Γεννημένος το 1957 στη Συκιά Χαλκιδικής, ο Σωκράτης Μάλαμας κουβαλά πάντα μαζί του την ειλικρίνεια και την απλότητα του τόπου του. Από τις πρώτες του κιθάρες μέχρι τις πιο σκληρές εμπειρίες σε "σκυλάδικα", όπως τα ονομάζει ο ίδιος, ο καλλιτέχνης έμαθε να παρατηρεί, να ακούει και να κρατά μέσα του στιγμές που αργότερα θα γίνονταν τραγούδια. Και ανάμεσα σε αυτές ξεχωρίζει μία ιστορία: η γέννηση του κομματιού "Το γράμμα".
Αναζητώντας τη μελωδία που θα ταίριαζε στους στίχους του, ο Μάλαμας στάθηκε τυχερός σε μια στιγμή καθημερινής ζωής. Από το παράθυρό του άκουσε τη σειρήνα ενός ασθενοφόρου που κατευθυνόταν στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης. Αυτός ο ήχος, τόσο γνώριμος και συνάμα τρομακτικός, έγινε το μουσικό διάστημα που ανοίγει το τραγούδι. Ένα σήμα κινδύνου που στην πραγματικότητα μεταμορφώθηκε σε νότες και απέκτησε δύναμη να ταξιδέψει τον ακροατή.
Ο ίδιος έχει πει πως το κομμάτι μοιάζει με γράμμα που ταχυδρόμησε στον εαυτό του. Ένα γράμμα προσωπικό, γεμάτο μνήμες, που όμως καταφέρνει να αφορά όλους. Στα live του, μάλιστα, δεν το τραγουδά ποτέ μόνος. Το κοινό παίρνει τον ρόλο της σειρήνας, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα μυστικής συνενοχής - ένα κοινό μυστικό που ενώνει καλλιτέχνη και ακροατές.
Ο Σωκράτης Μάλαμας εξακολουθεί να αντιμετωπίζει τη μουσική σαν παρέα, με κρασί, χιούμορ και αυθορμητισμό. Μα πίσω από όλα αυτά, ξέρει ότι κάθε τραγούδι, όταν φύγει από τον δημιουργό του, είναι ελεύθερο να βρει τον δικό του δρόμο. Όπως το "Γράμμα", που γεννήθηκε από έναν ήχο του δρόμου κι έγινε κομμάτι της συλλογικής μας μνήμης.
