Η Χριστίνα Γκουλιελμίνο, με την ιδιόμορφη προφορά, μία γοητευτική γυναίκα με μεσογειακό ταμπεραμέντο, μισή Ιταλίδα και μισή Ελληνίδα, μια ταλαντούχα ηθοποιός, καλλιτέχνης και πολυπράγμων. Στο ενεργητικό της μετράει επιτυχίες, με δυνατές συνεργασίες, έχει παίξει σε σίριαλ που όλοι θυμόμαστε, έχει κάνει θέατρο, έχει συμμετάσχει σε τηλεοπτικές εκπομπές. Ένας ξεχωριστός άνθρωπος, με αξίες και ευαισθησίες, συνειδητοποιημένη, οι σκέψεις της γεμάτες ουσία.
Πριν λίγες μέρες επικοινωνήσαμε, από τα σπίτια μας, εγώ στην Αθήνα και η Χριστίνα στη γειτονική Γένοβα, της Ιταλίας, μιας χώρας που δοκιμάζεται όσο καμία άλλη από την παγκόσμια πανδημία του κορονοϊού.
-Όταν η πανδημία του κορονοϊού χτύπησε την πόρτα της Ιταλίας, εσύ που ήσουν;
Εδώ και πάρα πολλά χρόνια είμαι μεταξύ Ιταλίας και Ελβετίας, ασχολούμαι με την υποκριτική, το θέατρο και παράλληλα ζωγραφίζω πραγματοποιώντας διάφορες εκθέσεις. Με το που έγινε όλο αυτό στην Κίνα, ήμουν σε ταξίδι και με το που έσκασε στο Μπέργκαμο, Μπρέσια κ.τλ, βρισκόμουν στην Ιταλία. Αρχισα να παρακολουθώ συγκλονισμένη, διότι στην χώρα μου άρχισαν να σκάνε τα κρούσματα και οι θάνατοι ο ένας μετά τον άλλον. Σε όλες τις χώρες οι αντιδράσεις είναι οι ίδιες, ανθρώπινες...Τώρα πλέον, στην Ιταλία το έμαθαν και δεν βγαίνουν από τα σπίτια, ταξίδευαν σε όλη τη χώρα, με κάθε δικαιολογία ήταν έξω παρά τα μέτρα που είχαν παρθεί. Όλοι το είχαν πάρει αψήφιστα. Η σκέψη μου, τα συναισθήματα μου είναι σε όλους αυτούς που είναι στην πρώτη γραμμή, στους άρρωστους, στους νοσηλευτές, στους γιατρούς, στους συγγενείς των θυμάτων και σε όλους αυτούς που ρισκάρουν την ζωή τους ], για εμάς, για να ήμαστε όλοι οι υπόλοιποι τυχεροί στα σπίτια μας και αξίζουν τον σεβασμό μας και εμείς από τα σπίτια μας έχουμε την ευκαιρία να προσαρμοστούμε και να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, να καταλάβουμε ποιοι είμαστε, πρέπει να το δούμε σαν μια ευκαιρία για να εξελιχθούμε, αυτό το virus με το corona που στα ιταλικά σημαίνει στέμμα, μπορεί να είναι μια ευκαιρία να καταλάβουμε το πραγματικό νόημα της ζωής, η λέξη ουσία αποκτά άλλη διάσταση, πρέπει να επικοινωνούμε ο ένας με τον άλλον και να αξιοποιήσουμε σωστά το ίντερνετ (διότι τώρα γίνεται με συναίσθημα), να διαβάσουμε βιβλία, να ασχοληθούμε με το σπίτι, να δημιουργήσουμε νέα πράγματα, να μιλήσουμε με τους εαυτούς μας και να γαληνέψει η ψυχή μας. Τώρα έχουμε όλο τον χρόνο για όλα αυτά, που τόσο καιρό λέγαμε ότι δεν έχουμε και παραπονιόμασταν ότι δεν μας έβλεπε το σπίτι μας.
