Από τις πιο ακριβοπληρωμένες ηθοποιούς του Χόλιγουντ, βραβευμένη με δύο Οσκαρ, για τις ταινίες "Οι κατηγορούμενοι" (1988) και "Η σιωπή των αμνών"(1991), η 49χρονη σήμερα Τζόντι Φόστερ έκανε τα πρώτα της βήματα στο χώρο του θεάματος σε ηλικία μόλις τριών ετών.
Η Αλίσια Κρίστιαν Φόστερ, όπως είναι το πραγματικό της όνομα, γεννήθηκε στις 19 Νοεμβρίου του 1962 στο Λος Άντζελες. Το χαϊδευτικό όνομα Τζόντι της το έδωσαν τα αδέλφια της, Μπάντι, Λουσίντα και Κονστάνς. Ο πατέρας της ήταν πρώην στρατιωτικός και μετά την αφυπηρέτησή του μεσίτης, ενώ η μητέρα εργαζόταν ως υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων σε κινηματογραφική εταιρεία. Ο πατέρας της εγκατέλειψε την συζυγική εστία, προτού αυτή γεννηθεί και η μητέρα της την μεγάλωσε με την σύντροφό της. Ξεκίνησε την καριέρα της από πολύ μικρή παίζοντας σε διαφημιστικά και παιδικές τηλεοπτικές σειρές.
Η γνωριμία με τον Σκορσέζε
Ο Μάρτιν Σκορσέζε ήταν ο πρώτος που διέγνωσε το ταλέντο της, όταν αυτή έκανε ένα δοκιμαστικό για τις ανάγκες της ταινίας του "Η Αλίκη δεν μένει πια εδώ"("Alice Doesn’t Live Here Anymore", 1974). Δύο χρόνια της έδωσε τον ρόλο της 12χρονης πόρνης στην εμβληματική ταινία του "Ο Ταξιτζής" ("Taxi Driver", 1976) και το νεαρό κορίτσι τον δικαίωσε.
H ερμηνεία της 14χρονης τότε Τζόντι Φόστερ επαινέθηκε από την κριτική και της χάρισε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ δεύτερου γυναικείου ρόλου. Οι επόμενες ταινίες της μέχρι την ενηλικίωση της ήταν λιγότερο εντυπωσιακές, αλλά οι κριτικοί είχαν πάντα να πουν ένα καλό λόγο για τις ερμηνείες της.
Το 1981, επιβράδυνε για μερικά χρόνια την καριέρα της για αφοσιωθεί στις σπουδές στο τμήμα λογοτεχνίας του ονομαστού πανεπιστημίου Γέιλ, από το οποίο αποφοίτησε το 1985 με άριστα.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1980 ξεκίνησε μια ξέφρενη πορεία με συμμετοχές σε ταινίες που της απέφεραν μεταξύ άλλων δύο Όσκαρ καλύτερης ηθοποιού, για τις ταινίες Οι Κατηγορούμενοι (1988) και η Σιωπή των Αμνών (1991), και έκανε το ντεμπούτο της ως σκηνοθέτιδα με την ταινία Ο μικρός Κυριος Τέϊτ (1991).
Λίγο μετά την τέταρτη οσκαρική υποψήφιότητα της το 1995 για την ερμηνεία της στο Νελλ, η Φόστερ σκηνοθέτησε την δεύτερη ταινία της Πίσω στο Σπίτι για τις Διακοπές (1995), με την Χόλυ Χάντερ και τον Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ. Πλέον η Τζοντι Φόστερ έχει επιλέξει να βρίσκεται πίσω από την κάμερα, προτιμώντας να βλέπει παρά να την βλέπουν.
Ως μεγάλη σταρ πλέον πρωταγωνίστησε σε ταινίες γνωστών σκηνοθετών κυρίως θρίλερ και επιστημονικής φαντασίας: "Επαφή" ("Contact", 1997) του Ρόμπερτ Ζεμέκις, "Δωμάτιο Πανικού" ("Panic Room", 2002) του Ντέιβιντ Φίντσερ, "Ο Υποκινητής"("Inside Man", 2006) του Σπάικ Λι, "Εκτός Εαυτού" ("The Brave One", 2007) του Νιλ Τζόρνταν και "Elysium" του Νιλ Μπλόμκαμπ. Χαρακτηριστικός ήταν ο ρόλος στη σατιρική κωμωδία του Ρομάν Πολάνσκι "Ο Θεός της Σφαγής" ("Carnage",2011). Το 2018 πρωταγωνίστησε στο δυστοπικό θρίλερ του Ντριού Πιρς "Hotel Artemis".
Η Τζόντι Φόστερ συμμετέχει με δική της εταιρεία παραγωγής σε πολλές ταινίες της, όπως στο δράμα του Μάικλ Άπτεντ "Νελ" ("Nell", 1994), για το οποίο ήταν υποφήφια για Όσκαρ γυναικείου ρόλου. Επίσης έχει σκηνοθετήσει επεισόδια τηλεοπτικών σειρών, όπως "Tales from the Darkside", "Orange Is the New Black" και "House of Cards".
Προσωπική ζωή: Η σιωπή της Τζόντι
Η Τζόντι Φόστερ πάντα κρατούσε πεισματικά την προσωπική της ζωή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Οι φήμες για τις ομοφυλοφιλικές προτιμήσεις της, που ήταν κοινό μυστικό στο Χόλιγουντ, επιβεβαιώθηκαν από την ίδια το 2008, στην ετήσια απονομή των βραβείων "Power 100 women in Entertainment", όταν ευχαρίστησε δημόσια τη Σίντνεϊ Μπέρναρντ για τη συμπαράστασή της. Με τη Σίντνεϊ η Τζόντι Φόστερ συζούσε πάνω από μια δεκαετία και οι δυο γιοι της, Τσαρλς και Κιτ, έχουν πάρει τα επίθετα Φόστερ και Μπέρναρντ. Η ταυτότητα του πατέρα των παιδιών της παραμένει άγνωστη και η διάσημη ηθοποιός είχε δηλώσει ότι θα την αποκαλύψει στους γιους της όταν θα βρίσκονται στην κατάλληλη ηλικία. Από τον Απρίλιο του 2014 έχει συνάψει γάμο με τη φωτογράφο Αλεξάντρα Χέντισον.
Είναι υπέρμαχος της κατάργησης της οπλοκατοχής και οπαδός και χρηματοδότης του Δημοκρατικού Κόμματος.
Πηγή: https://www.sansimera.gr/biographies/2150
© SanSimera.gr
