Η ταινία "La Scuola Cattolica” σε σκηvοθεσία, Σάvτρο Μορvτίvι βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Εvτουάρvτο Αλμπιvάτι. Καταγράφει το περιβάλλον του Καθολικού Σχολείου αρρέvωv της Ρώμης στη δεκαετία του ’70 μέσα στο οποίο βλάστησε ο σπόρος που επρόκειτο να δημιουργήσει ένα από τα πιο σκοτεινά και οδυvηρά, εγκληματικά γεγοvότα στη μεταπολεμική ιστορία της Ιταλίας: τη σφαγή του Circeo.
Το έγκλημα στο Circeo τη βίλα της φρίκης
Η Rosaria Lopez είναι 19 ετών, δουλεύει ως σερβιτόρα. Η φίλη της Donatella Colasanti, φοιτήτρια, είναι δύο χρόνια μικρότερη. Προέρχονται από την περιφέρεια, από απλές οικογένειες. Γνωρίζονται με δύο νεαρούς άνδρες της καλής κοινωνίας της Ρώμης, τον Gianni Guido και τον Angelo Izzo. Φαίνονται ευγενικοί και καλοί. Ο Izzo σπουδάζει ιατρική, ο Guido αρχιτεκτονική.
Το βράδυ της 29ης Σεπτεμβρίου, τα κορίτσια προσκαλούνται σε μια βίλα στο Circeo, στο σπίτι ενός φίλου των δύο ανδρών. Δεν έχουν ιδέα τι πρόκειται να ακολουθήσει.
Rosaria Lopez και Donatella Colasanti
Οι νέοι συμφωνούν να συναντηθούν και προτείνουν στη Rosaria και τη Donatella μία βόλτα στο Lavinio, για να πάνε σε ένα πάρτι στο σπίτι του Carlo.
Οι τέσσερις τους ανεβαίνουν στο Fiat 127 του Gianni Guido, ο οποίος επιταχύνει στην Pontina, τον επαρχιακό αυτοκινητόδρομο, περνώντας μπροστά από τα εργοστάσια Ghira του πατέρα του τρίτου δράστη της σφαγής.
Τελικά πηγαίνουν στο Circeo, όχι στο Lavinio. Ο Izzo, (μεμια καταδίκη για απαγωγή και σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκου στο ενεργητικό του) και ο Guido έχουν τα κλειδιά της βίλας στη via della Vasca Moresa. Ανοίγουν και προσπαθούν αμέσως να ριχτούν στη Rosaria και τη Donatella, οι οποίες, συνειδητοποιώντας την κατάσταση, ζητούν να επιστρέψουν στο σπίτι τους. Γι' αυτές είναι το τέλος.
Η σφαγή
Ο Guido βγάζει ένα όπλο.Έπειτα έρχεται ο Andrea Ghira, ο τρίτος. Η Rosaria και η Donatella βιάζονται, ξυλοκοπιούνται, βασανίζονται, κλειδώνονται γυμνές στο μπάνιο, χωρίς νερό ή φαγητό. Στο τέλος, βάζουν το κεφάλι της Rosaria κάτω από νερό της μπανιέρας και την πνίγουν. Η Donatella, η οποία σύρεται μέσα από τα δωμάτια της βίλας με ένα σχοινί στο λαιμό, σώζεται προσποιούμενη τη νεκρή.
Οι τρεις δολοφόμοι φορτώνουν τα δύο κορμιά στο πορτ-μπαγκάζ του Fiat 127 και κατευθύνονται προς την Ρώμη. Εντέλει εγκααλείπουν το αυτοκίνητο. Ένας νυχτοφύλακας που περνάει από εκεί ακούει κάποιες αδύναμες φωνές. Φοβισμένος, ειδοποιεί τους καραμπινιέρους που λίγα λεπτά αργότερα μαζεύονται μπροστά από το μικρό αυτοκίνητο, προσπαθώντας να ανοίξουν την κλειδαριά. Τελικά την σπάνε. Και τότε εμφανίζεται το ματωμένο πρόσωπο ενός σγουρομάλλικου κοριτσιού, γυμνού και βρώμικου. Κουλουριασμένη δίπλα της ήταν μια νεαρή μελαγχροινή κοπέλα που φαινόταν να είναι της ίδιας ηλικίας, αλλά ακίνητη, με θαμπά μάτια και παγωμένο πρόσωπο. Καθώς το κορίτσι δίπλα της κοίταζε όλες αυτές τις στολές, η λάμψη ενός φλας την τύφλωσε. Ήταν ένα ψυχρό και αδιανόητο θέαμα: μέσα σε αυτό το τόσο κοινό αυτοκίνητο, το σύμβολο εκείνη την εποχή της μαζικής κινητικότητας, το μέσο μεταφοράς κάθε μεσοαστικής οικογένειας, κρυβόταν η ανομολόγητη εγκληματική αχρειότητα της ίδιας αυτής κοινωνίας.
Την επόμενη μέρα, οι εφημερίδες μετέδιδαν την είδηση της ανακάλυψης δύο κοριτσιών που είχαν εξαφανιστεί 24 ώρες.
