Για το Succession έχουμε γράψει πολλές φορές. Με ξεκάθαρη θέση πως πρόκειται για την καλύτερη τηλεοπτική σειρά της δεκαετίας, ένα σαιξπηρικό, πολυδιάστατο δράμα που αποτελεί την απόλυτη σάτιρα της δυτικής κοινωνίας και της πατριαρχίας. Ένα μωσαϊκό εξουσίας, μισαλλοδοξίας, ναρκισσισμού κι αναπόφευκτα πόνου.
Ωστόσο, αξίζει να σταθούμε στον ρόλο της Σιβ. Της μοναδικής κόρης του απόλυτου πατριάρχη Λόγκαν Ρόι. Η Σιβ. Η Σιβ φαίνεται να είναι το πιο έξυπνο και κάπως πιο ισορροπημένο παιδί μιας οικογένειας σε σήψη. Με έναν πατέρα- τανάλια που σφυροκοπεί ακατάπαυστα τα παιδιά του ("σας αγαπώ, αλλά δεν είστε σοβαροί άνθρωποι"- μία από τις πιο γλυκές φράσεις του) και μια μητέρα πιο ψυχρή και από τη Frozen, που δεν ήθελε ποτέ να γίνει μάνα.
Η Σιβ στην αρχή έχει κατορθώσει να ξεφύγει εν μέρει από τον ιστό που πλέκει αχόρταγα ο πατέρας της. Δεν εργάζεται στον όμιλο επιχειρήσεων του, αλλά στην πολιτική. Όμως, με το πείσμα και τις μηχανορραφίες του, κατορθώνει να την αιχμαλωτίσει κι εκείνη. Εξάλλου, ο Λόγκαν είναι ο μαιτρ του διαίρει και βασίλευε, αφού υπόσχεται σε κάθε παιδί, κρυφά, πως εκείνος ή εκείνη πρόκειται να είναι ο χρυσός διάδοχος.
Η Σιβ βρίσκεται στην ουσία πάντοτε απέναντι στους δυο αδερφούς της που διεκδικούν τον θρόνο: τον Κένταλ και τον Ρόμαν που όποτε το θυμάται, θέλει κι εκείνος να γίνει αρχηγός. Στην τελευταία σεζόν κι έπειτα από το "πραξικόπημα" εναντίον του πατέρα τους οι τρεις τους είναι ενωμένοι σα γροθιά ως τη στιγμή του θανάτου του. Τότε, βέβαια, η δυναμική αλλάζει. Η "αγορά" δεν θα δεχθεί βέβαια μια διοίκηση τριών ατόμων, κάτι τέτοιο θα φαινόταν χαοτικό. Έτσι, μαντέψτε ποιος θα μείνει εκτός, στο παρασκήνιο. Η γυναίκα φυσικά! Τα δυο αδέρφια αποφασίζουν να βγουν μπροστά και υποτίθεται πως η "ισότιμη" Σιβ απλώς δεν θα φαίνεται, αλλά θα συναποφασίζει επί ίσοις όροις.
Εκείνη, παραγκωνισμένη, θα αποφασίσει να συμμαχήσει με τον εχθρό, τον tech μεγιστάνα Λούκας Μάντσον που θέλει να εξαγοράσει την επιχείρηση, υποσχόμενος ότι την επόμενη ημέρα θα την χρίσει CEO, αφού οι Αμερικάνοι θα θέλουν έναν Αμερικάνο στο τιμόνι και όχι έναν Ευρωπαίο. Όταν εκείνος φαίνεται να ανησυχεί για την εγκυμοσύνη της η Σιβ του απαντά πως πρόκειται να είναι από αυτές τις σκύλες που θα λείψει τις 36 ώρες της γέννας, και μετά θα μπει κατευθείαν στο παιχνίδι παρκάροντας κάπου το μωρό.
Κι ενώ η Σιβ δουλεύει στο παρασκήνιο προσπαθώντας να κατακτήσει τη θέση που μάλλον ούτως ή άλλως αξίζει, τα πράγματα αλλάζουν εν μία νυκτί. Γιατί; Γιατί όπως λέει και ο Μάντσον "παραείναι έξυπνη κι έχει πολλές ιδέες και άποψη". Και ποιος τα χρειάζεται αυτά; Αφήστε που θέλει και να την πηδ*, όπως λέει χαρακτηριστικά στον ίδιο της τον άντρα, που κάνει τα πράγματα σύνθετα. Εκείνος το μόνο που χρειάζεται είναι έναν αχυράνθρωπο που θα κάνει ακριβώς ό,τι θα του λέει εκείνος. Και τον βρίσκει! Στο πρόσωπο του συζύγου του Τομ, του γλίτσα, είμαι-ένα-τίποτα Τομ.
Έτσι η Σιβ πρέπει να αντιμετωπίσει το φοβερό δίλημμα: να συνεχίζει με τον Τομ- σχεδόν σύζυγο και πατέρα του παιδιού της ή με τα αδέρφια της; Τρομερή επιλογή για κάποια που θα έπρεπε να διευθύνει η ίδια την επιχείρηση ως πιο έξυπνη και άξια;
Η Σιβ όμως δεν θα πάρει τίποτα. Δεν θα σπάσει το γυάλινο ταβάνι ακόμα ακόμα και αν είναι το παιδί του αυτοκράτορα, ακόμα και αν είναι η πιο κατάλληλη. Γιατί; Γιατί η κοινωνία παραμένει αμείλικτη με τις γυναίκες. Και στο Succession βλέπουμε και πάλι ποιοι είναι οι κανόνες του παιχνιδιού και ποιοι είναι οι ξεκάθαρα χαμένοι ήδη από τη στιγμή της γέννας τους.
Κι όπως λέει και η Σιβ στην κηδεία του πατέρα της, εκείνος "δεν μπορούσε να χωρέσει στο μυαλό του την ιδέα μιας ολόκληρης γυναίκας".
Ακολουθήστε το Womantoc στο Instagram.
