Ο Μπρους Σπρίνγκστιν, το "Αφεντικό", όπως είναι το ψευδώνυμό τους είναι ήρωας για εκατομμύρια μουσικόφιλους. Ένα παιδί της εργατικής τάξης που μεγάλωνε στο Ν. Τζέρσεϊ μακριά από το star system, χάραξε μόνος του, εκ του μηδενός, την πορεία του. Κι όλα αυτά όταν η καρδιά του σκίρτισε ακούγοντας ως έφηβος κάποιους καλλιτέχνες.
Οι Animals τον είχαν ενθουσιάσει, ιδίως το τραγούδι τους We Gotta Get Out of This Place. Το ίδιο και οι Beatles, αλλά και το εφηβικό του είδωλο, ο Bob Dylan.
Ενώ λοιπόν μεγάλωνε σε μια εποχή μουσικών θαυμάτων και είχε πολλά είδωλα, ένας ήταν εκείνος που άλλαξε την πορεία της ζωής του: ο Έλβις Πρίσλεϊ.
Σε ραδιοφωνική εκπομπή του BBC ο Μπρους Σπρίνγκστιν είπε πως, όταν ήταν παιδί άκουσε το τραγούδι "Hound Dog" του Έλβις το 1956, άλλαξε η ζωή του. Δεν μπορούσε να ζήσει χωρίς αυτό. "Όταν το άκουσα, απλά χαράχθηκε κατευθείαν στον εγκέφαλό μου", θυμήθηκε ο καλλιτέχνης. "Συνειδητοποίησα, ξαφνικά, ότι υπήρχε κάτι περισσότερο στη ζωή από αυτό που ζούσα. Τότε κυνηγούσα κάτι, και είχε απλωθεί μπροστά μου ένα όραμα. Ξαφνικά ένιωσα την καθαρή ενέργεια της μουσικής. Ήμουν τόσο πολύ νέος, αλλά παρόλα αυτά με χτύπησε σαν κεραυνός εν αιθρία".
Έκτοτε, ο Σπρίνγκστιν ακολουθούσε στενά τη διαδρομή του Έλβις. Το 1977, πήγε να τον δει σε μια συναυλία του από κοντά, αλλά απογοητεύθηκε. "Δεν ήταν μια καλή βραδιά" είπε αργότερα. Σε αντίδραση, λέγεται ότι εκείνο το βράδυ πήγε σπίτι του και έγραψε το "Fire", το οποίο σκόπευε να δώσει στον Έλβις. Δυστυχώς, όμως, ο Βασιλιάς απεβίωσε πριν φτάσει το demo, και τότε ο Σπρίνγκστιν έδωσε το τραγούδι στον Ρόμπερτ Γκόρντον.
Κάποτε μάλιστα είχε προσπαθήσει να μπει στην Γκρέισλαντ, το περίφημο σπίτι του Έλβις. "Θυμάμαι ότι βγήκαμε από το ταξί και στεκόμασταν εκεί μπροστά από εκείνες τις πύλες. Όταν κοιτάξαμε πάνω στο δρόμο, στο δεύτερο όροφο του σπιτιού, μπορούσες να δεις ένα φως αναμμένο, και σκέφτηκα ότι ο Elvis πρέπει να είναι πάνω και να διαβάζει ή κάτι τέτοιο. Και είπα στον Στιβ, τον φίλο μου, "Στιβ, φίλε, πρέπει να πάω να το ελέγξω. "
Φυσικά τον σταμάτησαν οι φρουροί. "Έφτασα στην μπροστινή πόρτα και ήμουν έτοιμος να χτυπήσω, και οι φρουροί βγήκαν από το δάσος και με ρώτησαν τι ήθελα. Είπα, "Είναι ο Elvis σπίτι;". Τότε μου είπαν, 'Όχι, όχι, ο Elvis δεν είναι σπίτι. Είναι στη λίμνη Τάχο"".
Απογοητευμένος αλλά όχι αποθαρρυμένος, ο τραγουδιστής τούς είπε: "Έτσι, άρχισα να τους λέω ότι ήμουν κιθαρίστας και ότι είχα τη δική μου μπάντα και ότι παίζαμε στην πόλη εκείνο το βράδυ και ότι έκανα κάποιους δίσκους. Και τους είπα ακόμη ότι είχα τη φωτογραφία μου στο εξώφυλλο του Time και του Newsweek", θυμάται. "Έπρεπε να κάνω εντύπωση, ξέρετε. Δεν νομίζω ότι με πίστεψε ο φύλακας, όμως, γιατί απλώς στεκόταν εκεί και μου έγνεφε και μετά με πήρε από το χέρι και με έβγαλε ξανά στο δρόμο δίπλα στον Στιβ".
Όμως θα έχει για πάντα μαζί του, στην καρδιά του το "Hound Dog" και το όνειρο που τού ενέπνευσε ο Έλβις: να βγει εκεί έξω και να κυνηγήσει το όνειρό του.
Ακολουθήστε το Womantoc στο Instagram
