Μια γνώριμη για κάποιους φυσιογνωμία εμφανίζεται σε Silver Alert που ανέβασε η «Γραμμή Ζωής»: Η Δήμητρα από το χωριό Συκαμνιά της Λέσβου, που γεννήθηκε με το όνομα Δημήτρης Καλογιάννης αλλά ένιωθε κορίτσι από την εφηβεία, εξαφανίστηκε από το Δρομοκαΐτειο όπου νοσηλευόταν. Τα ίχνη της αγνοούνται ήδη από τις αρχές Απριλίου, αλλά η Γραμμή Ζωής ειδοποιήθηκε από τους οικείους της στις 26 Μαΐου, ενεργοποιώντας τον Κοινωνικό Συναγερμό για την ανεύρεσή της. Μας καλεί, εάν γνωρίζουμε οτιδήποτε, να επικοινωνήσουμε όλο το 24ωρο στην Εθνική Γραμμή SOS 1065.
Η ιστορία της Δήμητρας έγινε διεθνώς γνωστή όταν, το 2015, μια Καναδή, η Ρόρι Ορόρα Ρίτσαρντς, που είχε επισκεφτεί τη Λέσβο για να βοηθήσει τους πρόσφυγες, μίλησε μαζί της, με τη συνοδεία του Σουηδού Τόρμπιορν Στένμπεργκ, και τη φωτογράφισαν. Το αποτέλεσμα ήταν ένα βίντεο με μια σειρά από φωτογραφίες της και μια σύντομη ιστορία ζωής της.
Όπως αφηγείται λοιπόν η Ρίτσαρντς, η Δήμητρα ένιωθε από μικρή διαφορετική. Σε ηλικία 14 ετών ο Δημήτρης, όπως ονομαζόταν τότε, είπε στους γονείς του ότι είναι κορίτσι. Απελπισμένοι και σε σύγχυση, αποφάσισαν να τη στείλουν για νοσηλεία σε ψυχιατρικό ίδρυμα αλλά και μετά την επιστροφή της στο σπίτι, οι γιατροί τούς είπαν ότι θα χρειαστεί να συνεχίσει τη φαρμακευτική αγωγή, πιθανότατα για το υπόλοιπο της ζωής της.
Σε ηλικία 14 ετών ο Δημήτρης, όπως ονομαζόταν τότε, είπε στους γονείς του ότι είναι κορίτσι. Απελπισμένοι και σε σύγχυση, αποφάσισαν να τη στείλουν για νοσηλεία σε ψυχιατρικό ίδρυμα
Η Δήμητρα δεν ήθελε να παίρνει φάρμακα, την έκαναν να νιώθει περίεργα. Αλλά οι γονείς της, σύμφωνα με τη μαρτυρία της, συνέχισαν να της τα δίνουν με το ζόρι, κρύβοντάς τα μέσα στο φαγητό. Ωστόσο ο τρόπος με τον οποίο ένιωθε για το φύλο της γέννησής της δεν ήταν κάτι που μπορούσαν να «θεραπεύσουν» τα φάρμακα. Σε όλη τη διάρκεια της εφηβείας της συνέχισε να επιμένει ότι είναι κορίτσι, γεγονός που προκάλεσε την περιθωριοποίησή της στο χωριό και επιβάρυνε τον ήδη πιεσμένο γάμο των γονιών της.
Μια φορά, που κολυμπούσε γυμνή στη θάλασσα, την πλησίασε ένας άντρας από το χωριό και είπε πως ήθελε να τη βιάσει. Συνέχισε να την παρενοχλεί για χρόνια, αλλά η Δήμητρα, εκ των υστέρων, δεν ένιωθε θυμό απέναντί του, αλλά κατανόηση, όπως είπε στη Ρίτσαρντς: Καταλάβαινε ότι είχε σκοτάδι στην ψυχή του γιατί δεν είχε αγαπηθεί ποτέ.
Μια φορά, που κολυμπούσε γυμνή στη θάλασσα, την πλησίασε ένας άντρας από το χωριό και είπε πως ήθελε να τη βιάσει. Συνέχισε να την παρενοχλεί για χρόνια
Στα 20 χρόνια της εγκατέλειψε τη Λέσβο και δραπέτευσε στην Αθήνα, όπου έζησε για πέντε χρόνια στους δρόμους. Κατόπιν έκανε διάφορες ευκαιριακές δουλειές σε σουπερμάρκετ, αλλά ακόμα και οι κάτοικοι της πόλης κατάλαβαν ότι ήταν διαφορετική και την απομόνωσαν. Μόνο μια φίλη κατάφερε να αποκτήσει στην Αθήνα, μια ακόμα άστεγη γυναίκα. Προσποιούντο ότι ήταν παντρεμένοι και πως μια μέρα θα αποκτούσαν ένα παιδί.
Σε όλη της τη ζωή ονειρευόταν να κάνει οικογένεια, αλλά δεν κατάφερε ποτέ να βρει την «παντοτινή αγάπη» της. Όταν η μητέρα της αρρώστησε αναγκάστηκε να επιστρέψει στη Συκαμνιά για να τη φροντίσει, καθώς όλα τα άλλα αδέρφια της είχαν εγκαταλείψει το πατρικό τους, ενώ ο πατέρας της δεν ήταν σε θέση να αναλάβει αυτόν το ρόλο. Ο θάνατος της μητέρας της, του μοναδικού ανθρώπου από τον οποίο είχε εισπράξει αγάπη στη ζωή της, τη βύθισε στην απελπισία.
Ανέκαθεν είχε αυτοκτονικές σκέψεις, αλλά στη διάρκεια του πένθους της επέστρεψαν πιο δυνατές από ποτέ. Τότε η Δήμητρα άρχισε να ντύνεται με γυναικεία ρούχα, πρώτα με μπλούζες και παντελόνια και μετά με φορέματα. Τα τελευταία χρόνια ήταν μια γνώριμη φιγούρα στο νησί - για κάποιους, ενός 60χρονου άντρα με φορέματα, αλλά για άλλους, μιας βασανισμένης γυναίκας εγκλωβισμένης σε αντρικό σώμα και στις προκαταλήψεις της μικρής, νησιωτικής κοινότητας.
«Θεωρήσαμε με τον Τόρμπιορν ότι κάποιος θα έπρεπε να αφηγηθεί την ιστορία της Δήμητρας, ίσως ένας κινηματογραφιστής από την ελληνική LGBTQ κοινότητα» κατέληξε η Ρίτσαρντς.
Δείτε το βίντεο που γύρισαν η Ρίτσαρντς και ο Στένμπεργκ:
