Την 1η Φεβρουαρίου ξεκίνησαν τις διαδρομές τους τα ροζ λεωφορεία του Πακιστάν που μεταφέρουν μόνο γυναίκες. Οδηγοί και εισπράκτορες είναι επίσης γυναίκες. Το αντίτιμο είναι 50 ρούπιες. Στόχος είναι να προστατευθούν οι γυναίκες από τη σεξουαλική παρενόχληση τόσο σε σωματικό όσο και σε λεκτικό επίπεδο που υφίστανται διαρκώς μες στα λεωφορεία. Σε τέτοιο βαθμό που οι γυναίκες αποφεύγουν να κυκλοφορούν, αλλά και να εργάζονται.
"Αν επιτύχει το εγχείρημα, μπορούμε να προσθέσουμε λεωφορεία σε όλη την πόλη και τελικά σε όλη τη Sindh", λέει ο Sharjeel Memon, υπουργός Μεταφορών της επαρχίας Sindh.
Ο Memon θέλει να κάνει τις δημόσιες συγκοινωνίες ασφαλέστερες και ευκολότερες για τις γυναίκες. "Έχουμε εκτιμήσει ότι το 50% των επιβατών κατά τις ώρες αιχμής είναι γυναίκες και δεν υπάρχει αρκετός χώρος στο λεωφορείο για να ταξιδέψουν με αξιοπρέπεια".
Αυτή είναι η δεύτερη προσπάθεια του Πακιστάν να εισαγάγει δημόσιες συγκοινωνίες που προστατεύουν τις γυναίκες από την παρενόχληση. Η πρώτη, που λειτούργησε ως σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στη Λαχόρη το 2012, τερματίστηκε μετά από δύο χρόνια, όταν η κυβέρνηση απέσυρε τη χρηματοδότηση.
Για δεκαετίες, τα λεωφορεία στο Πακιστάν είχαν τμήματα μόνο για γυναίκες. Όμως, λέει η Arshia Malik, 32 ετών, η οποία παίρνει το λεωφορείο για να εργαστεί ως νταντά στην αριστοκρατική περιοχή Clifton, ο διαχωρισμός δεν εμπόδιζε τους άνδρες να "αγγίζουν τα οπίσθιά σου ή να σου τρίβονται" κατά την αποβίβαση από το λεωφορείο. "Θα ήθελα πολύ να ταξιδεύω με τα ροζ λεωφορεία και να ταξιδεύω χωρίς να προετοιμάζω τον εαυτό μου για κάποια δυσάρεστη κατάσταση".
Η Raakhi Matan, 35 ετών, οικιακή βοηθός, λέει ότι οι γυναίκες πρέπει να είναι πάντα σε εγρήγορση στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Τα αγγίγματα και τα άσεμνα σχόλια από τους άνδρες είναι συνηθισμένα. Σε μια περίπτωση, η Matan λέει ότι έβγαλε την παντόφλα της για να χτυπήσει έναν δράστη, ενώ όλοι την κοιτούσαν τρομοκρατημένοι. "Έχω πάψει να νοιάζομαι [για το τι σκέφτονται οι άνθρωποι] και δεν αισθάνομαι πια ταπεινωμένη".
Η Matan, η οποία μετακινείται σε 15 λεπτά, καλωσορίζει τη νέα υπηρεσία. "Θα αισθάνομαι πολύ πιο ασφαλής σε ένα λεωφορείο μόνο για γυναίκες".
Η Δρ Hadia Majid, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Λαχόρης, ερευνά τις μεταφορές και τις σχέσεις τους με τη συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας. Θεωρεί τα ροζ λεωφορεία ως ένα θετικό βήμα για την ενθάρρυνση περισσότερων γυναικών να εργαστούν.
Η κακή κατάσταση στις δημόσιες συγκοινωνίες, σημειώνει, έχουν συμβάλει στο θλιβερά χαμηλό ποσοστό των γυναικών στο εργατικό δυναμικό του Πακιστάν. Το 2021, οι γυναίκες αποτελούσαν το 20,6% του εργατικού δυναμικού της χώρας. Η παρενόχληση δεν ήταν το μόνο εμπόδιο. Η ανεπαρκής συγκοινωνία σήμαινε ότι οι γυναίκες έπρεπε συχνά να παίρνουν πιο ακριβά ταξί ή να βασίζονται σε ανελκυστήρες από συγγενείς. "Αυτό περιορίζει τις ώρες και τους τόπους που μπορούν να εργαστούν, επειδή τις δεσμεύει με τις ώρες και τον τόπο εργασίας των ανδρών συγγενών".
Επίσης, δυσκολεύει τις γυναίκες να ψάξουν πιο μακριά για να βρουν δουλειά. "Έτσι, αν δεν υπάρχει απόλυτη ανάγκη, είναι ευκολότερο και προτιμότερο για τις γυναίκες να κάθονται στο σπίτι", λέει ο Majid.
Πηγή: The Guardian
Ακολουθήστε το Womantoc στο Instagram
