Μια παρέα κομψών, καλοντυμένων γυναικών πίνει κοκτέιλ, κουβεντιάζοντας για σχέσεις και σεξουαλικά βοηθήματα σε ένα πολυτελές εστιατόριο. Μοιάζει σκηνή από το Sex and The City; Προφανώς. Μόνο που τώρα παρακολουθούμε την αφρικανική εκδοχή του.
Η σειρά «An African City» παρουσιάζει τη ζωή της NanaYaa (την οποία υποδύεται η ηθοποιός MaameYaa Boafo), μιας δημοσιογράφου που επέστρεψε από τη Νέα Υόρκη στην πατρίδα της, τη Γκάνα, καθώς και των κολλητών φίλων της. Και μέσα από τη ζωή των πέντε ηρωίδων, φωτίζεται ο αντιφατικός συνδυασμός γκλάμουρ, ερωτικών σχέσεων και σκληρής πραγματικότητας που αφορούν τη σύγχρονη γυναίκα της Μαύρης Ηπείρου.
«Παρακολουθώντας το Sex and The City, σκέφτηκα πώς θα ήταν μια αφρικανική εκδοχή του», εξηγεί η δημιουργός της διαδικτυακής σειράς, Nicole Amarteifio. «Αποφάσισα, λοιπόν, να τη φτιάξω και να αφηγηθώ την ιστορία γυναικών που μεγάλωσαν στο εξωτερικό και επέστρεψαν εδώ αναζητώντας τη δημιουργικότητα και τον έρωτα». Κατά κάποιο τρόπο, είναι και η προσωπική της ιστορία, εφόσον και η ίδια γεννήθηκε στη Γκάνα, μεγάλωσε στις ΗΠΑ και, έχοντας λάβει καλή πανεπιστημιακή μόρφωση, αποφάσισε να συνεχίσει τη ζωή της στην πατρίδα της.
Οι υπόλοιπες ηρωίδες του An African City; Η απόφοιτος του Χάρβαρντ και εργαζόμενη σε τράπεζα Sade (Nana Mensah), η δικηγόρος με σπουδές στην Οξφόρδη Makena (Marie Humbert), η εθελόντρια Ngozi (Esosa E) και η επιχειρηματίας Zainab (Maame Adjei). Οι ιστορίες τους, ανάμεσα σε δοκιμές ερωτικών σχέσεων, πικάντικες κουβέντες περί σεξ και επίμονες προσπάθειες να βρουν την κατάλληλη δουλειά, φωτίζουν μερικά από τα μεγαλύτερα προβλήματα της ζωής σε μια αναπτυσσόμενη χώρα: Οι δρόμοι είναι κακοφτιαγμένοι, η μια διακοπή ρεύματος ακολουθεί την άλλη και το δίκτυο της κινητής τηλεφωνίας είναι μονίμως υπό κατάρρευση. Στο μεταξύ, η δημοσιογράφος NanaYaa βγαίνει με έναν μεγαλύτερο άνδρα και σκέφτεται να τον αφήσει να της αγοράσει ένα διαμέρισμα, εφόσον και η φίλη της, Sade, το έχει κάνει. Μέχρι που η τελευταία διαπιστώνει ότι δεν είναι η μοναδική ερωμένη του δικού της, η οποία δέχεται τέτοια «δώρα». Την ίδια ώρα, η δικηγόρος Μakena πηγαίνει σε επαγγελματική συνέντευξη και δέχεται σεξουαλική παρενόχληση.
