Η Δόμνα Μιχαηλίδου, υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης έκανε μια δήλωση για την υπαρκτή διάσταση της ισότητας.
"Εμάς τις γυναίκες, μας βλέπετε;"
"Ένα 24ωρο μας χωρίζει μόνο από την ημέρα που ολόκληρος ο πλανήτης θα γιορτάσει (ξανά)
τη γυναίκα. Μία ημέρα μέχρι να ανασυρθούν (πάλι) από την αποθήκη των στερεοτύπων
τετριμμένα κλισέ. Κάτι σαν ευχολόγια ενός στείρου ενδιαφέροντος. Την αγαπάμε τη γυναίκα.
Και λουλούδια θα της πάρουμε, κι άρωμα θα της αγοράσουμε, και χρόνια πολλά (και καλά) θα
της ευχηθούμε, και γλυκάκι θα την φιλέψουμε, αλλά ως εδώ (και μη παρέκει). Τσιμουδιά για το
τι πρέπει να κάνουμε για αυτήν, στην πράξη (και με πράξεις). Κιχ για την πολυδιαφημισμένη,
πολυκαιρισμένη και πολυφορεμένη ισότητα που με το κιάλι την βλέπουμε να κυκλοφορεί
αγκαζέ με θηλυκά στην αγορά εργασίας. Άκρα του τάφου σιωπή κάθε φορά που τα όποια
δικαιώματα των γυναικών κάνουν το… λάθος να ξεμυτήσουν από θεωρητικό βάθρο (τους) στη
σφαίρα του υπαρκτού".
Όχι. Αυτά δεν είναι λόγια κάποιας ουτοπικής επανάστασης αλλά οι
ρεαλιστικές διαπιστώσεις της Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, Δόμνας
Μιχαηλίδου: "Το 50% του πληθυσμού είμαστε γυναίκες. Μας βλέπετε;" είπε πριν από λίγες
ημέρες καθισμένη στην άκρη ενός καλά ανδροκρατούμενου πάνελ με θέμα την επιστροφή των
ταλέντων στην Ελλάδα. "Αν φτιάξουμε ένα περιβάλλον όπου εμείς οι γυναίκες, δηλαδή ο μισός
πληθυσμός της χώρας, γίνουμε ορατές, τότε το στοίχημα της μεγάλης ανατροπής _ μαζί κι
επιστροφής _ θα είναι κερδισμένο".
"Αύριο λοιπόν αρκεί να μας κοιτάξετε. Μία μία και προσεκτικά. Και τότε, είναι βέβαιο πως θα σχηματιστεί μπροστά σας η εικόνα μιας άλλης Ελλάδας…"
