Τρεις νέες παραστάσες με κοινό άξονα τον έρωτα σηκώνουν αυλαία στο θέατρο του Νέου Κόσμου, από την Κεντρική Σκηνή μέχρι το Δώμα.
Που συναντιούνται και που αποκλείνουν αυτές οι διαφορετικές ιστορίες, οι οποίες έρχονται για να εξετάζουν από αλλιώτικες μεταξύ τους σκοπιές την βαθύτερη έννοια της αγάπης;
Heisenberg του Σάιμον Στήβενς
Ηeisenberg. H αρχή της απροσδιοριστίας που διατυπώθηκε το 1927 από τον μεγάλο φυσικό, λέει ότι είναι αδύνατον να προσδιοριστεί ταυτόχρονα και με ακρίβεια η θέση και η ορμή ενός σωματίου. Ωστόσο ο Στήβενς, παλιός γνώριμος του ΘτΝΚ (το 2007-08 είχαμε παρουσιάσει το Motortown), ενδιαφέρεται όχι τόσο για την κβαντομηχανική καθαυτή αλλά για το πώς μπορείς να παρατηρήσεις αυτή την αρχή στις ανθρώπινες σχέσεις. Πιστεύει ότι η αντίληψή μας για τους ανθρώπους αλλάζει ανάλογα με το τι ξέρουμε γι’ αυτούς, τι βλέπουμε και από ποια σκοπιά το βλέπουμε. Ο Στήβενς αγαπά τις εκπλήξεις και ξέρει ότι οι άνθρωποι μας επιφυλάσσουν πολλές.
Τα πρόσωπα στο Ηeisenberg είναι ο Άλεξ και η Τζόρτζι. Και γνωρίζονται όταν η Τζόρτζι βλέπει τον Άλεξ σ’ ένα σιδηροδρομικό σταθμό, πάει πίσω από το παγκάκι που κάθεται και του σκάει ένα φιλί στο σβέρκο. Άνθρωποι τόσο διαφορετικοί όσο μπορεί να φανταστεί κανείς: Η Τζόρτζι, Αμερικάνα που ζει στο Λονδίνο, είναι πληθωρική και η αλήθεια της είναι γεμάτη ψέματα. Μιλάει πολύ, γελάει, βρίζει, διεκδικεί. Έχει ένα γιο 19 χρονών, που εδώ και δυο χρόνια έφυγε στην Αμερική κι έριξε μαύρη πέτρα πίσω του. Ο Άλεξ, Ιρλανδός, είναι λιγομίλητος, κρατάει μια ζωή ημερολόγιο, αγαπάει τη μουσική, είναι περιπατητής, πενθεί ακόμα την πρώτη του αγάπη, διατηρεί ένα χασάπικο που δεν πάει καλά. Είναι κι δυο τους μόνοι. Εκείνη σαραντάρα, εκείνος πάνω από 70.
Τι μπορεί να βγει από μια τέτοια συνάντηση; Πότε κλείνει ο ερωτικός κύκλος της ζωής των ανθρώπων; Κλείνει ποτέ οριστικά; Πώς το αναπόφευκτο τέλος φωτίζεται από λάμψεις εφηβικές;
Ένα έργο συγκινητικό, αισιόδοξο, με χιούμορ, που είναι ταγμένο στο θαύμα της ζωής, ακόμα και όταν στο βάθος βλέπει τον άγγελο του θανάτου. Ιδίως τότε.
Η παράσταση αυτή την εποχή παίζεται με μεγάλη επιτυχία στο West End στο Λονδίνο (Wyndham’s Theatre), σε σκηνοθεσία της Marianna Elliott.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Μετάφραση: Μενέλαος Καραντζάς
Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος
Σκηνικά - Κοστούμια: Μαγδαληνή Αυγερινού
Επιμέλεια Κίνησης: Σεσίλ Μικρούτσικου
Μουσική: Σταύρος Γασπαράτος
Σχεδιασμός φωτισμών: Σάκης Μπιρμπίλης
Βοηθός σκηνοθέτη: Άννα Τσαπάρα
Φωτογραφία Αφίσας: Έφη Γούση
Παίζουν οι ηθοποιοί: Κόρα Καρβούνη, Περικλής Μουστάκης
ΧΩΡΟΣ
Κεντρική Σκηνή
Από 03.11.2017 μέχρι 01.04.2018
ΜΕΡΕΣ / ΩΡΕΣ
Τετάρτη 21:15
Σάββατο 21:15
Κυριακή 19:00
Η Βοσκοπούλου - Ανωνύμου
Ένας βοσκός συναντά στην εξοχή μια πανώρια βοσκοπούλα και λιποθυμά χτυπημένος από την ομορφιά της.
Ένα έργο για μια εποχή που οι βοσκοπούλες είναι ασπροντυμένες, οι Έρωτες κρατούν τόξα, οι ερωτευμένοι αναστενάζουν, οι σπηλιές είναι ειδυλλιακές, η αγάπη εύκολη και ο θάνατος εύκολος. Ένα γκόθικ παραμύθι, σκοτεινό και φωτεινό, βασισμένο «σε ρομαντικόν επεισόδιον συνταράξαν την νήσον Κρήτην», «ωφέλιμο για όποιον θέλει να αποφύγει τον έρωτα και τα πάθη της σαρκός».
