Η πρώτη Barbie κατασκευάστηκε το 1959. Η πρώτη μαύρη Barbie; Έπρεπε να περιμένει ως το 1980! Όλα αυτά τα χρόνια εκατομμύρια κορίτσια έπρεπε να παίζουν με λευκές κούκλες που δεν τους έμοιαζαν καθόλου, γεγονός που έπληττε την αυτοεκτίμησή τους.
Στο νέο ντοκιμαντέρ του Netflix μαθαίνουμε όλο το χρονικό. Η σεναριογράφος-σκηνοθέτης Lagueria Davis δημιούργησε αυτή την ταινία για να εξηγήσει πως μια ξανθιά, γαλανομάτα και πολύ αδύνατη κούκλα, που ενσαρκώνει στην ουσία ένα μη ρεαλιστικό πρότυπο ομορφιάς μπορεί να δημιουργήσει ανασφάλεια σε εκατομμύρια κορίτσια.
Η ταινία εξετάζει τη δημιουργία της πρώτης μαύρης κούκλας Barbie το 1980 και παρουσιάζει προσωπικότητες, για τις οποίες έχουν γίνει σήμερα Barbie- ομοιώματά τους. Ανάμεσά τους η μεγιστάνας της τηλεόρασης Shonda Rhimes, η οποία είναι η παραγωγός της ταινίας, η σταρ του μπαλέτου Misty Copeland και ο Ολυμπιονίκης της ξιφασκίας Ibtihaj Muhammad, οι οποίες μιλούν και για να επιτύχουν στον δικό τους τομέα ως μαύρες γυναίκες.
Οι ειδικοί της ψυχολογίας τοποθετούνται επίσης σχετικά με το γιατί είναι τόσο σημαντικό για τα μαύρα παιδιά να μπορούν να επιλέγουν από μια σειρά κούκλες που τους μοιάζουν. Η ελπίδα είναι ότι οι θεατές θα μπορέσουν να δουν ότι οι μαύρες Barbie ως "έναν φακό για το τι σημαίνει να είσαι μαύρος στην Αμερική", όπως είπε χαρακτηριστικά στο TIME η Lagueria Davis, η σκηνοθέτρια της ταινίας.
Η Davis ξεκινά την ταινία παραδεχόμενη ότι ποτέ δεν της άρεσε να παίζει με κούκλες μεγαλώνοντας στο Fort Worth του Τέξας. Στη συνέχεια μετακόμισε στο Λος Άντζελες και άρχισε να ζει με τη θεία της Beulah Mae Mitchell ενώ προσπαθούσε να τα καταφέρει στο Χόλιγουντ και βρήκε το σπίτι γεμάτο κούκλες. Η θεία της ήταν πάντα φανατική με τις κούκλες, η οποία από παιδί έφτιαχνε κούκλες από γυάλινα βάζα, έφτασε να εργάζεται στη Mattel στη γραμμή του εργοστασίου και αργότερα ως ρεσεψιονίστ, από το 1955 έως το 1999.
Κάποια στιγμή στις αρχές της δεκαετίας του 1960, μετά την κυκλοφορία της πρώτης Barbie το 1959, η Μίτσελ συνάντησε την εφευρέτρια της Barbie Ρουθ Χάντλερ. Στη Χάντλερ άρεσε να συνομιλεί με ανθρώπους στα εργοστάσια και να ζητά ιδέες και η Mitchell ζήτησε τη Χάντλερ να δημιουργήσει μια μαύρη Barbie προκαλώντας έτσι μια μικρή επανάσταση.
Μαύρη κούκλα ναι, αλλά όχι Barbie
Στα τέλη της δεκαετίας του 1960 η Mattel εισήγαγε τις μαύρες "φίλες της Barbie" με τις ονομασίες Christie και Cara. Περίπου την ίδια εποχή, η Mattel κατασκεύασε μια κούκλα με το όνομα Julia εμπνευσμένη από την τηλεοπτική σταρ Diahann Carroll, και μάλιστα βοήθησε στη χρηματοδότηση ενός εργοστασίου που ονομαζόταν Shindana toy factory, το οποίο ήταν πρωτοπόρο στην κατασκευή μαύρων κούκλων που έμοιαζαν πραγματικά με μαύρους ανθρώπους. Όμως καμία από αυτές τις κούκλες δεν είχαν την αίγλη της Barbie, δεν ήταν οι πρωταγωνίστριες, αλλά οι φίλες, έπαιζαν τον β΄ρόλο.
Το 1980, η Mattel προσέλαβε μια μαύρη σχεδιάστρια ονόματι Kitty Black Perkins. Εντοπίζοντας την Μίτσελ, η οποία είχε ανέβει στο επίπεδο των εταιρικών γραφείων, η Πέρκινς την έκανε φίλη και άρχισαν να συζητούν. Στο ντοκιμαντέρ, η Μίτσελ λέει ότι θυμάται την Πέρκινς να την πλησιάζει και να της λέει: "Δεν νομίζεις ότι θα έπρεπε να φτιάξουν μια κούκλα με μαύρα χαρακτηριστικά;". Και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα.
Ακολουθήστε το Womantoc στο Instagram
