Αν μου έλεγε κανείς ότι για μια ολόκληρη μέρα θα αποκτούσα μια υπερφυσική δύναμη, τότε, χωρίς αμφιβολία, θα επέλεγα να ταξιδέψω στο χρόνο. Όχι τόσο για να συναντήσω τα μελλούμενα, όσο για να αντικρίσω πως στο καλό ζούσε ο κόσμος πριν το διαδίκτυο – βλέπετε αγγίζω τους millennials, όποτε θυμάμαι ελάχιστα πράγματα από την no internet connection εποχή – αλλά και προ σημαντικότερων εφευρέσεων. Τα ντοκουμέντα – όσα σωζόμενα υπάρχουν – μας διδάσκουν πως οι άνθρωποι πριν από 100 και 150 χρόνια ζούσαν σίγουρα πολύ διαφορετικά, στα ίδια και σχεδόν απαράλλακτα, ωστόσο, διάφορα μέρη του κόσμου.
Για παράδειγμα, εάν αναρωτιέστε πως έμοιαζε στο μακρινό και ασπρόμαυρο παρελθόν η πολυσύχναστη λονδρέζικη οδική διασταύρωση με τα αξιοθέατα και τα χαρακτηριστικά κόκκινα διώροφα λεωφορεία, Piccadilly Circus, θα λέγαμε πως είχε αρκετά κοινά χαρακτηριστικά με την σημερινή της όψη, απλώς αντί για μποτιλιάρισμά αυτοκινήτων και βιαστικών περαστικών, υπήρχε συνωστισμός από άμαξες και άλογα. Αντίστοιχα και η ζωηρή, γεμάτη κόσμο Union Square στην καρδιά του Μανχάταν, όπου μαζί με τις λιγοστές εδώ άμαξες, κυκλοφορούν και τα πρώτα τραμ της εποχής.
Την αυτοσχέδια και πρωτοποριακή προσπάθεια απεικόνισης με την χρήση του κινηματογράφου (της πρώτης φορητής μηχανής λήψεων, προβολής και εκτύπωσης φιλμ) διάφορων πλάνων από τον γύρο του κόσμου το 1896, παρουσίασαν για πρώτη φορά οι αδερφοί Λυμιέρ. Οι εμβληματικοί Γάλλοι εφευρέτες κινηματογραφιστές, Λουί Ζαν και Ωγκύστ Μαρί Λουί Νικολά Λυμιέρ ταξίδεψαν στην Ευρώπη, την Αμερική και την Αφρική, απαθανατίζοντας καθημερινές στιγμές των ανθρώπων εκείνης της εποχής. Τα εν λόγω στιγμιότυπα που συνδύαζαν κίνηση και φωτογραφία μαζί, ενώθηκαν από εκπροσώπους της Britannia Panopticon και προσθέτοντας ήχο, δημιούργησαν ένα ντοκιμαντέρ με φημισμένα αξιοθέατα του πλανήτη, όπως ο Κήπος του Κεραμεικού στο Παρίσι, η κρεμαστή γέφυρα των Αλυσίδων που ενώνει την Βούδα με την Πέστη, η Αψίδα του Θριάμβου στην πλατεία Σαρλ ντε Γκωλ.
Δείτε το ντοκιμαντέρ εδώ:
Ακολουθήστε το WomanToc στο Instagram
