Το The Chase, το τηλεπαιχνίδι γνώσεων του MEGA, το έχουμε αγαπήσει πολύ και για πολλούς λόγους. Εκτός ότι κρατά το ενδιαφέρον, μας διασκεδάζει, μας εκνευρίζει, μας χαροποιεί, μας ψυχαγωγεί και γιατί όχι; Μας προσφέρει την ευκαιρία να εμπλουτίσουμε τις γνώσεις μας. Κυρίως όμως μας αρέσει για τους Chasers καθώς δεν είναι μόνο δυνατοί παίκτες, μα, κυρίως, ευγενείς άνθρωποι. Δεν χαρίζονται, παίζουν με πάθος, παίζουν για τη νίκη, την ίδια στιγμή που χαίρονται όταν οι αντίπαλοί τους κερδίσουν.
Ανάμεσα στους Chasers και "η Γυναίκα με τα μαύρα" όπως είναι το ψευδώνυμο της Μαρίας Μάρκου στο παιχνίδι. Της Δρ. Μαρίας Μάρκου να σημειώσουμε, αφού έχει πέντε πτυχία στο οπλοστάσιο της, ένα εκ των οποίων είναι το διδακτορικό της. Και μπορεί στην οθόνη να φαίνεται ίσως σε κάποιους απρόσιτη, όμως αυτό πόρρω απέχει από την πραγματικότητα, αφού εμείς συναντήσαμε έναν πολύ ζεστό άνθρωπο, επικοινωνιακό που απαντούσε άμεσα, με ειλικρίνεια και χωρίς περιστροφές.
-Οι γνώσεις σας είναι εντυπωσιακές. Πρώτα απ’ όλα ήθελα να μάθω πώς μεγαλώσατε. Πώς ήταν η ζωή σας; Πώς σας έκαναν οι γονείς να αγαπήσετε τη γνώση;
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Ηλιούπολη από μια οικογένεια πυρηνική. Η μαμά μου ήταν δικηγόρος και ο μπαμπάς μου ιδιωτικός υπάλληλος, λάτρης της ιστορίας, των αρχαίων, της ποίησης. Είχα αυτές τις προσλαμβάνουσες εγώ και η αδερφή μου. Ζούσαμε σ΄ ένα σπίτι που έπαιζε διαρκώς μουσική, σ’ ένα σπίτι με πολλή αγάπη και ελευθερία. Έτσι, στην αρχή η αναζήτηση της γνώσης ήταν μιμητική. Όταν βλέπεις δυο ανθρώπους να διαβάζουν- η μαμά μου επιστημονικά βιβλία και ο πατέρας μου μονίμως με ένα βιβλίο του Καβάφη ή του Παπαρηγόπουλου για τη σύγχρονη ιστορία- εντυπώνονται αυτές οι εικόνες. Τα παιδιά είναι μιμητικά. Βλέπαμε λοιπόν δυο ανθρώπους που διάβαζαν, που τραγουδούσαν, που σκέπτονταν, που συζητούσαν και μας συμπεριφέρθηκαν από πολύ μικρή ηλικία σαν να ήμασταν μεγάλες.
-Έχετε όντως πέντε πτυχία;
Ναι. Το πρώτο μου πτυχίο είναι "Επικοινωνία και ΜΜΕ" στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, μετά έκανα διδακτορικό στην Εφαρμοσμένη Επικοινωνιολογία στο Βερολίνο. Έπειτα σπούδασα Νομική στην Αθήνα, μια οψιγενής αγάπη και ειδικεύτηκα στο διοικητικό δίκαιο, ενώ σπούδασα και στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης. Ως απόφοιτός της έχω διοριστεί μετά από δοκιμαστική περίοδο στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης εδώ και εννέα χρόνια.
-Μα πώς καταφέρνετε να βρίσκετε τον χρόνο για μελέτη, ενημέρωση, διάβασμα; Δεν είναι εύκολο όταν έχει κανείς δουλειά πλήρους απασχόλησης.