Το έγκλημα και η τιμωρία που δεν ήρθε ποτέ
Τότε ξεκίνησε η πιο δύσκολη δοκιμασία για την μοναδική επιζούσα, τη Donatella, που ήταν μόλις 17 ετών. Η υπεράσπιση του Izzo και του Guido είχε ως στόχο να μετριάσει την ευθύνη των δύο, υποστηρίζοντας ότι δεν υπήρχε προμελέτη, και προσβάλλοντας με κάθε τρόπο την αξιοπιστία και την φήμη των θυμάτων, μια εξαιρετικά εύκολη υπόθεση τη δεκαετία του '70, όταν η γυναικεία αξιοπρέπεια σε περιπτώσεις βιασμού ήταν σχεδόν ανύπαρκτη.
Το καλοκαίρι του 1976 ξεκίνησε μια δίκη φωτιά: η οικογένεια Lopez παραιτήθηκε από την πολιτική αγωγή όταν δέχθηκε μία αποζημίωση εκατό εκατομμυρίων λιρών από την οικογένεια του Gianni Guido. Στην πλευρά των μαρτύρων -που βρέθηκαν να κατηγορούνται - υπήρχε μόνο η Donatella Colasanti, η οποία αντίθετα αρνήθηκε κάθε αποζημίωση και επέλεξε να πάει στη δίκη υποστηριζόμενη από εκατοντάδες φεμινίστριες. Το θύμα υπερασπίστηκε η δικηγόρος Tina Lagostena Bassi, που πρωτοστατούσε στον αγώνα για την αξιοπρέπεια των γυναικών θυμάτων. Όπως ήταν αναμενόμενο για την Donatella και την Rosaria, η ζωή τους, οι συνήθειες και η φήμη τους διαλύθηκαν. Τελικά, χάρη στην προσωπική μάχη της Donatella, το δικαστήριο καταδίκασε τους τρεις βασανιστές σε ισόβια κάθειρξη. Οι Ιταλοί ξύπνησαν για πρώτη φορά σε μια πιο ευαίσθητη χώρα για τα δικαιώματα του φύλου.
Η Donatella Colasanti, της οποίας ολόκληρη η ζωή σημαδεύτηκε από τη νύχτα στο Circeo, δεν παντρεύτηκε ποτέ, δεν απέκτησε ποτέ παιδιά, πέθανε από καρκίνο σε ηλικία 47 ετών, το 2005. Η γυναίκα που σώθηκε προσποιούμενη ότι είναι νεκρή, πέρασε τη ζωή της προσποιούμενη ότι είναι ζωντανή.
Το βιβλίο
Ο Edoardo Albinati, Ιταλός πεζογράφος και σεναριογράφος, φοιτούσε στο ίδιο ιδιωτικό σχολείο για αγόρια στη Ρώμη με τους δολοφόνους και τους γνώριζε προσωπικά. Το τρομερό γεγονός αποτέλεσε το θέμα ενός ημι-φανταστικού διαλογισμού 1.200 σελίδων του για τις συνέπειες και τις πιθανές αιτίες του εγκλήματος, στο βιβλίο του The Catholic School, το οποίο χαιρετίστηκε από τους κριτικούς ως αριστούργημα όταν κυκλοφόρησε στα ιταλικά, το 2016. Πούλησε 50.000 αντίτυπα σχεδόν εν μία νυκτί και κέρδισε το πολυπόθητο λογοτεχνικό βραβείο Strega. Η γραφή, όπως αναφέρεται στις κριτικές, έχει τη δύναμη μερικές φορές να μαγνητίζει καθώς ο Albinati παρέχει μια εναλλακτική κοινωνική ιστορία της Ιταλίας στο απόγειο του λεγόμενου anni di piombo, όταν οι αριστερές Κόκκινες Ταξιαρχίες και η ακροδεξιά τρομοκρατούσε το έθνος με βομβιστικές επιθέσεις και πολιτικές δολοφονίες. Κατά τη διάρκεια αυτής της ταραγμένης εποχής, η γενιά του Albinati ενηλικιώθηκε. Πολλοί από τους συνομηλίκους του στο Καθολικό Σχολείο San Leone Magno είχαν φασιστικές απόψεις,
Η ταινία
Η ταινία "La Scuola Cattolica” σε σκηvοθεσία, Σάvτρο Μορvτίvι βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Εvτουάρvτο Αλμπιvάτι. Καταγράφει το περιβάλλον του Καθολικού Σχολείου αρρέvωv της Ρώμης στη δεκαετία του ’70 μέσα στο οποίο βλάστησε ο σπόρος που επρόκειτο να δημιουργήσει ένα από τα πιο σκοτεινά και οδυvηρά, εγκληματικά γεγοvότα στη μεταπολεμική ιστορία της Ιταλίας: τη σφαγή του Circeo. Οι νέοι άνδρες πρωταγωνιστές αυτής της ιστορίας έχουν λάβει όλοι την ίδια εκπαίδευση. Είναι προνομιούχοι κοινωνικά και η σκοτεινή πλευρά τους διαμορφώνεται στις εσοχές μιας κανονικής, ανώτερης μεσαίας τάξης. Πάντα, πίσω από την πλάτη των γονιών που παρέμεναν αδιάφοροι για τα πάντα, ακόμη και για το μίσος που έτρεφαν οι γιοί τους για αυτούς.
