιωμένοι είναι μόνοι τους, παραμελημένοι, σαν να έχουν αφεθεί στο πέρασμα του χρόνου», μας εξηγεί, τονίζοντας με έμφαση ότι αυτό δεν αφορά τη γιαγιά του που μένει μαζί τους και είναι ένας δραστήριος και ζωντανός άνθρωπος, «μας βοηθά, δεν τη βοηθάμε», σπεύδει να συμπληρώσει.
Οι οδηγίες που τις έδωσε ήταν απλές. «Της ζήτησα μόνο να κοιτάζει ήρεμα, να έχει μια γλυκιά έκφραση. Ολα τα άλλα είναι δικά της. Πώς έσκυψε, πώς κοίταξε ψηλά, πώς έριξε το βλέμμα της μέσα στον φακό, ήταν αυθόρμητα όλα αυτά, δικά της και τα κράτησα, γιατί αν τις έδινα συγκεκριμένες οδηγίες, θα έβγαινε κάτι ψεύτικο», αναφέρει ο 30χρονος φωτογράφος.
Η εργασία του πήγε πολύ καλά, βαθμολογήθηκε με άριστα και οι φωτογραφίες μπήκαν στο portfolio του. Και δεν θα τις είχε δει ποτέ κανείς, αν μια συμφοιτήτριά του δεν του μιλούσε πριν από λίγο καιρό για την ηλεκτρονική έκδοση της ιταλικής Vogue και τη στήλη PhotoVogue.
Φωτογράφοι, επαγγελματίες και ερασιτέχνες, αλλά και απλοί εραστές της φωτογραφίας απ' όλο τον κόσμο στέλνουν τις φωτογραφίες τους στο περιοδικό. Μια ειδική επιτροπή από επαγγελματίες του είδους και στελέχη της εταιρείας κρίνει τις καλύτερες και τις ανεβάζει στην ηλεκτρονική έκδοση, στην ειδική κατηγορία PhotoVogue.
Ο ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΚΑΙ Η ΑΓΩΝΙΑ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΤΟΥ
«Μη σε πάρουν στην Ιταλία και μας φύγεις, παιδί μου...»
Ο Χριστόφορος Καρβουνίδης έστειλε τέσσερις φωτογραφίες της γιαγιάς του. Αυτή που ντυμένη στα μαύρα κοιτάζει στον φακό, μπροστά από το κατεβασμένο στόρι με το αχνό φως του ήλιου να μπαίνει από τις γρίλιες, και τρεις με το φανελάκι.
Ο Χριστόφορος Καρβουνίδης φωτογράφησε τη γιαγιά Ελένη μέσα στο σκοτάδι με μοναδικό φωτισμό τις γρίλιες από το στόρι στο σπίτι τους και στη συνέχεια της ζήτησε να ποζάρει με το φανελάκι.
Βλέμμα καθαρό, σπινθηροβόλο, έκφραση ηρεμίας και μια γλύκα στο ρυτιδιασμένο πρόσωπο, αποτυπώθηκαν στον φακό. Η κριτική επιτροπή της Vogue επέλεξε να ανεβάσει στο PhotoVogue δύο φωτογραφίες -δεν αποκλείεται βέβαια στην κατηγορία με το όνομα του Χριστόφορου να μπουν σταδιακά και οι άλλες δύο ή άλλες που θα στείλει αργότερα, με διαφορετικό θέμα- και την αρχική έκπληξη της οικογένειας διαδέχτηκε η χαρά.
«Χάρηκα, καμάρωσα. Ενιωσα υπερήφανη, όχι για μένα, για το παιδί που ξέρω πόσο του αρέσει αυτό. Βέβαια θα ήθελα να βγάλει πιο φωτεινές φωτογραφίες, να φωτογραφήσει νέα, φρέσκα πρόσωπα, όμορφα αγόρια ή κορίτσια, με μένα κέρδισε το βραβείο; Εγώ δεν το περίμενα, στο χωριό όλοι μου δίνουν συγχαρητήρια», δηλώνει η 74χρονη.
