Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνέντευξη έδωσε στις 21 Μαρτίου στην εκπομπή «Αντιθέσεις» του KρήτηTV, ο Καθηγητής Παιδοψυχίατρος και οικογενειακός ψυχοθεραπευτής κ. Δ. Καραγιάννης, αναφορικά με τις νέες οικογενειακές συνθήκες ζωής μας, τις τελευταίες εβδομάδες που αναγκαζόμαστε να είμαστε όλοι κλεισμένοι στο σπίτι.
Αναφερόμενος αρχικά στην ψυχολογία των γιατρών και των νοσηλευτών αυτές τις μέρες, εν όψει και των δυσκολότερων ημερών που έρχονται, ο καθηγητής είπε: «Αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να μας δίνουν κουράγιο και όχι να ζητάνε κουράγιο. Επειδή μιλάμε για πόλεμο, αυτοί οι άνθρωποι είναι μέσα στον πόλεμο, μέσα στη μάχη και αυτή τη στιγμή, καθώς οι ίδιοι ξεπερνούν όλες τις δυνάμεις τους, υπερβαίνουν τους εαυτούς τους, βρίσκουν δυνάμεις που δεν ήξεραν ότι έχουν. Ανακαλύπτουν ξανά τους λόγους που έγιναν γιατροί. Νιώθουν την ευγνωμοσύνη των ασθενών τους και όλου του κόσμου. Αρρωσταίνουν, όμως, δεν παύουν να μπαίνουν μπροστά στη μάχη.»
«Αυτή τη στιγμή χτυπιέται ο δυτικός πολιτισμός: Ο πολιτισμός της διασκέδασης και του προγραμματισμού των πάντων από εμάς τους ίδιους»
Εκτενή απάντηση, ωστόσο, έδωσε στο εξής ερώτημα πώς θα αποφύγουμε τις οικογενειακές εντάσεις τώρα που βρισκόμαστε 24 ώρες το 24ωρο οικογενειακώς κάτω από την ίδια στέγη;
«Πρώτα απ’όλα θα ήθελα να μιλήσω με σεμνότητα σε όλους τους συνανθρώπους μας που είναι υποχρεωμένοι να κλειστούν στα σπίτια τους και που αυτό μέρα με τη μέρα θα αυξάνει, θα γίνεται πιο απαιτητικό, πιο δύσκολο και άρα δεν μπορούμε να μιλήσουμε με όρους του «πρέπει» αλλά μπορούμε να τους κατανοήσουμε.
Έχουμε να δούμε πρώτα απ’όλα, ότι βρίσκονται σε μία καινούργια κατάσταση, την οποία δεν επέλεξαν και η οποία είναι απειλή, δημιουργεί φόβους. Δεν μπορούμε να κοιτάζουμε τους ανθρώπους ύποπτα επειδή έχουν αυτή την αγωνία, η οποία ξυπνά πολλά συναισθήματα και θέτει πολλά ερωτήματα.
Άρα πριν πάμε στο τι πρέπει να κάνουν, να δούμε ότι αυτή τη στιγμή δεν μπορούμε να σταθούμε άμοιροι των ερωτημάτων που γεννιούνται, τα οποία δεν είναι απλά θέματα συγκατοίκησης ή χρόνου ή απασχόλησης, όπως εύκολα κάποιοι επιφανειακοί μπορεί να τους προτείνουν «ασχοληθείτε με το ένα και με το άλλο».
Πρέπει να δούμε ότι ετούτη τη στιγμή χτυπιέται ο δυτικός πολιτισμός που είχε βάλει τη διασκέδαση σαν υπ’αριθμόν ένα στοιχείο στη ζωή, π.χ. «Φρόντισε να περνάς καλά, γέμισε τη ζωή σου ευχάριστες στιγμές», άρα χτυπιέται ο πολιτισμός της διασκέδασης, και επίσης χτυπιέται ο άλλος άξονας του δυτικού πολιτισμού που είναι το «προγραμματισμένα όλα», δηλαδή πάρε τα πράγματα στα χέρια σου, οδήγησέ τα εσύ όπως θέλεις, είναι στα χέρια σου να οδηγήσεις εσύ τη ζωή σου.
