Η Αφγανή αθλήτρια του τάε-κβο-ντο Ζάκια Χουντανταντί ετοιμαζόταν εδώ και πάρα πολύ καιρό για τους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Μάλιστα, η φετινή της συμμετοχή θα σηματοδοτούσε μία σημαντική πρωτειά και για τη χώρα της, αφού η Χουντανταντί θα γινόταν η πρώτη αθλήτρια από το Αφγανιστάν που συμμετέχει σε Παραολυμπιακούς Αγώνες. Ετοιμαζόταν για την αναχώρηση της την Τρίτη το πρωί από το αεροδρόμιο της Καμπούλ, ένα ταξίδι που δεν κατέφερε ποτέ να πραγματοποιήσει αφού μόλις μία μέρα πριν είδε τα με τα μάτια της ολόκληρη τη χώρα της να καταρρέει κάτω από την επικράτηση των Ταλιμπάν. Είδε τον αμερικανικό στρατό να αποχωρεί, τους πολυετείς αγώνες για τα γυναικεία δικαιώματα στη χώρα της να χάνονται μέσα σε ένα μόλις 24ώρο.
Αυτή τη στιγμή στο αεροδρόμιο της Καμπούλ επικρατεί το απόλυτο χάος. Το πρωινό της Δευτέρας πρωτοφανείς σκηνές πανικού και τρέλας διαδραματίστηκαν, ενώ η παγκόσμια κοινή γνώμη παρακολουθούσε σοκαρισμένη έναν ολόκληρο λαό να ζητάει απεγνωσμένα βοήθεια. Οι περισσότερες πτήσεις για το εξωτερικό ακυρώθηκαν. Επιπλέον, τα εισιτήρια για τις λίγες πτήσεις που έγιναν κανονικά έπαψαν να ισχύουν και στη θέση τους εκδόθηκαν νέα, τα οποία κοστίζουν τόσο ακριβά που κανένας μέσος πολίτης της χώρας θα είναι σε θέση να τα αγοράσει. Η Χουντανταντί δεν θα πάει στο Τόκιο. Πριν από μόλις λίγες ημέρες δήλωνε ότι το περίμενε όσο τίποτα άλλο στη ζωή της.
«Από τη στιγμή που με ενημέρωσαν ότι μου χορηγήθηκε κάρτα συμμετοχής, είμαι ενθουσιασμένη. Και ευτυχισμένη, γιατί είναι η πρώτη φορά που μια γυναίκα θα εκπροσωπήσει την Ισλαμική Δημοκρατία του Αφγανιστάν στη διοργάνωση».
Μαζί με τη Χουντανταντί στο Τόκιο θα ταξίδευε και ο δισκοβόλος Χουσεΐν Ραζούλι. Λίγες ώρες μετά την εισβολή των Ταλιμπάν στη Καμπούλ, η Ολυμπιακή Επιτροπή του Αφγανιστάν ενημέρωσε τους διοργανωτές στο Τόκιο ότι η αποστολή δεν θα πραγματοποιηθεί. Μετά από αυτό κλείδωσαν τα γραφεία τους
Το 2016 είχαν στείλει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο ντε Τζανέιρο την 20χρονη –τότε– σπρίντερ Κμίμια Γιοσέφι, την οποία, μάλιστα, είχαν επιλέξει για σημαιοφόρο του Αφγανιστάν. Την έστειλαν, πριν από λίγες εβδομάδες, και στο Τόκιο. Στις 23 Ιουλίου κράτησε, πάλι, τη σημαία της πενταμελούς αποστολής της χώρας της (οι υπόλοιποι ήταν άνδρες), μαζί με τον αθλητή του τάε-κβο-ντο, Φαρζάντ Μασούρι. Ετρεξε στα 100 μέτρα γυναικών και πέτυχε εθνικό ρεκόρ όμως δεν ήταν αρκετό. Τερμάτισε 7η στους προκριματικούς, και αποκλείστηκε.