Ο πρώτος κύκλος του An African City έχει ήδη 1,8 εκατομμύρια προβολές στο Youtube, ξεπερνώντας κάθε προσδοκία της δημιουργού. Ωστόσο, αρκετοί κριτικοί αντιδρούν με το επιχείρημα ότι το σήριαλ εστιάζει μόνο στις πλούσιες Αφρικανές, ενώ οι περισσότερες γυναίκες στην Γκάνα αντιμετωπίζουν βασικά προβλήματα επιβίωσης. Πόσες, εξάλλου, μπορούν να πηγαίνουν στα ακριβά εστιατόρια που αποτελούν το σκηνικό των επεισοδίων;
«Μέχρι τώρα, βλέπαμε στην τηλεόραση τις Αφρικανές να ζουν σε συνθήκες φτώχειας. Εγώ, λοιπόν, θέλησα να δείξω το άλλο άκρο, εφόσον και αυτό υπάρχει», είναι η απάντηση της Amarteifio. Και η ίδια, εξάλλου, είχε αναγκαστεί να φύγει με την οικογένειά της από τη Γκάνα στη δεκαετία του '80 λόγω της έλλειψης βασικών τροφίμων και, μέσω της σειράς, θέλησε να δείξει ότι η χώρα – παρά τα προβλήματα που εξακολουθούν να υπάρχουν - έχει κάνει σημαντικά βήματα από τότε. Αυτή την οπτική απολαμβάνουν και αρκετές φαν της σειράς.
Με τις θετικές και τις αρνητικές κριτικές που έχει δεχτεί το An African City, η μεγάλη επιτυχία του έχει οδηγήσει ήδη στην ετοιμασία ενός δεύτερου κύκλου, με περισσότερα επεισόδια, ενώ μεγάλα αφρικανικά τηλεοπτικά δίκτυα έχουν χρηματοδοτήσει μέρος αυτού. Επόμενος στόχος της Amarteifo είναι, στα νέα επεισόδια, να αναδείξει την κουλτούρα, τη δημιουργικότητα και το ταλέντο των γυναικών της Γκάνα που δεν είναι γνωστά. «Προτιμώ, π.χ., οι ηρωίδες να μη μιλούν για τον Gucci, αλλά για την Αφρικανή σχεδιάστρια μόδας Christie Brown»
Κι αν η δημιουργός περίμενε η σειρά να έχει απήχηση κυρίως σε γυναίκες της ηπείρου της, αποδείχτηκε ότι την παρακολουθούν ακόμα και μετανάστριες ή κάποιες που έχουν επιστρέψει στην Ιταλία, το Πακιστάν, το Λίβανο. Και τo καλύτερo σχόλιο που έχει λάβει; Προήλθε από μια Πορτορικανή που γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη και ζει στην Ιταλία, η οποία έγραψε: «Τι κοινό έχω με αυτές τις γυναίκες; Τα πάντα!»
Αξίζει, βέβαια, να σημειωθεί ότι όλα αυτά προβάλλονται σε μια χώρα όπου η συντριπτική πλειονότητα των κατοίκων ζει σε συνθήκες δραματικής φτώχειας. Σύμφωνα με έρευνες, τουλάχιστον το 45% του πληθυσμού επιβιώνει με λιγότερο από 1,25 δολάρια την ημέρα, ο αναλφαβητισμός αγγίζει τα τρία τέταρτα των ανθρώπων, οι θανατηφόρες αρρώστιες αποτελούν καθημερινό κίνδυνο, περισσότεροι από τους μισούς κατοίκους δεν έχουν πρόσβαση σε ασφαλές πόσιμο νερό, ενώ τα παιδιά – και για την ακρίβεια, όσα καταφέρνουν να επιβιώσουν – περπατάνε έως και δύο ώρες κάθε μέρα για να πάνε σχολείο.
Πώς, λοιπόν, θα έκριναν άραγε οι κάτοικοι της ίδιας της χώρας όσα δείχνει η σειρά; Σαν μια ιστορία που, με κάποιο τρόπο, τους ωθεί σε κάτι καλύτερο ή απλώς σαν ένα κακόγουστο, ειρωνικό αστείο; Ας το σκεφτούμε και όσοι είμαστε μακριά.
Απόδοση: Αλεξάνδρα Καστάνια