Είναι θέμα διαχείρισης του χρόνου. Κάτι θα κόψεις. Άλλοι κόβουν από τον ύπνο, άλλη από τις οικογενειακές ή προσωπικές σχέσεις, από τη διασκέδαση. Εγώ το μόνο που συμβουλεύω είναι να μην κόψετε από τον ύπνο. Προσωπικά θυσίασα τη διασκέδαση, τα Σαββατοκύριακα μου, τον ελεύθερο χρόνο μου. Κάποτε πήγαινα και στην παραλία με τα βιβλία μου. Θυμάμαι μια φορά που είχα γύρω μου 4 βιβλία, αφορούσαν τις σύνθετες διοικητικές πράξεις και την ανάκλησή τους.
-Τέλεια αφορμή για να σας πιάσει κάποιος την κουβέντα...
(σ.σ: Γελάει) Δεν με πλησίαζαν ούτε τότε ούτε τώρα (και συνεχίζει να γελάει).
-Δεν το πιστεύω αυτό. Αλλά θα επιστέψουμε σε αυτό το θέμα μετά. Πώς είναι δηλαδή η καθημερινότητα σας;
Κάθε μέρα μου είναι διαφορετική. Η μοναδική σταθερά είναι ότι κοιμάμαι νωρίς, γύρω στις 9-10 μ.μ, ότι γυμνάζομαι κάθε μέρα και εργάζομαι οκτώ ώρες στο Υπ. Ανάπτυξης.
-Αλήθεια ποια είναι η δουλειά σας στο Υπουργείο;
Εργάζομαι στον τομέα της Κοινής αγροτικής πολιτικής στην ΕΕ και στα στατιστικά του Υπουργείου.
-Στη δουλειά δεν συναντάτε εμπόδια ακριβώς λόγω της ευφυίας σας και της συνθετικής σας σκέψης; Δεν έχει τύχει να δουλέψετε ενδεχομένως με ανθρώπους με λίγα προσόντα;
Διορίστηκα το 2014 και τότε είχαν μπει οι πρώτες δικλίδες και είχε ξεκινήσει η αξιολόγηση στο Δημόσιο, που παρά τις αντιδράσεις είναι απολύτως απαραίτητα. Εσείς στον ιδιωτικό τομέα κρίνεστε κάθε μέρα. Αν κάνετε λάθος, φεύγετε την επόμενη. Με τον εξορθολογισμό του Δημοσίου έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που να επιλέγονται ικανοποιητικώς κατάλληλοι άνθρωποι. Η αξιολόγηση δηλαδή βασίζεται και σε αντικειμενικά στοιχεία, π.χ είναι άλλο να έχει κανείς όντως 200 πτυχία και άλλο να μην έχει κανένα. Το Δημόσιο είναι μεγάλος εργοδότης, δεν πρέπει να είμαστε ακυρωτικοί. Θα πρέπει για παράδειγμα να δώσουμε τα εύσημα σε όλους τους ανθρώπους που δούλεψαν για το e-gov, τους εργαζόμενους στον τομέα της υγείας ιδίως κατά την πανδημία, αλλά και στο δικό μου Υπουργείο που δεν μας έλειψε μια ντομάτα κατά την πανδημία. Είμαστε μια κοινωνία που εξελίσσεται, έχει γίνει δουλειά, εξελισσόμαστε. Πιο πολύ θα έλεγα πως τα θέματα που έχω να αντιμετωπίσω είναι σεξιστικά, πως πρέπει να αποδεικνύω ότι δεν είμαι μια "ξανθιά barbie".
-Έχετε παρέες που να μοιράζεστε τα ενδιαφέροντα σας; Ρωτάω γιατί οι αναζητήσεις και ο τρόπος ζωής σας δεν είναι η νόρμα σήμερα. Υπάρχουν πλέον πολλά σπίτια χωρίς βιβλιοθήκες και δεν είναι πως μεταφέρθηκαν στο Kindle.
