Χανιά, Μακρινίτσα, Γλυκά Νερά, Αγία Βαρβάρα, Φολέγανδρος, Λάρισα, Θεσσαλονίκη, Αλεξανδρούπολη. Το 2021 ο χάρτης της Ελλάδας βάφτηκε κόκκινος από τον πρωτοφανή αριθμό γυναικών που δολοφονήθηκαν με ειδεχθή τρόπο. Ήταν γυναίκες διαφορετικών εθνικοτήτων, ηλικιών, οικονομικής κατάστασης και μορφωτικού και κοινωνικού επιπέδου, που ζούσαν απ’ άκρη σε άκρη της χώρας. Κοινό τους ήταν ότι όλες έχασαν τη ζωή τους από τους συζύγους, τους συντρόφους, τους πρώην, τους εν διαστάσει συζύγους τους. Άνδρες ζηλόφθονους, βίαιους, αλλά και άνδρες που η συμπεριφορά τους δεν επέτρεπε σε κανέναν να τους υποψιαστεί. Και παρόλο που ο όρος “γυναικοκτονία” στην Ελλάδα αμφισβητείται από πολλούς και δεν έχει αναγνωριστεί ακόμα νομικά, ένα πράγμα δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν: Ήταν γυναίκες και ήταν 17.
Στη μνήμη αυτών των 17 γυναικών, η χορογράφος και δασκάλα χορού Ηλέκτρα Βενετσάνου ετοίμασε μια χορογραφία-κραυγή στην έμφυλη βία, που εξαπλώνεται στην Ελλάδα σαν μια δεύτερη πανδημία. Πρόκειται για μια ελεύθερη χορογραφία με στοιχεία afro-cuban.
Στη μνήμη αυτών των 17 γυναικών, η χορογράφος και δασκάλα χορού Ηλέκτρα Βενετσάνου ετοίμασε μια χορογραφία-κραυγή στην έμφυλη βία, που εξαπλώνεται στην Ελλάδα σαν μια δεύτερη πανδημία. Πρόκειται για μια ελεύθερη χορογραφία με στοιχεία afro-cuban.
“Ως καλλιτέχνης θέλησα να φωνάξω δυνατά για τη γυναίκα χορεύοντας. Μαζευτήκαμε λοιπόν, 17 γυναίκες -όσες ακριβώς δολοφονήθηκαν το 2021-, καθώς και ένα παιδί, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι υπάρχουν παιδιά που έμειναν ορφανά σε κάποιες από αυτές τις περιπτώσεις. Θέλησα να αποδώσουμε ένα φόρο τιμής στις αδικοχαμένες αυτές γυναίκες, αλλά και να αφυπνίσουμε και να περάσουμε ένα μήνυμα στον κόσμο χορεύοντας. Για να μην υπάρξει ποτέ καμία Γαρυφαλλιά, καμία Καρολάιν. Για να ζούμε την κάθε μέρα αρμονικά και ο κάθε άνθρωπος να αντιμετωπίζει τον απέναντί του ως ίσος προς ίσο” ανέφερε η Ηλέκτρα Βενετσάνου.
Οι 17 γυναίκες ντύθηκαν στα λευκά, συμβολίζοντας την αθωότητα των γυναικών που χάθηκαν και χόρεψαν ξυπόλυτες μια χορογραφία που από την αρχή ως το τέλος προκαλεί έναν συνδυασμό συγκίνησης και οργής.
Δείτε το βίντεο:
Δεν είναι η πρώτη φορά που η Ηλέκτρα Βενετσάνου εμπνεύστηκε από τη θλιβερή επικαιρότητα. Κατά τη διάρκεια της δεύτερης καραντίνας ετοίμασε μια χορογραφία σχετικά με την πανδημία Covid-19 σε συνεργασία με τον συγχορευτή της, Θοδωρή Σοϊλεμεζίδη, με τον οποίο διατηρούν τη σχολή χορού La Timba στην Αργυρούπολη. Την τελευταία δεκαετία έχουν ταξιδέψει εντός και εκτός Ευρώπης για να παρουσιάσουν τις χορογραφίες τους. Tο 2015 έλαβαν την 4η θέση στην κατηγορία της ακροβατικής Salsa στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα στο Miami και η Ηλέκτρα έχει κατακτήσει και την πρώτη θέση στην κατηγορία Solo Ladies στην Ελλάδα.
Καλλιτεχνικές πρωτοβουλίες όπως αυτή, είναι μόνο μία αρχή για έναν πολύ μακρύ δρόμο. Όμως, μπορούν να βοηθήσουν στην ανάδειξη και στην αναγνώριση του φαινομένου, αλλά και στην ευαισθητοποίηση της ελληνικής κοινωνίας και των φορέων της. Μας εμπνέουν, μας αφυπνίζουν, μας ενεργοποιούν και μας θυμίζουν ότι αυτές οι γυναίκες θα μπορούσαν να είναι δίπλα μας, στην παρέα μας, στη γειτονιά μας, στη δουλειά μας, μέσα στο σπίτι μας.
