Όταν τα παιδιά ξεχωρίζουν και αγαπούν ένα βιβλίο, μάς ζητούν να τους το διαβάζουμε ξανά και ξανά, κάθε βράδυ, για εβδομάδες ή και για μήνες. Είναι μια συνήθεια που τούς δημιουργεί ένα αίσθημα ασφάλειας, αλλά εμείς δεν μπορούμε να αποφύγουμε τη μονοτονία και αναζητούμε τρόπους να διαφοροποιήσουμε κάθε φορά την αφήγηση: ζητώντας τους, για παράδειγμα, να εντοπίσουν μια λεπτομέρεια στην εικονογράφηση ή αρχίζοντας μαζί τους μια συζήτηση με αφορμή έναν ήρωα του παραμυθιού.
Όμως στη νέα, βραβευμένη τριλογία παιδικών βιβλίων του Aaron Becker («Ταξίδι» και «Αναζήτηση» που κυκλοφορούν ήδη, «Επιστροφή» που αναμένεται, όλα από εκδόσεις Φουρφούρι), η απόλυτη απουσία κειμένου μάς εμπνέει να μετατρέψουμε κάθε βραδινή αφήγηση και σε μια διαφορετική περιπέτεια. Απελευθερωμένοι από τις λέξεις, με μια πολυσύνθετη όσο και ευφάνταστη εικονογράφηση στα χέρια μας, μπορούμε κάθε φορά να επινοούμε και άλλη ιστορία ή, ακόμα καλύτερα, να παροτρύνουμε από τα παιδιά να αυτοσχεδιάσουν. Έτσι, εμείς αποφεύγουμε τη μονοτονία και, το σημαντικότερο, τα παιδιά συμμετέχουν ενεργά και καλλιεργούν τη δημιουργικότητα, τη φαντασία τους, τον προφορικό λόγο, την τέχνη της αφήγησης. Την ευφυΐα τους.
Τα βραβεία που απέσπασε το «Ταξίδι», το πρώτο βιβλίο της τριλογίας (Caldecott Honor, New York Times Book Review για το καλύτερο Εικονογραφημένο Παιδικό Βιβλίο της Χρονιάς) απλώς επιβεβαιώνουν το γεγονός ότι προσφέρει μια αξέχαστη εμπειρία ανάγνωσης. Δεν είναι μόνο ότι πρόκειται για silent book -όπως ονομάζονται τα βιβλία χωρίς κείμενο, σύγχρονη εκδοτική τάση- αλλά και ότι κάθε σελίδα του είναι πλούσια σε αλληγορίες. Ενδεικτικά, το «Ταξίδι» ξεκινάει όταν η κεντρική ηρωίδα του, ένα μικρό κορίτσι, ζωγραφίζει μια πόρτα στον τοίχο του δωματίου του και δραπετεύει από τη μοναξιά, τη μελαγχολία, σαν μια σύγχρονη Αλίκη των Θαυμάτων, στον θαυμαστό κόσμο που δημιουργεί ο Becker.
Ιπτάμενα χαλιά και αερόπλοια, ιππότες και βασιλιάδες, ένα επικό κάστρο (εμπνευσμένο από το αληθινό που υπάρχει στο νησάκι Μον-Σαιν-Μισέλ της Νορμανδίας), παγόδες, Ατλαντίδες χαμένες στο βυθό της θάλασσας αλλά και ένας απροσδόκητος φίλος που αποκτά το κορίτσι στη διαδρομή μάς προσκαλούν σε μια διαδρομή που δεν θέλουμε να τελειώσει. Ο εικονογράφος έχει ταξιδέψει πολύ στη ζωή του και αυτό βγαίνει στα βιβλία του. Έζησε στην αγροτική Ιαπωνία και την ανατολική Αφρική, ταξίδεψε µε ένα σακίδιο στην πλάτη από τη Σουηδία µέχρι τον νότιο Ειρηνικό, και πρόσφατα αποτόλµησε το ταξίδι από τον κόλπο του Σαν Φρανσίσκο μέχρι το Amherst της Μασαχουσέτης, την πόλη που ο ίδιος και η σύζυγός του, η κόρη και η τεµπέλα γάτα του αποκαλούν σήµερα σπίτι τους.
Δείτε περισσότερες εικόνες από την τριλογία.
