Αφοπλιστικά ειλικρινής και χειμαρρώδης, η Μπέττυ Βακαλίδου κάθισε στον καναπέ του "Στούντιο 4" της ΕΡΤ και αποκάλυψε άγνωστες πτυχές της ταραχώδους ζωής της, αναπολώντας, διαψεύδοντας και εξηγώντας.
Η ίδια εξήγησε στη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο τη "μέθοδο σωτηρίας" που ακολούθησε προκειμένου να "σβήσει" από τη ζωή της τις δυσάρεστες αναμνήσεις και να κρατήσει μόνο τις καλές μνήμες και με αφορμή τη συζήτηση για τη συγχώρεση, η ίδια τόνισε πως δεν κατάφερε ποτέ να συγχωρήσει την οικογένειά της.
"Αρνούμαι την επικοινωνία μαζί με μέλη της οικογένειάς μου, γιατί δοκίμασα μια φορά με κάποιον συγγενή. Δεν έχω τίποτα κοινό με αυτούς τους ανθρώπους, αυτό αισθάνομαι. Δεν έχουν τίποτα να μου προσφέρουν. Όταν εγώ πάλευα τόσα χρόνια δεν ήταν στο πλευρό μου, δεν είχε ψάξει κανείς. Τώρα δεν τους χρειάζομαι πια. Δεν θέλω να φορτώσω τη ζωή μου με τέτοιου είδους συγγενικές σχέσεις", δήλωσε.
Έχοντας μιλήσει ξανά ανοιχτά για την κακοποίηση που υπέστη σε ηλικία 12 ετών από τον πατέρα της και τον αδερφό της, ο οποίος βρίσκεται ακόμα στη ζωή, η Μπέττυ Βακαλίδου αναφέρθηκε στη σχέση της με την οικογένειά της η οποία διεκόπη πριν πολλά χρόνια, φέρνοντας ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα όταν έφυγαν από τη ζωή οι γονείς της.
"Έμαθα ότι πέθανε ο πατέρας μου όταν κάλεσα στο τηλέφωνο τη μητέρα μου το 1998 και μου είπε ότι πέθανε 6 μήνες πριν. Δεν με κάλεσαν στην κηδεία του και η μητέρα μου δεν δέχθηκε ποτέ να συναντηθούμε. Το ότι πέθανε η μητέρα μου το έμαθα από τα ΚΕΠ που χρειάστηκα ένα πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης", είπε και συμπλήρωσε πως "ένιωσα σαν κάτι να ξεριζώθηκε μέσα μου. Είχα μείνει ορφανή από τα 15 μου και δεν ξέρω αν είναι καλύτερα ή χειρότερα αν πεθάνουν οι δικοί σου άνθρωποι σε ένα ομαδικό δυστύχημα ή αν είναι εν ζωή και δεν σε αποδέχονται. Σε βασανίζουν, σε κακομεταχειρίζονται και σε εξαναγκάζουν να φύγεις από το σπίτι, από το χωριό σου...".
Η ίδια μίλησε και για την πιο δύσκολη περίοδο της ζωής της, όταν ήταν τρανς, όπου ενώ φαινομενικά θα μπορούσε να είναι μία απελευθερωτική για εκείνη κατάσταση, δέχθηκε πολλή βία, άσχημη αντίδραση από τον κόσμο, από την αστυνομία.
"Αυτή ήταν η πιο δύσκολη περίοδος, ακόμα και στη συνέχεια, όταν έκανα τη διόρθωση αλλαγής φύλου", είπε, ενώ δεν έκρυψε τη συγκίνησή της όταν αναφέρθηκε στην περιβόητη διάλεξη - διαμαρτυρία το 1977 για τον νόμο περί αφροδισίων νοσημάτων, μία στιγμή που στάθηκε η αφορμή να ξεκινήσει η ακτιβιστική της δράση. "Έπρεπε να επιζήσουμε", δήλωσε χαρακτηριστικά.
"Το νομοσχέδιο αυτό προέβλεπε μέχρι και εξορία στη Μακρόνησο, όχι μόνο για τις τρανς αλλά και για τους ομοφυλόφιλους. Ήταν η ανάγκη της επιβίωσης που μας ώθησε και ο κλήρος έπεσε σε εμένα γιατί δεν είχα βαρίδια. Δεν ξέρω αν η συμμετοχή μου είναι τόσο σημαντική γιατί δεν συνέχισα να συνεργάζομαι με το Απελευθερωτικό Κίνημα Ομοφυλοφίλων Ελλάδας (ΑΚΟΕ), αλλά έβαλα τον σπόρο, ο οποίος μεγάλωσε αργά αλλά έβγαλε καρπούς", σχολίασε.
Μεταξύ άλλων, η Μπέττυ Βακαλίδου αναφέρθηκε στον αστικό μύθο της απαγωγής του Κώστα Ταχτσή, που ήθελε την ίδια να βρίσκεται πίσω από αυτή, με την ίδια να περιγράφει στο "Στούντιο 4" την πραγματική ιστορία.
"Δεν συνέβη αυτό το πράγμα ποτέ. Ο ίδιος ο Ταχτσής και το ανακαλύψαμε αυτό με τον δικηγόρο μου, είχε πάει μία εβδομάδα ακριβώς και δήλωσε ότι 'μέσα στη σύγχυσή μου έκανα λάθος τα πρόσωπα. Δεν ήταν η Μπέττυ'. Για αυτό και δεν συνεχίστηκε η ιστορία, δεν προφυλακίστηκα και όταν έγινε πια το δικαστήριο αθωώθηκα", δήλωσε ενώ εξήγησε πώς αποφάσισε να κάνει το συγκεκριμένο συμβάν ιστορία.
"Μου μπήκε στο μυαλό να το κάνω ιστορία γιατί είχα διαβάσει όλη τη μήνυση του Ταχτσή. Πριν την ανακαλέσει. Ήταν ένα αριστούργημα. Ήταν ένα λογοτέχνημα, ένα χρονογράφημα και πήρα όλη την αφήγηση και το έγραψα. Και στις συνεντεύξεις μου έλεγα ότι αυτό συνέβη, ότι έκανα αυτό, εκείνο... Ήταν ένα τέχνασμα δικό μου", σχολίασε.
Τέλος, περιέγραψε τον κινηματογραφικό σχεδόν τρόπο με τον οποίο βρέθηκε στη Νέα Υόρκη, όπου έζησε δύο χρόνια, αλλά και τον "λευκό γάμο" που έκανε με μία γυναίκα, καθώς έκρυβε εντέχνως ότι ήταν ομοφυλόφιλος. Στη συνέχεια μοιράστηκε με το παρουσιαστικό δίδυμο και το τηλεοπτικό κοινό πώς η οικογένεια της γυναίκας αυτής με ένα όπλο στην πλάτη την έβαλαν στο αυτοκίνητο και την παρέδωσαν στο αλλοδαπών.
