Μπορεί τελικά η "πρόκληση" να καταντάει βαρετή; Κι όμως. Το naked dress είχε και πάλι την τιμητική του με πολλές σταρ να προσπαθούν να κλέψουν την παράσταση με τη σιλουέτα τους να διαγράφεται με πάσα λεπτομέρεια.
Στο Met Gala το naked dress είχε την τιμητική του: Τζένιφερ Λόπεζ, Έμιλι Ραταϊκόφσκι (κλάσικ), Τζανέλ Μονέ, Ρίτα Όρα, Doja Cat (σε wet look βέρσιον τουλάχιστον), FKA twigs, κλπ, βαρέθηκα ήδη.
Αλλά όλο αυτό είναι τόσο... 70's. Λυπούμαστε βαθιά κυρίες μου, η Σερ προκάλεσε σεισμό όταν τόλμησε το λουκ το μακρινό 1974 και πάλι στο Met Gala. Τότε ναι είχε καταφέρει να εκπλήξει το κοινό για τα καλά. Ισχύει όμως το ίδιο σαράντα χρόνια μετά;
Έκτοτε το "γυμνό φορέμα" γνώρισε κάποιες εμβληματικές και πάλι στιγμές. Όταν η Κέιτ Μος φόρεσε το μεταλλικό σλιπ της Liza Bruce το 1993 μέχρι την Τζένιφερ Λόπεζ που ενέπνευσε μάλιστα τη δημιουργία του Google Images με ένα διάφανο σχέδιο Versace.
Η Ριάνα ήταν εκείνη που ενέπνευσε τη νέα εποχή των "γυμνών φορεμάτων" όταν έγινε πρωτοσέλιδο επιλέγοντας ένα φόρεμα από κρύσταλλο Swarovski στα CFDA Fashion Awards του 2014. Δεν πέρασε πολύς καιρός μέχρι τα διάφανα φορέματα να γίνουν... κοινός τόπος σε κάθε κόκκινο χαλί.
Πώς είναι όμως δυνατόν να εκπλαγούμε από κάτι που μοιάζει απλώς σαν "παρέλαση"; Και γιατί άραγε οι σταρ να επιλέγουν ξανά και ξανά το ίδιο -πάνω, κάτω- λουκ; Τόσο η Τζένιφερ Λόπεζ για παράδειγμα, όπως και η Έμιλι Ραταϊκόφσκι (ιδίως εκείνη) επαναλαμβάνουν το μοτίβο διαρκώς; Παίζουν άραγε με τους βασικούς κανόνες των μίντια (γυμνό= buzz) προσπαθώντας κάπως απελπισμένα να μείνουν στην επικαιρότητα; Είναι επιλογή τους γιατί έτσι τούς αρέσει; Όπως και αν είναι πάντως εμάς μας φαίνεται πολύ, πολύ εύκολο και για αυτό τόσο βαρετό.
Ακολουθήστε το Womantoc στο Instagram