Η Γιοσέφι είχε κατορθώσει να φύγει από το Αφγανιστάν σε μικρή ηλικία, όμως είχε επιστρέψει πριν από μερικά χρόνια, πιστεύοντας ότι οι Ταλιμπάν είχαν χάσει οριστικά την εξουσία. Ηταν μεγάλο λάθος, όπως η ίδια παραδέχτηκε στον Guardian. Εγκλωβισμένη, πλέον, σε ένα προάστιο της αφγανικής πρωτεύουσας, φοβάται για τη ζωή της καθώς είναι σίγουρη ότι οι Ταλιμπάν «την έχουν βάλει στο μάτι».
Ο Αριαν Σαντίκι, που θα ήταν ο αρχηγός της αφγανικής αποστολής στους Παραολυμπιακούς, μίλησε στο Reuters από το Λονδίνο, όπου κατοικεί μονίμως εδώ και πολλά χρόνια. Τόνισε τη μεγάλη πρόοδο που είχε κάνει ο αθλητισμό«ς στη χώρα του μετά το 2001, που οι σκληροπυρηνικοί ισλαμιστές έχασαν την εξουσία, με αποκορύφωμα το πρώτο Ολυμπιακό μετάλλιο που κατέκτησε στο τάε-κβο-ντο ο Ροχουλάχ Νικπάι στους Αγώνες του 2008, επαναλαμβάνοντας τον άθλο του το 2012. Και προέβλεψε οτι τα σπορ θα υποστούν νέο διωγμό. Ιδίως σε ό,τι αφορά τις γυναίκες, που, σύμφωνα με τους Ταλιμπάν, δεν πρέπει να βγαίνουν από το σπίτι, ούτε, καν, για να πάνε στον γιατρό. «Το παρελθόν μάς δείχνει το μέλλον», είπε χαρακτηριστικά.
Η κατάληψη της εξουσίας από τους Ταλιμπάν θα βάλει οριστικό τέλος και στο γυναικείο ποδόσφαιρο, που είχε αρχίσει να αναπτύσσεται έντονα τα τελευταία χρόνια. Φοβούμενοι ότι θα «το πληρώσουν» με τη ζωή τους, που έδωσαν την μπάλα στις νεαρές Αφγανές, υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας της χώρας ζήτησαν άσυλο, για τους ίδιους και τις οικογένειές τους στην Ινδία. Τις βάσεις για την ανάπτυξη του γυναικείου ποδοσφαίρου στο Αφγανιστάν είχε βάλει, το 2007, η Χαλίντα Ποπάτ, που μαζί με κάποιες φίλες της είχαν συγκροτήσει την εθνική ομάδα της χώρας. Αμέσως μετά άρχισε να δέχεται υβριστικά μηνύματα και απειλές για τη ζωή της. Ωσπου, το 2012, κατόρθωσε να περάσει τα σύνορα και να φτάσει, πρόσφυγας, στη Δανία.
Από το βράδυ της Κυριακής, διεθνείς παίκτριες του Αφγανιστάν τηλεφωνούν στην Ποπάτ, στην Κοπεγχάγη, και ζητούν τη συμβουλή της. Εχουν πανικοβληθεί, και δεν ξέρουν τι πρέπει να κάνουν. Η Ποπάτ απαντά σε όλες να φύγουν από τα σπίτια τους, να μείνουν μακριά από γείτονες που γνωρίζουν τις αθλητικές τους δραστηριότητες, να καταστρέψουν φωτογραφίες και ό,τι άλλο τις συνδέει με το ποδόσφαιρο και να κλείσουν τους λογαριασμούς τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. «Καίγεται η καρδιά μου», τόνισε σε τηλεφωνική της συνέντευξη στο Associated Press. «Ολα αυτά τα χρόνια τις παρότρυνα να συμβάλουν, ώστε οι γυναίκες στο Αφγανιστάν να πάψουν να είναι αόρατες. Και τώρα, εγώ η ίδια, λέω σε αυτά τα κορίτσια να εξαφανιστούν».
Κέντρική φωτογραφία AΠΕ
