Πού σε ξέρω;
Πιθανώς να με γνωρίζετε από τη συλλογή διηγημάτων μου "Ιστορίες που (δεν) είπα στον ψυχολόγο μου” (εκδόσεις Πόλις). Πρόκειται για μια συλλογή έντεκα αυτοτελών ιστοριών με ανθρώπους της διπλανής πόρτας, με τους οποίους οι αναγνώστες μπορούν (ελπίζω) να ταυτιστούν. Επιχειρώ να περιγράψω τα προβλήματα της κοινωνίας μας, το άγχος, την κατάθλιψη, τα οικογενειακά σύνδρομα που κουβαλάμε και στην ενηλικίωση, τις ερωτικές μας απογοητεύσεις κ.ά. Πέρσι στο θέατρο επί Κολωνώ δραματοποίησα τα διηγήματα σε ένα αυτοτελές θεατρικό που το κάναμε παράσταση. Ίσως πάλι να με γνωρίζετε και απ’ το θέατρο Eliart, Εργοτάξιο, Πυξίδα και 6 dogs, πριν τα χρόνια του κόβιντ ή απ’ το λίγο πιο μακρινό παρελθόν, τη διαδικτυκακή σειρά "Stick Around” του Αnt1.
Πού αλλού σε βρίσκω;
Από 27 Νοεμβρίου στο θέατρο Μικρός Κεραμεικός με την παράσταση "Σύγχρονες τραγωδίες” που έχω γράψει, παρέα με τον Φώτη Καράλη, κάθε Τετάρτη στις 9.30 το βράδυ. Πρόκειται για ένα έργο εμπνευσμένο από τις τραγωδίες της εποχής μας, από τους πρόσφυγες/ μετανάστες που έρχονται όπως όπως στην Ευρώπη, από τους πολέμους, από τη βία γενικότερα, που φαίνεται να αποτελεί φύση του ανθρώπου- αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης ιστορίας. Με βρίσκετε επίσης στο κέντρο της Αθήνας αλλά και στα προάστια με τα ωραία βιβλιοπωλεία, να τα γυρνάω γύρω-γύρω, για να παρουσιάσω το καινούργιο μου βιβλίο "στο πανηγύρι την έχασα” (εκδόσεις Διόπτρα) και να κάνω challenge τον εαυτό μου ότι μια μέρα θα καταφέρω να μπω μέσα σε βιβλιοπωλείο και να μην ψωνίσω.
Πες μου κάτι για το θέατρο.
Αυτό που λατρεύω στο θέατρο είναι ότι είναι ένας ζωντανός οργανισμός. Γεννιέται και πεθαίνει μαζί σου, μπροστά σου. Είναι μια τελετουργία, ας μου επιτραπεί, που συμβαίνει στον ίδιο χρόνο, στον ίδιο τόπο, μαζί με άλλους ανθρώπους, που μεταλαμβανουν την ίδια χρονική στιγμή κάτι συλλογικό και ταυτόχρονα κάτι ξεχωριστό, καθαρά υποκειμενικό, γιατί
ο καθένας μας εισπράττει την τέχνη με τον δικό του τροπο και τα δικά του φίλτρα. Αυτή η ζωντάνια του θεάτρου είναι που με τράβηξε από μικρή στο χώρο και που με κάνει να προτιμώ το θέατρο έναντι όλων των άλλων τεχνών. Η αλληλεπίδραση με τον θεατή τη στιγμή της παράστασης είναι μαγική. Πάντα παίζουμε το "μισό” έργο. Το άλλο "μισό” το φαντάζεται ο θεατής, το χτίζει εκείνος με το μυαλό του, τη φαντασία του, τις αισθήσεις του. Είμαστε μαζί σε αυτό.
Σπούδασες ψυχολογία και θέατρο. Πώς τα συνδυάζεις στη δουλειά σου;
Για να ερμηνεύσεις έναν θεατρικό ήρωα θα πρέπει πρώτα να τον μελετήσεις. Τόσο από ιστορικής πλευράς, πότε έδρασε, σε ποια περιοχή του κόσμου, υπό ποιες συνθήκες, τι είχε προηγηθεί νωρίτερα στον κόσμο και στην περιοχή εκείνη και μπορεί να επηρέασε τον ήρωα και κατ’ επέκταση τον συγγραφέα κτλ. Αλλά και από κοινωνικής και ψυχολογικής πλευράς χρειάζεται να δουλέψεις τον ήρωα σου. Να καταλάβεις ποιος είναι, γιατί δρα έτσι κι όχι αλλιώς, πώς σκέφτεται, πώς συμπεριφέρεται, γιατί λέει αυτά τα λόγια και όχι άλλα, πού απευθύνεται, τι τον ωθεί τελικά να πει αυτή την ιστορία κτλ. Για όλα αυτά χρειάζεται μια εμβάθυνση στην ψυχολογία του ήρωα. Πρέπει να του χτίσεις το πορτρέτο του. Πρέπει να τον ξέρεις. Σε αυτό το σημείο οι σπουδές μου στην ψυχολογία με βοήθησαν πολύ. Να μπορώ να "διαβάζω” πιο εύκολα τους ανθρώπους. Και να επιχειρώ να εισχωρώ πιο βαθιά στον ψυχισμό τους.
Πώς μπήκε το μικρόβιο της σκηνοθεσίας;
Δε θα έλεγα ακριβώς πως σκηνοθετώ. Δεν το έχω κάνει ποτέ με τον ορισμό της λέξης. Ούτε θα το επιχειρούσα. Στερούμαι γνώσεων. Θα έλεγα πως στα θεατρικά έργα που έχει τύχει να έχω γράψει η ίδια, τα έχω "σκηνοθετήσει” με την έννοια ότι ξέρω τι θέλω να πω, πώς να το πω, ώστε να φανεί καλύτερα η ιστορία. Αυτό που ήδη είχα στο μυαλό μου όταν το έγραφα, πώς θα το κάνω τώρα να φανεί πάνω στη σκηνή, να περάσω αυτό που θέλω να πω, να το επικοινωνήσω; Το μισό έργο το γράφω στο χαρτί είναι τα λόγια. Το άλλο μισό είναι ο τρόπος που θα το στήσουμε στη σκηνή. Γι’ αυτό το λόγο σε όλες τις δουλειές μου τη σκηνοθεσία την συνυπογράφει όλη η ομάδα. Θέλω πολύ να ακούω τη γνώμη των συναδέλφων μου. Την οπτική τους. Να με συμπαρασύρει η φαντασία τους. Υπό αυτή την έννοια "σκηνοθετώ” τις παραστάσεις μου.
Διάβασε περισσότερα στο athinorama.gr