-Εκτός από το θέατρο και την τηλεόραση, ποιες είναι οι υπόλοιπες δραστηριότητες σου;
Εγώ παράλληλα με όσα σου είπα, κάνω και μαθήματα pilates, έχω μαθήτριες και κάνουμε μέσω skype καθημερινά μαθήματα, με την μητέρα μου που κάθε μέρα έχουμε ραντεβού (μέσω skype, διότι δεν μπορώ να την δω) και κάνουμε μάθημα pilates και βοηθάω έτσι, με πραγματική επικοινωνία μέσα από την κίνηση του σώματος. Είναι η ευκαιρία και η τέλεια στιγμή για να κάνεις ένα άλλο διαφορετικό πρόγραμμα. Η Ιταλία δυστυχώς τώρα είναι η μισή κόλαση και η άλλη μισή ο παράδεισος. Αυτή η πανδημία μας θυμίζει πόσο σημαντική είναι η ζωή, είναι η ευκαρία να ξεχάσουμε το εγώ μας και να κοιτάξουμε το εμείς, μπορούμε να ενωθούμε και να νικήσουμε τον ιό, να δούμε και να αναθεωρήσουμε τις βασικές μας προτεραιότητες. Είναι πολλές μέρες που έχω κλειστεί στο σπίτι μου και έχω αναθεωρήσει πάρα πολλά πράγματα. Πάντα μου άρεσε να βλέπω τα πράγματα από μια άλλη σκοπιά, μένω στην Γένοβα μαζί με τον σύντροφο μου, στο σπίτι μου, εδώ στην Γένοβα είναι και η μητέρα μου μαζί με την αδερφή μου, στην Ελλάδα είναι οι υπόλοιποι συγγενής μου, οι συνάδελφοι μου και ζωγραφίζω, κάνω μαθήματα pilates, μιλάω με πάρα πολλούς ανθρώπους, διαβάζω βιβλία κ.α και κοιτάω με αισιοδοξία το μέλλον...Πρόσφατα ήταν να γίνει μια έκθεση στο Μιλάνο η οποία αναβλήθηκε (θα έχουμε την ευκαιρία Σπύρο να πούμε περισσότερα κάποια άλλη στιγμή) και το μήνυμα, η κεντρική ιδέα είναι συμβολικά μία άλλη ματιά να βλέπεις τα πράγματα όταν μετατρέπει τις περιπτώσεις, εάν γυρίσεις την αφίσα βλέπεις ότι η φωτογραφία της αφίσας είναι το νερό που γίνεται αέρας και ο αέρας γίνεται νερό, ο φόβος γίνεται κουράγιο, ο βυθός να γίνεται ουρανός και το όριο γίνεται μια πιθανότητα.
-Η Ελλάδα σου λείπει;
Μου λείπει πάρα πολύ η Ελλάδα και μόλις περάσει όλο αυτό, θα έρθω να σας αγκαλιάσω και να σας φιλήσω όλους, αλλά τώρα πρέπει να μην σε κολλήσω, να μην με κολλήσεις, να μην κολλήσουμε τους γύρω μας. Από την πρώτη στιγμή με έπαιρναν τηλέφωνο όλοι οι φίλοι μου, οι γνωστοί μου και οι συνάδελφοι μου, διότι ανησύχησαν και κοιτάω να τους βοηθάω και να τους στηρίζω, όπως κάνουν και εκείνοι.
-Πραγματικά ήσουν πολύ δραστήρια, με πολλές ανησυχίες, ωστόσο δεν ήξερα ότι ζωγραφίζεις. Πως προέκυψε η ζωγραφική;
Όταν έκανα τηλεόραση, θέατρο, πάντα ζωγράφιζα, αλλά σαν χόμπι. Όταν όμως γύρισα στην Ιταλία, λόγω της κρίσης και όλο μου ζήταγαν (γιατί ήμουν και πρώην χορεύτρια) να διδάξω τους χορευτές μέσα από την τέχνη του pilates. Όσο μελετούσα για την ανατομία του σώματος, τόσο ζωγράφιζα και σαν σύμπτωση μετά ήθελα να ζωγραφίσω τις 12 ικανότητες του σώματος μας και μετά έγινε η έκθεση στην Γενεύη, μετά στην Ρώμη, στο Μιλάνο και μετά όλο αυτό ήρθε πιο συνειδητά, μάλιστα το έχω εξελίξει, κάνω ένα performance στην έναρξη και μετά έχω οκτώ άτομα που πάνε μπροστά από έναν πίνακα και αναπαριστούν μια σκηνή του πίνακα. Όλα λοιπόν ξεκίνησαν από μια σύμπτωση, που γεννήθηκε μέσα στην κρίση. Πάντα μέσα στην κρίση υπάρχει η λύση. Όπως τώρα, υπάρχει η άλλη όψη, η θετική παρά τα δύσκολα. Πάντα έκανα ότι νιώθω, ότι βγαίνει από μέσα μου εύκολα και αυτό θα συνεχίσω να κάνω.
-Η τηλεόραση είναι κάτι που λείπει από την καθημερινότητα σου;
Φυσικά μου λείπει η τηλεόραση. Υπήρξαν προτάσεις αλλά δεν ευδοκίμησαν οι κουβέντες. Οι τηλεόραση είναι σαν να είμαι στο σπίτι μου, ελπίζω και εύχομαι να ξανακάνω στο άμεσο μέλλον. Επίσης θέλω να έρθω και στην Αθήνα και με την έκθεση. Το θέμα είναι να περάσει όλο αυτό.
-Δώσε ένα μήνυμα στην Ελλάδα.
Αγαπώ την Ελλάδα όσο και την Ιταλία. Θέλω να πω ότι εμείς είμαστε η λύση μας, πρέπει να σώσουμε τους εαυτούς μας, μα πάνω από όλα τους γύρω μας, πρέπει να μείνουμε σπίτι μας για το εμείς, πάνω από όλα για το εμείς. Μένουμε στο σπίτι και μόνο σπίτι ώστε να βοηθήσουμε τους σημερινούς, απλούς καθημερινούς μας ήρωες, τους γιατρούς, τους νοσηλευτές, τα delivery, τους εργαζόμενους στα φαρμακεία, στα σούπερ μάρκετ, όλους όσους ρισκάρουν την ζωή τους για εμάς, για να μην αρρωστήσουμε.
