
Ο Γιώργος Καραμίχος μίλησε στην εκπομπή της ΕΡΤ1 "Στούντιο 4" και τους Θανάση Αναγνωστόπουλο και Νάνσυ Ζαμπέτογλου εφ' όλης της ύλης. Ο ηθοποιός συμμετέχει στην εξαιρετική σειρά της ΕΡΤ "Έρημη Χώρα" και πρωταγωνιστεί στη θεατρική παράσταση Outro.
Σε ερώτηση των δημοσιογράφων ο Γιώργος Καραμίχος σχολίασε το γεγονός πως είμαστε μια βαθιά ρατσιστική κοινωνία. "Βλέπουμε τόσα κάθε μέρα, τόσες γυναικοκτονίες που τις ονομάζουμε έτσι μεταξύ μας, δεν έχουν καν θεσμοθετηθεί νομικά" είπε ο ηθοποιός. "Αν συμβεί μια επίθεση από Αλβανό μένουμε σε αυτό, όταν όμως γίνεται από Έλληνα; Το καλύπτουμε".
Ο ηθοποιός δεν δίστασε να μιλήσει και για τις κακοποιητικές συμπεριφορές στον χώρο του. "Δεν ανέχομαι μισογυνισμό και ομοφοβισμό, έχω φύγει από δουλειές λόγω συμπεριφορών τελευταία" είπε. Και πρόσθεσε πως: "τώρα πια αν κάποιος με ενοχλήσει είτε στη δουλειά είτε οπουδήποτε, θα το πω ευθέως. "Ξέρεις, αυτό που κάνεις με ενοχλεί" ή "δεν μπορεί να είσαι πια αγενής". Δεν ανέχομαι συμπεριφορές, γι’ αυτό έχω φύγει από δουλειές τελευταία. Κάποιες συμπεριφορές δεν τις ανέχομαι πια".
Και συνέχισε λέγοντας πως: "Με τίποτα δεν ανέχομαι μισογυνισμό, ομοφοβισμό και όλα αυτά που έχουν να κάνουν με ρατσισμό δεν μπορώ να τα συζητήσω καν. Μετά το metoo, αρχίζουν και φοβούνται λίγο οι άνθρωποι αλλά βλέπεις ότι αυτό όλο ελλοχεύει, είναι τόσο περίεργο, έχει γίνει ένα με το πετσί μας. Όχι μόνο από άντρες προς γυναίκες αλλά και από γυναίκες προς άνδρες. Έχει γίνει πια συνήθεια και δεν καταλαβαίνουν ότι δεν είναι χιούμορ πια να βρίζεις έναν άνθρωπο. Δεν είναι χιούμορ πια, δεν περνάμε καλά. Επίσης, δεν είναι χιούμορ να φωνάζεις στη δουλειά" σημείωσε ο Καραμίχος.
Σχετικά με το τι σημαίνει σάτιρα και τον Μάρκο Σεφερλή
Ο ηθοποιός μίλησε επίσης και για τα όρια της σάτιρας με αφορμή τις αντιδράσεις που προκάλεσαν τα σκετς του Μάρκου Σεφερλή στο Δελφινάριο: "Η σάτιρα είναι ένα ελεύθερο προϊόν, ο καθένας μπορεί να κάνει αλλά το ποσοστό των ανθρώπων που γελάνε, καταδεικνύει και το πολιτιστικό επίπεδο μιας χώρας. Δηλαδή όταν ένας άνθρωπος γεμίζει το θέατρο ξεφτιλίζοντας κάποιους άλλους ανθρώπους και όλοι γελάνε από κάτω, αυτό σημαίνει κάτι για τους ψηφοφόρους. Γιατί αυτοί οι άνθρωποι ψηφίζουν. Όταν βρίσκουν αστείο κάτι που είναι κακής αισθητικής… Και δεν αναφέρομαι μόνο στα πρόσφατα γεγονότα, αναφέρομαι γενικώς".
Η επιστροφή στο πατρικό του και η σχέση του με τον πατέρα του
"Επέστρεψα στο πατρικό μου σπίτι μετά από 32 χρόνια" είπε ο Γιώργος Καραμίχος.
"Μετά από 32 χρόνια να επιστρέφω στο πατρικό μου και να βλέπω αυτούς τους ανθρώπους – από απόσταση. Προσπαθώ να δω τα κομμάτια που συνδέομαι, τα κομμάτια που δεν συνδέομαι και που δεν συνδέθηκα ποτέ.
(…) Με τους γονείς μου συνδέομαι στο κομμάτι της Τέχνης. Ο πατέρας μου είναι ένας καταπληκτικός μουσικός, ο τρόπος που επικοινωνεί όταν παίζει τη φλογέρα, είναι αυτοδίδακτος, τραγουδάει. Η μαμά μου τραγουδάει δίπλα του κουνώντας το μαντήλι της, είναι μαγικό.
(…) Ο πατέρας μου ήταν πάντα ένας ακέραιος άνθρωπος. Μπορεί να μην ταιριάζαμε σε όλα, δεν ξέρω αν ήμασταν τώρα στην ίδια ηλικία αν θα κάναμε παρέα. Νομίζω θα κάναμε! Σε κάποια πράγματα δεν συνδεθήκαμε ποτέ, δεν μπορούν να τα καταλάβουν.
(…) Όταν ήμουν 15 χρονών με πλήγωνε το γεγονός ότι διάβαζα τον "Ξένο” του Αλμπέρ Καμύ και δεν μπορούσα να μοιραστώ αυτήν την ιδέα μαζί τους. Ο πατέρας μου έπρεπε να πάει να κλαδέψει τα δέντρα, δεν μπορούσε να ασχοληθεί με αυτό. Με κάποιους φίλους το μοιραζόμουν τότε, όχι με πολλούς. Μη νομίζεις, επαρχία, τα αγόρια δεν έπρεπε να διαβάζουν πολύ και να συζητούν για Καμύ, αλίμονο. Τώρα βρίσκω τρόπο τις ίδιες ιδέες του Καμύ να τις επικοινωνώ με τον πατέρα μου, αλλά με άλλα λόγια, με αυτά που καταλαβαίνει εκείνος.
(…) Ο λόγος που επικοινωνούμε με τους γονείς μου είναι ότι έχω κάνει πίσω και δεν έχω καμία προσδοκία. Νομίζω ότι τώρα απλώς υπάρχει μία αποδοχή, από εμένα σε εκείνους. Δεν μπορώ να κάνω κάτι για τη δική τους αποδοχή προς εμένα. Αυτό που μπορώ να κάνω είναι να τους προστατέψω, να τους δείξω εικόνες μου που ξέρω ότι τις αποδέχονται. Δεν μπορώ να τους τρομάξω. Κάποια πράγματα δεν μπορείς να τα μοιραστείς, κάποια δεν τους αφορούν, δεν διαφημίζουμε τις αμαρτίες μας, αλίμονο".
"Δεν θέλω να δουλεύω τόσο πολύ μετά τα 50"
Ο Γιώργος Καραμίχος μίλησε για την ανάγκη που έχει να μην δουλεύει τόσο πολύ σε αντίθεση με άλλους συναδέλφους του στον χώρο. "Στον χώρο βλέπεις δέκα συγκεκριμένους ανθρώπους να κάνουν δέκα δουλειές, ενώ θα μπορούσαν να κάνουν από μια και να βγουν και άλλα ονόματα" είπε.
Ακολουθήστε το Womantoc στο Instagram