Γεννημένη στα Εξάρχεια τον Αύγουστο του 1939, από την παιδική της ηλικία θα τη γοητεύσει η μαγεία του σινεμά, παράλληλα με την ενασχόλησή της με την κολύμβηση, όπου υπήρξε πρωταθλήτρια στην ομάδα του Παναθηναϊκού. Με την αποφοίτησή της από τη Σχολή Μωραΐτη και με στόχο το Πολυτεχνείο, ενώ είναι ήδη παντρεμένη και έγκυος με τον αρχιτέκτονα Κώστα Σταμάτη, αποφασίζει να δώσει εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Κουν, όπου και εισάγεται.
Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε το 1965 με τέσσερις ταινίες. Για μία δεκαετία υπήρξε από τις πρωταγωνίστριες της Φίνος Φιλμ. Ο κύκλος της ξεκίνησε κι έκλεισε με σκηνοθέτη τον Γιάννη Δαλιανίδη στις ταινίες του "Ιστορία μιας ζωής" (1965) και "Ο Τρομοκράτης".
Ενδιάμεσα πρωταγωνίστησε δίπλα στον Λάμπρο Κωνσταντάρα στις κωμωδίες "Κάτι κουρασμένα παλληκάρια" (1967) και "Ο φαντασμένος" (1973).
Ο γάμος με τον Φαίδωνα Γεωργίτση
Στην αίθουσα αναμονής των εξετάσεων της σχολής θα γνωρίσει τον ηθοποιό Φαίδωνα Γεωργίτση, με τον οποίο μετά τη λήξη του γάμου της θα δημιουργήσει μια μεγάλη και δυνατή σχέση, που θα καταλήξει λίγα χρόνια μετά σε γάμο με κουμπάρο τον Γιάννη Δαλιανίδη
Μάλιστα, αγαπημένος και χαρακτηριστικός ρόλος της για το κοινό είναι αυτός στην ταινία "Νύχτα Γάμου", όπου ενσαρκώνει τη νιόπαντρη σύζυγο του Φαίδωνα Γεωργίτση, με τον οποίο φτάνει στα πρόθυρα του διαζυγίου από την πρώτη κιόλας νύχτα του γάμου τους.
Όπως στην ταινία, έτσι και στη ζωή, το ζευγάρι καβγάδιζε συνεχώς. Ο Φαίδων Γεωργίτσης μάλιστα σε συνέντευξή του είχε αναφέρει: "Οι καβγάδες μας θα μπορούσαν να γίνουν θέμα σε έργο του Στρίνγκμπεργκ". Ο οριστικός χωρισμός ήρθε όταν η ηθοποιός αποφάσισε να τερματίσει την εγκυμοσύνη της, χωρίς να ενημερώσει τον σύζυγό της. Τη λεπτομέρεια αυτή, αν και πολύ προσωπική, αποκάλυψε ο ίδιος ο Φαίδωνας Γεωργίτσης λέγοντας: "Εκείνη ήδη είχε ένα γιο και δεν ήθελε άλλο παιδί. Εγώ όμως ήθελα οικογένεια, παιδιά. Μετά από αυτό η σχέση είχε ξεφτίσει".
Από το 1987 ηγείται της θεατρικής Εταιρίας "Πράξη" που εδρεύει στο Θέατρο της Οδού Κεφαλληνίας, σχήμα που θεωρείται από τα πλέον ποιοτικά στην Ελλάδα. Έχει ανεβάσει πάμπολλα έργα συγγαφέων όπως οι Ίψεν, Πιραντέλο, Πίντερ, Στρίντμπεργκ, Έικμπορν, Τσέχοφ, Ντίρενματ, Ζενέ κλπ, έχοντας συνεργαστεί με τους πιο σημαντικούς σκηνοθέτες του ελληνικού χώρου όπως τους Μίνω Βολανάκη, Λευτέρη Βογιατζή, Στάθη Λιβαθηνό, Νίκο Μαστοράκη, Τάσο Μπαντή, Ν
Το 2000 της απονεμήθηκε το "Θεατρικό Έπαθλο Μαρίκα Κοτοπούλη" από το "Κέντρο Μελέτης και Eρευνας του Ελληνικού Θεάτρου – Θεατρικό Μουσείο".