Ικανοποίηση
Βέβαια ο Χριστόφορος Καρβουνίδης δεν κέρδισε κάποιο βραβείο, η ικανοποίησή του όμως από την ανάρτηση των φωτογραφιών, τις οποίες είδαν χιλιάδες αναγνώστες του περιοδικού και φίλοι της διαδικτυακής του έκδοσης, είναι τεράστια. «Είναι πολύ σπουδαίο για μένα να βρίσκονται ''κρεμασμένες'' εκεί οι φωτογραφίες μου. Τις βλέπει ο κόσμος, οι άνθρωποι του χώρου, αλλά και οι απλοί χρήστες», μας λέει, για να συμπληρώσει η γιαγιά Ελένη «μη σε πάρουν στην Ιταλία και μας φύγεις, παιδί μου» - οι κλασικές αγωνίες της Ελληνίδας γιαγιάς.
«Σε αυτή την ηλικία να ποζάρω για περιοδικό ομορφιάς και μόδας; Είπα, όποιος το δει θα βάλει τα γέλια», λέει στο «Εθνος» η Ελένη Χριστάκη.
Ο Χρ. Καρβουνίδης είναι μια ξεχωριστή περίπτωση καλλιεργημένου και ανήσυχου νέου. Σπούδασε γραφιστική, εργάζεται περιστασιακά στον τουριστικό τομέα και το όνειρό του είναι να αποκτήσει μια επιχείρηση pet shop.
Ωστόσο η μεγάλη του αγάπη είναι η φωτογραφία, με την οποία και αποφάσισε να ασχοληθεί πιο εντατικά. Φέτος, ολοκληρώνει τις σπουδές του σε μια σχολή φωτογραφίας, στα Λαδάδικα της Θεσσαλονίκης, ενώ ήδη παίζει στα δάχτυλα το Photoshop και αγαπά να πειράζει τις φωτογραφίες που τραβά με την επαγγελματική του μηχανή.
Αγαπημένη του τεχνοτροπία η ταυτοχρονικότητα, η προβολή δηλαδή μιας πόζας στο μέλλον, στυλ που «πατάει» στη θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν και βρίσκει εφαρμογή στις «Δεσποινίδες της Αβινιόν», τον διάσημο πίνακα του Πάμπλο Πικάσο. Ο Πικάσο αξιοποίησε στον πίνακα αυτόν την ιδέα του τετραδιάστατου χώρου, στην οποία είχε μυηθεί από τον Μορίς Πρενσέ, έναν εμπειρογνώμονα ασφαλίσεων, που είχε μελετήσει τα ανώτερα μαθηματικά.
Ο διάσημος Ισπανός ζωγράφος θεωρούσε πως η άμεση οπτική επαφή με κάτι είναι απατηλή και η τέχνη αποτελεί ένα μέσο για να εξερευνήσει κόσμους έξω από τη φαινομενική πραγματικότητα.
«Μου αρέσει να επεξεργάζομαι τις φωτογραφίες για να δίνω άλλες διαστάσεις και να κάνω προβολές στο μέλλον ή σε κάτι διαφορετικό. Αυτό που βλέπουμε έχει πολλές αναγνώσεις. Εγώ θέλω να το προβάλλω αλλιώς», μας λέει ο νεαρός φωτογράφος. Η γιαγιά Ελένη βέβαια δεν τα καταλαβαίνει αυτά και δεν μπορεί να πάρει μέρος σε μια τέτοια συζήτηση.
«Βρε, είμαι άσχημη»
Φοράει με συστολή τη μαύρη ζακέτα της -έχασε τον παππού σχετικά πρόσφατα- και επιμένει: «βρε είμαι άσχημη, τι σχέση έχω εγώ με τη μόδα και την ομορφιά; Επρεπε να βάλεις ένα όμορφο πρόσωπο. Αλλά πάλι, περίεργος είναι ο κόσμος. Αφού εσείς καταλάβατε πως η ομορφιά δεν έχει ηλικία, εγώ τι να πω;», αναρωτιέται φωναχτά.
Στην Κρύα Βρύση ξέρουν ότι ο Χριστόφορος σπουδάζει φωτογραφία και αγαπά τις εικόνες. Χάνεται με τις ώρες στον υπολογιστή και δουλεύει πάνω στις φωτογραφίες που τραβά.
Παρακολουθεί τα ηλεκτρονικά σεμινάρια του καναδικής καταγωγής conceptual φωτογράφου Joel Robinson, ο οποίος ζει τα τελευταία χρόνια στο Λονδίνο, ενώ αγαπημένος του Ελληνας είναι ο φωτογράφος μόδας Γιώργος Χατζάκης.
