Αν ο Τζον Λένον δεν ήταν ο Τζον Λένον, δηλαδή ένας από τους πιο ιδιοφυείς και ταλαντούχους ανθρώπους στην ιστορία της παγκόσμιας μουσικής, πιθανότατα να είχε γίνει ζωγράφος. Τελειώνοντας το σχολείο, ο λιβερπουλιάνος Τζον πέρασε στη Σχολή Καλών Τεχνών της πόλης, αλλά σύντομα τα παράτησε για να φύγει στο Αμβούργο μαζί με τα υπόλοιπα μέλη του γκρουπ (πλην του Ρίγκο που τότε δεν ήταν ακόμα στο συγκρότημα), αρχίζοντας αυτό που αργότερα θα γινόταν γνωστό σε όλο τον κόσμο ως εξής: το ξεκίνημα του κορυφαίου συγκροτήματος που έβγαλε ο πλανήτης γη. Και τα υπόλοιπα μέλη του γκρουπ, ωστόσο, φαίνεται πως είχαν ταλέντο στα εικαστικά και μία ζωγραφιά που φιλοτέχνησαν από κοινού το 1966 έρχεται για να το αποδειξει.
Εκείνη την χρονιά οι Μπιτλς βρίσκονται στο απόγειο της δημοτικότητας τους. Η Μπιτλεμάνια έχει ταρακουνήσει τον κόσμο, η μεγάλη συναυλία στο Shea Stadium της Νέας Υόρκης έχει γίνει και έχει γράψει από το μηδέν τους κανόνες στο πώς θα πρέπει να διεξάγωνονται οι συναυλίες σε ολο τον πλανήτη, τα τέσσερα Σκαθάρια έχουν μόλις κυκλοφορήσει το «Rubber Soul» και ηχογραφούν το «Revolver», αλλάζοντας με συνοπτικές διαδικασίες τον εαυτό τους, τους μουσικόφιλους σε όλο τον πλανήτη και την ιστορία της μουσικής.
Τότε προσγειώνονται στην Ιαπωνία για ένα μεγάλο λάιβ, κάτω από σοβαρές απειλές για την ζωή τους και οι τοπικές αρχές σε συνεργασία με την προσωπική τους ασφάλεια αποφασίζουν να τους βάλουν σε απόλυτη καραντίνα για ένα διάστημα προκειμένου να εξασφαλίσουν ότι θα παραμείνουν ζωντανοί. Οι ίδιοι θα μιλήσουν αργότερα για εκείνη την σκοτεινή εμπειρία, περιγράφοντας με τρόμο τα όσα έζησαν και το πόσο πολύ είχαν φοβηθεί για την σωματικη τους ακεραιότητα.
Οι Μπητλς έμειναν σε απομόνωση στο ξενοδοχείο Hilton του Τόκιο για 3 μέρες και 3 βράδια και αναζήτησαν έναν δημιουργικό τρόπο για να περάσουν τον χρόνο τους. Ήταν σε μία ξένη χώρα, δεν καταλάβαιναν την γλώσσα για να παρακολουθήσουν τηλεόραση, κυριολεκτικα δεν υπήρχε καμία απολύτως επαφή με τον έξω κόσμο. Έτσι έφτιαξαν μία ζωγραφιά, στην οποία έδωσαν τον τίτλο «Εικόνες μιας Γυναίκας» (Images of a Woman). Το έργο τους με ακουαρέλα και λάδι είναι το μοναδικό που ζωγράφησαν και οι τέσσερις μαζί και πουλήθηκε σε δημοπρασία έναντι 155.250 δολαρίων.
Τα Σκαθάρια δούλεψαν όλοι μαζί σε ένα τραπέζι επάνω στο οποίο είχαν απλώσει ένα χαρτί, στο κέντρο του οποίου είχαν βάλει μια λάμπα και ο καθένας ζωγράφιζε σε μια πλευρά του χαρτιού.
Όταν τελείωσαν το έργο τους, αφαιρέθηκε το αμπαζούρ από το κέντρο του έργου, έμεινε ένας λευκός κύκλος, ένα κενό, στο οποίο υπέγραψαν και οι τέσσερις αντίστοιχα προς την πλευρά του χαρτιού που δούλεψαν.
Το συγκρότημα παίζει το Day Tripper στο Τόκιο.
Τα υλικά του έργου, χαρτί και χρώματα, τους τα προμήθευσε ο ιάπωνας προμότερ των συναυλιών Tats Nagashima, ο οποίος πρότεινε ο ολοκληρωμένος πίνακας να δημοπρατηθεί για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Στη συνέχεια αγοράστηκε από τον πρόεδρο του τοπικού φιλανθρωπικού σωματείου Tetsusaburo Shimoyama.
Αργότερα, το 1989, αγοράστηκε από έναν ιάπωνα συλλέκτη, που τον κράτησε 20 χρόνια κάτω από το κρεβάτι του, προστατεύοντάς τον από την υγρασία στην Ιαπωνία. Το Σεπτέμβριο του 2012 διατέθηκε προς πώληση μέσω των δημοπρασιών Philip Weiss στη Νέα Υόρκη.
O Λένον δεν έχανε ποτέ το χιούμορ του. Εδώ αστειεύεται με τους δημοσιογράφους στην Ιαπωνία.