Η Βοσκοπούλα θεωρήθηκε αυθόρμητο δημιούργημα της λαϊκής ζωής της Κρήτης, ένα τραγούδι των βοσκών, σαν δημοτικό τραγούδι, ενώ αργότερα αναγνωρίστηκε ο έντεχνος χαρακτήρας της και η λογοτεχνική της αξία. Σύγχρονη της Ερωφίλης και του Κατζούρμπου, γραμμένη σε κρητική διάλεκτο, είναι το μοναδικό δείγμα του είδους της που έφτασε ως τις μέρες μας και το σημαντικότερο αντίστοιχο στην ελληνική γραμματεία και στην ευρωπαϊκή ποιμενική ποίηση της εποχής. Εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1627.
Με μια γλώσσα παλιά που λάμπει σαν καινούρια, ανακαλύπτουμε τους πρώτους ήχους. Με όχημα τη φωνή και τη μουσικότητα μιλάμε για το πρώτο αίσθημα, την απολυτότητα του συναισθήματος, λίγο καιρό πριν η ψυχή εμπλακεί με την ψυχολογία, για την πρώτη αγάπη που συνορεύει με τον θάνατο, για την επιστροφή στην απλότητα που επιβάλλει το σώμα.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθεσία - Δραματουργική επεξεργασία: Δημήτρης Αγαρτζίδης, Δέσποινα Αναστάσογλου
Μουσική: Παντελής Νικηφόρος
Φωνητική προετοιμασία: Σαβίνα Γιαννάτου
Σκηνικός χώρος - Μάσκες: Ιωάννα Πλέσσα
Κοστούμια: Μαγδαληνή Αυγερινού
Επιμέλεια κίνησης: Μπέτυ Δραμισιώτη
Σχεδιασμός φωτισμών: Μελίνα Μάσχα
Παίζουν οι ηθοποιοί: Γιώργος Παπανδρέου, Πηνελόπη Τσιλίκα
Μουσικός: Παντελής Νικηφόρος
ΧΩΡΟΣ
Δώμα
Από 19.01.2018 μέχρι 01.04.2018
ΜΕΡΕΣ / ΩΡΕΣ
Τετάρτη 21:15
Πέμπτη 21:15
Παρασκευή 21:15
Σάββατο 21:15
Κυριακή 19:00
Ορφέας & Ευριδίκη
Το απαρηγόρητο love story όλων των αιώνων ζωντανεύει σε μια σπαρακτική ποιητική αφήγηση για την ατόφια, οικουμενική, διαμπερή αγάπη που κάθε εμβληματικό ή καθημερινό ερωτευμένο ζευγάρι πεθαίνει να ζήσει.
Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Μπογδάνος ανα-παριστά έναν άλλον «Άλλο Κόσμο», που διατηρεί με καθαρότητα και ευαισθησία το παραμυθένιο και συγκινησιακό φορτίο του μύθου των διαχρονικών εραστών, αλλά ταυτόχρονα στέκει ωμά στο σήμερα, λες και η ιστορία ξανασυνέβη προχθές, σε λίγο, τώρα ή αύριο. Η βία και το απροσδόκητο επανεξετάζονται μέσω μίας διάφανης, λιτής, απογυμνωμένης οπτικής, άλλοτε τρυφερής κι άλλοτε άγριας και θνητής, παρασέρνοντας τον θεατή στο θεοσκότεινο ταξίδι του ανυπόμονου αοιδού, που με την Αγάπη του κερδίζει για λίγο τον Άδη και με τον «Άδη» του χάνει για πάντα την Αγάπη.
Όλα τα σύμβολα, οι οιωνοί και οι πυξίδες υποδεικνύουν ξανά και ξανά την ίδια στιγμή, την ίδια στιγμή, την ίδια στιγμή, εκείνο το αγύριστο νανοδευτερόλεπτο όπου οι μοίρες κάνουν οριστικά στροφή, γκρεμίζοντας την ελπίδα για κάθε Ορφέα και κάθε Ευρυδίκη που αρνούνται να πειθαρχήσουν στο σκοτάδι.
Ποιος είπε πως δεύτερη ζωή δεν έχει; Έχει αν το θέλεις πολύ. Αν όμως δεν χειριστείς με σεβασμό τη δεύτερη ζωή στον Έρωτα, παραμονεύει και δεύτερος θάνατος. Κι αν ο Έρωτας στέκει μόνο έτσι, μόνο «μέχρι θανάτου»; Αντέχεις να τον ξαναζήσεις;
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθεσία - Δραματουργική επιμέλεια: Δημήτρης Μπογδάνος
Σκηνικά - Κοστούμια: Λυδία Κοντογιώργη
Βοηθός σκηνοθέτη: Κωνσταντίνος Κουνέλλας
Συντονισμός παραγωγής: Μαρία Δημητρίου
Παίζουν οι ηθοποιοί: Μάρκος Παπαδοκωνσταντάκης, Ευθαλία Παπακώστα
ΧΩΡΟΣ
Δώμα
Από 18.12.2017 μέχρι 03.04.2018
ΜΕΡΕΣ / ΩΡΕΣ
Δευτέρα 21:15
Τρίτη 21:15