Nαι, έχω πολλές παρέες και ετερόκλητες. Με άλλες μοιράζομαι τα υπαρξιακά μου, με άλλες έχουμε κοινά βιώματα από τη μετεφηβική μας ηλικία, έχω παρέες συναδέλφων με τους οποίους μας δένουν πλέον αδερφικές σχέσεις. Εξάλλου, η καλλιέργεια δεν πρέπει να ταυτίζεται με τη μόρφωση. Εγώ δεν πιστεύω ότι η καλλιέργεια μου προέρχεται από την εκπαίδευση. Σίγουρα ήταν ένα εφαλτήριο αλλά όχι το μόνο. Άρα δεν νιώθω μοναξιά, αν αυτό με ρωτάτε. Ωστόσο αυτό το βλέπω γύρω μου. Τη μοναξιά που κρύβεται πίσω από την επίπλαστη κοινωνικότητα των social media.
-Θα συνεχίζατε τις σπουδές σας;
Βεβαίως, δεν είναι κάτι που θα πρέπει να σταματάει. Τώρα θα ήθελα να σπουδάσω φιλοσοφία για να ξαναγνωρίσω τον κόσμο. Έχει αλλάξει τόσο ο κόσμος που θα ήθελα να τον δω μέσα από άλλο πρίσμα, να τον αγαπήσω ξανά, γιατί έχω απογοητευτεί κάπως τα τελευταία 12 χρόνια που έχουν περάσει, όπως όλοι μας.
-Εσάς τι σας έχει ενοχλήσει περισσότερο αυτή την τόσο δύσκολη εποχή;
Πως κάθε μέρα ξυπνάμε σε αχαρτογράφητα νερά, όσο και να τον χαρτογραφήσαμε την προηγούμενη μέρα, θα βρεθεί ένας ύφαλος ή ένας σκόπελος που δεν τον είχαμε προβλέψει. Κι αυτό αφορά όλη την ανθρωπότητα. Είχαμε την κρίση του 2008, έπειτα τη δική μας οικονομική κρίση, έχουμε την κλιματική αλλαγή κι έχουμε και το μεταναστευτικό που έβγαλε τα χειρότερα ένστικτα των ανθρώπων. Έπειτα ήρθε η πανδημία, ο πόλεμος. Η ανθρωπότητα βάλλεται και η γνώση ίσως, ίσως μας βοηθήσει να απαλύνουμε όλη αυτή τη μαυρίλα.
-Και τι άλλο μπορεί να λειτουργήσει ως διέξοδος ή πραγματική λύση;
Η επιστροφή στη φύση, το back to the roots, επιστροφή στις ρίζες μας, ό,τι σημαίνει αυτό για τον καθένα μας. Είναι το χωριό μας; Τότε το χωριό μας. Ο κήπος, το χωράφι μας, και βέβαια τα ζώα. Με οτιδήποτε είναι αθώο και δεν έχει μέσα του δόλο.
-Αγαπάτε πολύ τα ζώα αν δεν κάνω λάθος.
Η Φύση και τα ζώα μου προφέρουν ηρεμία και ισορροπία. Όπως έλεγε και ο Θωμάς Ακινάτης "η Φύση αποστρέφεται το κενό". Δεν έχει κενά η φύση, σου δίνει την πληρότητα που σου λείπει. Στη ζωή μου είχα δύο σκυλάκια, δύο κορίτσια είχα, το ένα το πήρα 2 μηνών και το άλλο 12 χρονών. Λένε "αυτός που αγαπάει πραγματικά είναι είτε ο γονιός είτε ο σκύλος". Γονιός δεν έχω γίνει ακόμα, είχα την τύχη όμως να έχω σκύλους και βέβαια να ταΐζω βέβαια γάτες στη γειτονιά. Πιο πολύ έχω κερδίσει εγώ από τα ζώα, παρά εκείνα. Και είμαι πολύ χαρούμενη που το Υπουργείο μου ορίζει πλέον ως κακούργημα την κακοποίηση ζώου!
-Ας πάμε τώρα και λίγο στα τηλεοπτικά. Πώς βιώνετε τώρα εκ των έσω τη δυναμική της τηλεόρασης;
Η τηλεόραση παραμένει το ισχυρό μέσο. Την αγαπώ και την τιμώ. Μου έχει κρατήσει συντροφιά, με έχει ενημερώσει, με έχει ψυχαγωγήσει, με έχει συγκινήσει και δεν μπορώ να την κατακρίνω ως κάτι συλλήβδην κακό.
