Η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη κατέκτησε την κορυφή στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου που διεξάγεται στο Μόναχο κερδίζοντας το χρυσό στα 35 χλμ. βάδην. Είχε προηγηθεί μία ακόμα μεγάλη νίκη στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Όρεγκον στις ΗΠΑ όταν κατέλαβε την τέταρτη θέση. "Ήξερα ότι δεν υπολείπομαι σε τίποτα από τις άλλες αθλήτριες" δήλωσε η 38η αθλήτρια που ανέβηκε στο βάθρο και συγκινήθηκε ακούγοντας τον Εθνικό μας Ύμνο.
Εργάζεται παράλληλα με τον πρωταθλητισμό!
Η πρωταθλήτρια κατέκτησε την 8η θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο, στα 20 χλμ. βάδην, αγώνας που άνοιξε νέο κεφάλαιο στη διαδρομή και την ιστορία της. Νίκες που συνοδεύονται παράλληλα από σκληρή δουλειά εκτός αθλητισμού, όπως δυστυχώς είθισται στη χώρα μας. Καθώς η Αντιγόνη εργάζεται στο σέρβις στην οικογενειακή επιχείρηση, ένα τσιπουράδικο στο Βόλο.
"Δεν είναι καθόλου εύκολο για κάποιον που κάνει πρωταθλητισμό παράλληλα να εργάζεται. Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν γίνεται να ζήσεις από τον αθλητισμό. Όχι τουλάχιστον από το άθλημα με το οποίο ασχολούμαι. Σε αυτό είμαστε εντελώς μόνοι", είχε πει στο athletestories.gr η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη. Η ίδια μεγάλωσε εξάλλου μέσα στο μαγαζί της μητέρας της, "Το στέκι της Γιώτας".
Το βάδην ξεκινάει από το... τένις
Η Αντιγόνη γεννήθηκε στην Καρδίτσα 21 Μαρτίου 1984. Μετακόμισε έπειτα με την οικογένειά της στην Αταλάντη για 10 περίπου χρόνια πριν εγκατασταθούν στον Βόλο, όπου ζει με τον σύζυγό της και την ευρύτερη οικογένεια. Στο παρελθόν είχε ασχοληθεί με τη ρυθμική γυμναστική, την κολύμβηση, αλλά και το τένις που έμελλε μάλιστα να την οδηγήσει στο βάδην. Πώς; Όταν μια μέρα περπάτησε για να πάει να πιάσει το μπαλάκι ο προπονητής της διέκρινε στην κίνησή της το ταλέντο των αθλητών του βάδην.
"Εγώ δεν ήθελα να το κάνω, γιατί πολύ απλά δεν μου άρεσε το συγκεκριμένο αγώνισμα. Εκείνος επέμενε για χρόνια, μάλιστα ερχόταν στο τσιπουράδικο της μαμάς μου προκειμένου να με πείσει να ασχοληθώ. Θυμάμαι, μου έλεγε πως είμαι φτιαγμένη για το βάδην, γιατί είχε δει την τεχνική μου από τη στιγμή που πήγα να πιάσω το μπαλάκι του τένις. Μετά την επιμονή του πήγα να δοκιμάσω και μέσα σε τρεις μήνες βγήκα 8η σε Πανελλήνιους Αγώνες, ενώ την επόμενη χρονιά κέρδισα το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα. Ξεκίνησαν να έρχονται τα μετάλλια, οπότε άρχισε να μου αρέσει το βάδην. Επειδή είμαι εγωίστρια, έμπαινα μπροστά στην κούρσα και την πήγαινα όπως ήθελα… Αγάπησα το βάδην όταν πήρα το πρώτο μου μετάλλιο -αυτή είναι μια εικόνα που σε κρατάει. Μέχρι σήμερα συνεχίζω να αγαπώ βαθιά το άθλημά μου", είχε αναφέρει η πρωταθλήτρια στη συνέντευξή της στο iefimerida.gr μετά τους Ολυμπιακούς του Τόκιο.
Λίγο πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, το 2004 διέκοψε την πορεία της, καθώς δεν αισθανόταν έτοιμη για 8 χρόνια. Επέστρεψε στον αθλητισμό δριμύτερη το 2011, στην ηλικία των 27 ετών, μετά τις σπουδές της στο ΤΕΦΑΑ.
"Υπήρχαν γεγονότα και καταστάσεις που εκείνη την περίοδο με έκαναν να μην θέλω να ασχοληθώ με τον αθλητισμό. Δεν είχα και τον χρόνο άλλωστε. Στα 27 μου όμως ένιωσα την επιθυμία να αρχίσω ξανά να "χτίζω” το σώμα μου. Είχα χάσει και πάρα πολλά κιλά. Ήμουν τόσο αδύνατη, ώστε εκείνη την περίοδο είχα φτάσει να ζυγίζω 43 κιλά! Βρέθηκα στο όριο της νευρικής ανορεξίας. Δεν έτρωγα σχεδόν τίποτα", είχε εξομολογηθεί στο athletestories.gr.
"Παρά το γεγονός ότι ψυχολογικά ήμουν καλά, είχα παραμελήσει λίγο τον εαυτό μου. Η αλήθεια βέβαια είναι πως δεν ήμουν και πολύ του φαγητού. Έπρεπε όμως να κάνω κάτι, να φτιάξω το σώμα μου. Ξεκίνησα λοιπόν να ασχολούμαι ξανά με τον αθλητισμό", σημείωσε στη συνέχεια. Κι ενώ ξεκίνησε για τον εαυτό της, ένας καλός της φίλος την προκάλεσε να επιστρέψει στο επίπεδο του πρωταθλητισμού αν μπορούσε. "Μπορώ" ήταν η απάντηση κυρίως προς τον εαυτό της που την οδήγησε τελικά στην κορυφή.
Ακολουθήστε το womantoc στο Instagram