Ήταν 4 Ιουνίου του 2008, όταν η είδηση της δολοφονίας του ηθοποιού Νίκου Σεργιανόπουλου έσκασε σαν βόμβα.
Ο αγαπημένος ηθοποιός βρέθηκε άγρια δολοφονημένος, με 21 μαχαιριές, μέσα στο διαμέρισμά του στο Παγκράτι, σοκάροντας τον καλλιτεχνικό κόσμο, αλλά και ολόκληρο το πανελλήνιο.
Κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ο ταλαντούχος ηθοποιός και αγαπητός από όλους τους συναδέλφους του, είχε φύγει τόσο άδικα από τη ζωή. Η είδηση του θανάτου του μεταδόθηκε με «ταχύτητα φωτός», με τα πρόσωπα του καλλιτεχνικού χώρου να μην μπορούν να το πιστέψουν, και τους τηλεθεατές να παρακολουθούν τις εξελίξεις της συγκλονιστικής αυτής υπόθεσης.
Νίκος Σεργιανόπουλος: Το χρονικό της δολοφονίας
Το πρωί της 4ης Ιουνίου, ο ηθοποιός βρέθηκε δολοφονημένος στο διαμέρισμά του στο Παγκράτι, από την κυρία που τού καθάριζε το σπίτι, τραυματισμένος θανάσιμα με 21 μαχαιριές στην καρδιά, το λαιμό και τους πνεύμονες. Το μαχαίρι με το οποίο έγινε η δολοφονία βρέθηκε, χωρίς όμως αξιοποιήσιμα αποτυπώματα.
Το πρωί της 4ης Ιουνίου, ο ηθοποιός βρέθηκε δολοφονημένος στο διαμέρισμά του στο Παγκράτι, από την κυρία που τού καθάριζε το σπίτι, τραυματισμένος θανάσιμα με 21 μαχαιριές στην καρδιά, το λαιμό και τους πνεύμονες.
Έπειτα από ταυτοποίηση δακτυλικών αποτυπωμάτων, συνελήφθη τον Ιούλιο του 2008 ο Γεωργιανός Νταβίντ Μουρτινέλι, ο οποίος τελικά ομολόγησε το έγκλημα στις 26 Ιουλίου του 2008. Κρίθηκε από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο (10 Νοεμβρίου 2009) ομόφωνα ένοχος για ανθρωποκτονία από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση και ακόμα για ληστεία, παράνομη οπλοχρησία και παράνομη είσοδο στη χώρα. Του αναγνωρίστηκε κατά πλειοψηφία (4-3) το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου και καταδικάστηκε σε 20 χρόνια φυλάκιση.
Στις 19 Νοεμβρίου 2012 η εισαγγελέας έκανε αναίρεση της απόφασης, πιστεύοντας ότι το ελαφρυντικό του προτέρου εντίμου βίου δεν ισχύει και ζήτησε να καταδικαστεί χωρίς ελαφρυντικά σε ισόβια.
Τελικά, τον Ιούνιο του 2013 με συντριπτική πλειοψηφία το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Αθηνών έκρινε ένοχο τον κατηγορούμενο για ανθρωποκτονία από πρόθεση, χωρίς να του αναγνωρίσει κανένα ελαφρυντικό και έτσι καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη.
Το αυτομαστίγωμα και η περιουσία
«Έχουμε ένα φαινόμενο Ταχτσή, έχουμε ένα αυτομαστίγωμα. Δηλαδή, έχουμε έναν άνθρωπο ο οποίος τα έχει όλα και την ίδια στιγμή δεν αποδέχεται τον εαυτό του. Η προσωπική ζωή του Νίκου δεν εξηγεί αυτό το θέμα (σ.σ. γιατί έκανε τις επιλογές που έκανε), είναι πολύ βαθύτερο το θέμα, αφορά μία δική του διαδρομή, μια δική του αποδοχή, κατά πόσο ήτανε αποδεκτός και οικογενειακά. Ήταν ένας τρόπος δικής του τιμωρίας. Το μονοπάτι αυτό δεν έχει να κάνει με κομμάτια ηδονής ή ικανοποίησης, είναι το αντίθετο, έχει το κομμάτι της αυτομαστίγωσης και αυτοταπείνωσης», είχε δηλώσει σε συνέντευξή του πριν από δύο χρόνια ο δικηγόρος του ηθοποιού και συνήγορος της οικογένειας, Αλέξης Στεφανάκης.
«Έχουμε ένα φαινόμενο Ταχτσή, έχουμε ένα αυτομαστίγωμα. Δηλαδή, έχουμε έναν άνθρωπο ο οποίος τα έχει όλα και την ίδια στιγμή δεν αποδέχεται τον εαυτό του»
Τι απέγιναν τα περιουσιακά στοιχεία του ηθοποιού; Μετά τον θάνατό του πέρασαν στη μητέρα του Νίκου Σεργιανόπουλου. Μετά τον θάνατό της πέρασαν στα ανίψια του, τα παιδιά της αδελφής του. Η περιουσία του περιελάμβανε δύο βασικά στοιχεία: Το ρετιρέ του στο Παγκράτι, όπου βρέθηκε δολοφονημένος και ένα σκάφος.
Παλαιότερα, ο ανιψιός του ηθοποιού, Γιώργος, που είναι σήμερα γιατρός, είχε αναφερθεί σε όσα κληρονόμησε. Όπως είπε, αποφάσισε να πουλήσει το σκάφος, επειδή δεν μπορούσε να το συντηρήσει, καθώς τα έξοδα ήταν μεγάλα:
«Ο Νίκος μού είχε αφήσει το σκάφος του και το διαμέρισμα. Καταλαβαίνεις ότι εγώ είχα να τελειώσω τις σπουδές μου, έπρεπε να κάνω τη καρδιά μου πέτρα και να συνεχίσω. Ήταν άλλωστε και το όνειρο του θείου μου -και κυρίως των γονιών μου- να σπουδάσω και να γίνω γιατρός. Το έκανα. Με το σπίτι δεν μπορώ να κάνω το ίδιο. Για την ακρίβεια δεν νομίζω ότι θα μπορέσω να κάνω τίποτα. Να το νοικιάσω; Ποιος νομίζεις ότι θα μείνει εκεί; Να το πουλήσω; Ούτε για αστείο όμως δεν το σκέφτομαι αυτό, είναι η ίδια η ζωή του μέσα εκεί», είχε δηλώσει χαρακτηριστικά.
Ακολουθήστε το WomanToc στο Instagram
κεντρική φωτό: NDP, 1997