-Προσωπικά μου άρεσε πολύ που μέσα από τη δική σας επιλογή προτείνεται και ένα άλλο μοντέλο γυναίκας ιδίως στα νέα κορίτσια.
Μου το έχουν πει πολλοί αυτό και με χαροποιεί ιδιαίτερα αν ενδεχομένως μπορέσω να αποτελέσω να αποτελέσω ένα role model για τα κορίτσια.
-Τι σας προσφέρει το Chase;
Αδρεναλίνη, πολλή αδρεναλίνη και γνώσεις. Ικανοποίηση όταν κάνω καλά τη δουλειά μου και είμαι σωστή στον ρόλο μου και βέβαια συναναστροφή με κόσμο και συγκίνηση.
-Συγκίνηση γιατί;
Με συγκινούν πολλοί οι παίκτες που έρχονται για να στηρίξουν κοινωφελείς σκοπούς. Που είναι έτοιμοι να εκτεθούν για να προσφέρουν σε έναν σκοπό. Βέβαια μου αρέσει πολύ και όσοι κατορθώνουν να φύγουν με χρήματα για ένα ταξίδι, μια ανάσα. Ξέρετε κρατάμε στατιστικά με τη Μαρία Μπεκατώρου, και βλέπουμε ότι οι περισσότεροι θέλουν να επισκεφθούν την Ισλανδία, τις σκανδιναβικές χώρες και τις χώρες της Λατινικής Αμερικής.
Και το χαιρόμαστε όταν κερδίζουν, προσφέρει μια μικρή οικονομική ανακούφιση το παιχνίδι στους παίκτες. Η Μπεκατώρου το ζει! Η Μαρία είναι από τους πιο αληθινούς ανθρώπους που έχω γνωρίσει ποτέ. Έχει καλοσύνη, καθαρό βλέμμα και καθαρή θέση υπέρ των παικτών κι έναν αυθορμητισμό που λείπει όχι μόνο από τηλεόραση, αλλά από την κοινωνία γενικώς. Και διαθέτει κι εξαιρετικό χιούμορ, είναι απόλαυση να δουλεύω μαζί της. Ξεκαρδιζόμαστε.
-Έχετε πει κανένα "μαργαριτάρι";
Πόσοι δέσποτες για να εκλέξουν έναν μητροπολίτη; Ήταν τρεις είπα 45! Επίσης έχω απαντήσει λάθος στην ερώτηση "ποιο είναι το μεγαλύτερο ομόσπονδο κρατίδιο της Γερμανίας;", όταν ξέρω ότι είναι η Βαυαρία, όπου έχω ζήσει! Κάποιες φορές επειδή το παιχνίδι εμπεριέχει ερωτήσεις από τόσο ετερόκλητο φάσμα γνώσεων, μπορεί να μπλοκάρει ο εγκέφαλος. Συμβαίνει και στους παίκτες και σε εμάς.
-Θα σας άρεσε να δοκιμάσετε και κάτι άλλο στην τηλεόραση; Να παίξετε για παράδειγμα σ’ ένα σίριαλ;
Όχι, πέρα από ένα guest!
-Δηλαδή δεν θα παίζατε σε ένα αστυνομικό σίριαλ με σκηνοθέτη τον Τσαφούλια;
Α, ναι εκεί ναι! Είναι εξαιρετικός.
-Είδατε;
Με τραβάει η τηλεόραση. Εμένα θα μου άρεσε ένα βραδινό talk show, τα βραδινά talk shows λείπουν!
-Δεν ξέρω. Η πλειοψηφία των celebrities ας πούμε είναι περιχαρακωμένη στην περσόνα τους. Δεν αφήνουν τον εαυτό τους να είναι αληθινός. Τις μόνες καλές συνεντεύξεις που έχω δει είναι στο Στούντιο 4, της ΕΡΤ.