Τούτη τη στιγμή έρχεται μία αμφισβήτηση και μπαίνει το στοιχείο της απειλής του θανάτου. Μπαίνει το ότι μπορεί να πεθάνουμε. Μπορεί η πόρτα μας να χτυπήσει και να μην την ακούσουμε, αλλά ο κλέφτης να μπει και να απειλήσει τη ζωή μας, άρα αυτό είναι που θέτει ερωτήματα, αγωνίες, φόβους που μέσα στην καθημερινότητα οι άνθρωποι προσπαθούσαν να τις αποφύγουν και μέσα στη δράση απέφευγαν να συναντήσουν τον εαυτό τους.
-Πώς ζούμε κάτω από το ίδιο σπίτι, τώρα που όλη η οικογένεια είναι αναγκασμένη να περνά όλες τις ώρες εκεί;
Ανθρώπινοι προς τον εαυτό μας. Δεν μπορούμε να έχουμε στημένο στον τοίχο τον εαυτό μας, επειδή φοβήθηκε ή επειδή ζορίστηκε.
Ανθρώπινοι προς τους ανθρώπους γύρω μας. Μέσα σε αυτές τις απαιτητικές καταστάσεις όλοι μπορεί να βγάλουν μία ένταση, μπορεί και να δυσκολευτούν. Μπορεί το παιδί μας να κάνει μία φασαρία, να σπάσει ένα βάζο παίζοντας την μπάλα μέσα στο σπίτι… αυτά όλα, όμως, είναι ευκαιρίες για να γίνουμε πιο ανθρώπινοι και να δούμε πως αυτά όλα τα στοιχεία δεν είναι καταστροφή, αλλά είναι η δυνατότητα να συναντηθούμε πιο καλά. Να είμαστε πιο τρυφεροί ακόμα και στην δυσκολία του συντρόφου μας ή του παιδιού μας ή και του εαυτού μας.
Αρχίζουμε να βλέπουμε, ότι κάποιοι άνθρωποι που γκρίνιαζαν επειδή δεν είχαν χρόνο να κάνουν όλα αυτά που ήθελαν, τώρα αρχίζουν πάλι να γκρινιάζουν επειδή έχουν υπερβολικά πολύ χρόνο και δεν ξέρουν τι να κάνουν. Κι όμως, αυτή τη στιγμή, όσοι δεν είχαν χρόνο θα μπορέσουν να βρουν άπλετο ώστε όχι μόνο για να απασχοληθούν, αλλά και για να βρουν τον εαυτό τους. Ας το αντέξουν! Ο εαυτός, πέρα από τα δύσκολα στοιχεία, έχει και ομορφιά. Μπορούμε να ανακαλύψουμε την ομορφιά μας. Δεν είναι μόνο ότι θα δούμε τα αρνητικά των συντρόφων μας και των παιδιών μας αυτές τις μέρες. Υπάρχουν και ομορφιές κρυμμένες. Ας μην παραιτηθούμε από το να τις δούμε αυτές, πέρα από τη γκρίνια και τα ζόρια της καθημερινότητας.
Και έχουμε αυτές τις ώρες για να σκεφτούμε και να δούμε: Ας δούμε τις άπειρες φωτογραφίες που έχουμε τραβηγμένες με τα κινητά μας όλα αυτά τα χρόνια, που δεν έχουμε καταφέρει ποτέ να δούμε. Ας βρούμε την ευκαιρία να δούμε την ιστορία μας, να ενώσουμε την πορεία μας. Έχουμε τη δυνατότητα τώρα να το κάνουμε αυτό.
Θα υπάρξουν και δύσκολες στιγμές, θα υπάρξει και γκρίνια και κούραση, αλλά αυτό να μην είναι το σημαντικό. Το σημαντικό να είναι να μην παραιτηθούμε από το να βρούμε την ομορφιά δίπλα μας και μέσα μας.»
Πηγή: infokids.gr