Ναι αλλά μήπως έθεταν άλλα ερωτήματα και οι παρουσιαστές να έπαιρναν άλλες απαντήσεις; Εγώ θα ήθελα να ξέρω τις πολιτικές πεποιθήσεις για παράδειγμα κάποιου, όχι τις κομματικές, τις πολιτικές. Θυμάμαι είχα δει την εκπομπή του Ζακ Γαλιφιανάκη με καλεσμένο τον Ομπάμα. Ήταν τόσο απολαυστική και ο Ομπάμα δεν δίστασε να "τσαλακωθεί".
-Πιστεύετε ότι θα σας επέλεγαν στην τηλεόραση αν δεν ήσασταν εμφανίσιμη;
Δεν το ξέρω αν θα με επέλεγαν. Ξέρω όμως ότι δεν με ενδιαφέρει καθόλου να με προτιμήσει κάποιος για κάτι που είμαι τυχαία και όχι για κάτι που έχω χτίσει εγώ μόνη μου. Αν π.χ είμαι ψηλή ή όχι είναι γονιδιακό θέμα. Ασχολούμαι με την εμφάνιση μου σε ικανοποιητικό βαθμό, αλλά περήφανη για όσα κατέκτησα μόνη μου.
-Ξαφνιάζει τους άντρες αυτό; Ότι μια ωραία γυναίκα μπορεί να έχει πέντε πτυχία και μπορεί να μιλήσει για οποιοδήποτε θέμα;
Με πλησιάζουν ισχυρές προσωπικότητες που χαίρονται να υπάρχουν ισοτιμίες.
-Στην Ελλάδα; Ζούμε στην ίδια χώρα;
(Γελάει) Εντάξει, να ομολογήσω βέβαια ότι ο πρώτος μου άντρας και ο μεγάλος μου έρωτας ήταν κατά το ήμισυ Γερμανός. Παντρευτήκαμε πολύ μικροί και φύγαμε μαζί για σπουδές στη Γερμανία. Έχουμε παραμείνει φίλοι, είμαστε οικογένεια κατά κάποιο τρόπο. Μας πήρε καιρό, αλλά δεν μπορώ να φανταστώ την ευρύτερη οικογένειά μου χωρίς αυτόν. Δεν χάνεται η αγάπη, αλλάζει μορφή.
-Είχατε κάνει και έναν δεύτερο γάμο με Έλληνα, σωστά;
Σωστά, αλλά δεν μακροημέρευσε αυτός ο γάμος.
-Στα λόγια μου έρχεστε.
(Γελάει) Εντάξει, δεν είμαι και η πιο δραστήρια σε αυτόν τον τομέα αυτή τη στιγμή, αλλά πιστεύω ότι υπάρχουν και άντρες που τους αρέσουν οι ισότιμες σχέσεις.
-Πώς θα ήταν το ιδανικό μέλλον;
Με υγεία για όλα τα έμψυχα γύρω μου, τους ανθρώπους μου, την οικογένεια, τους φίλους μου, τα ζώα. Θα ήθελα να αποκτήσω ένα παιδί, όχι απαραίτητα να το γεννήσω, γιατί νιώθω ότι έχω πολλή αγάπη να δώσω σε ένα πλάσμα. Να έχω αντοχές να δουλεύω και να βρω έναν καλό σύντροφο, έναν κουλ τύπο, κατά προτίμηση μουσικό. Αγαπώ τους μουσικούς, παίζω πιάνο, έχω σπουδάσει μουσική. Είναι δημιουργικοί, παράγουν και έχω σεβασμό και θαυμασμό για αυτούς.
-Και ποιο είναι το πιο γοητευτικό στοιχείο για εσάς σε έναν άντρα;
Το πιο σέξι χαρακτηριστικό των ανθρώπων είναι η καλοσύνη. Τίποτα δεν μπορεί να ξεπεράσει την καλοσύνη, εξυψώνει τον άλλον στα μάτια μου. Δεν με αφορούν τα πτυχία. Τι θέλουμε όλοι; Να αγαπηθούμε σωστά και να αγαπήσουμε. Ειδικά στις μέρες μας!
Ακολουθήστε το Womantoc στο Instagram
