Άκουσα για την Νικόλ Βουρβουριώτη -και για τα προγράμματα life coaching που διοργανώνει- από μια φίλη που είχε συμμετάσχει και είχε βοηθηθεί πολύ, τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο. Πριν αποφασίσω να την επισκεφτώ, θέλησα να την γνωρίσω μέσα από μια μικρή συζήτηση. Εξάλλου, ήμουν αρκετά δύσπιστη και ήθελα να ξέρω αν το life coaching είναι ακόμα μια «φορετή», αμερικάνικη εφεύρεση ή μια ανάγκη που πάντα υπήρχε και το τελευταίο καιρό έχει γίνει ακόμα πιο έντονη.
Πώς ασχολήθηκες με το life and business coaching; Ήταν κάτι που προέκυψε μέσα στην δουλειά ή κάτι που σε κέρδισε για κάποιον άλλον λόγο;
Προέρχομαι από το χώρο των επιχειρήσεων και έτσι οτιδήποτε με ωθεί στο να μένω συγκεντρωμένη στο αποτέλεσμα και όχι στο πρόβλημα με γοητεύει. Όμως το coaching για εμένα δεν είναι απλά η επαγγελματική μου επιλογή. Το coaching είναι τρόπος ζωής. Είναι μια εργαλειοθήκη με ό,τι χρειάζομαι για να δημιουργώ για τον εαυτό μου μια ισορροπημένη καθημερινότητα και μια υπενθύμιση ότι η ζωή μου είναι ένας αέναος κύκλος αλλαγής, στον οποίο τον πρώτο λόγο έχω εγώ, όσο δύσκολο και να μου είναι να το αντιληφθώ τη δεδομένη στιγμή.
Θεωρείς ότι η οικονομική κρίση έχει δημιουργήσει ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη για coaching τόσο σε επαγγελματικό όσο και προσωπικό επίπεδο;
Αισθάνομαι ότι οι άνθρωποι που αναζητούν λύσεις, που έχουν όνειρα και στόχους, αλλά την ανάγκη να είναι ενεργά εμπλεγμένοι στο πώς διαμορφώνεται η καθημερινότητά τους, πάντα αναζητούσαν νέους τρόπους για να κάνουν το καλό καλύτερο και αυτή η περίοδος δεν αποτελεί εξαίρεση.
Πόσο σημαντικό ρόλο παίζει το περιβάλλον και οι άνθρωποι που μας περιτριγυρίζουν στην ψυχολογία μας;
Σίγουρα το περιβάλλον που ζούμε και κινούμαστε καθημερινά επηρεάζει καθημερινά την ψυχολογία μας και το effect του πολλαπλασιάζεται αν ακόμα δεν έχουμε εκπαιδευτεί να οριοθετούμε με αγάπη τους γύρω μας. Όταν τοξικές καταστάσεις και συμπεριφορές απορροφιούνται χωρίς κάποια επεξεργασία. Αν για παράδειγμα κάποιος μας μιλήσει άσχημα, μπορούμε να οριοθετήσουμε την κατάσταση ζητώντας του να σταματήσει ή ακόμα και απομακρύνοντας τον εαυτό μας από αυτόν ή μπορούμε να σκύψουμε το κεφάλι και να αποδεχτούμε τα όσα είπε σαν τη δική μας αλήθεια. Σε κάθε περίπτωση η επιλογή είναι δική μας.
Διοργανώνεις κάποια σεμινάρια. Μπορείς να μας εξηγήσεις τι θέματα αναλύονται εκεί και γιατί πιστεύεις ότι αξίζει μια γυναίκα να λάβει μέρος;
Τα τελευταία δύο χρόνια έχω δημιουργήσει δύο τύπους προγραμμάτων.
Ο πρώτος είναι αυτοτελής και με πολύ συγκεκριμένη θεματολογία κάθε φορά, π.χ. «Πώς θέτουμε προσωπικά όρια», «Πώς διαχειριζόμαστε τον εσωτερικό μας διάλογο», «Κατανόηση της αυταγάπης» κ.λπ. Μπορεί να συμμετάσχει οποιοσδήποτε, αν και μου αρέσει να δημιουργώ το υλικό μου έτσι ώστε να είναι πιο κοντά στη δική μας γυναικεία φύση.
Ο δεύτερος τύπος, είναι κύκλος, έξι συνήθως συναντήσεων, όπου στο κομμάτι του life coaching έχω δημιουργήσει ένα χάρτη αλλαγής, το Inspired for Life, που στόχο έχει να προσφέρει στις συμμετέχουσες τη μεθοδολογία για να μεταμορφώσουν τον τρόπο με τον οποίο κάνουν τις επιλογές τους, δημιουργούν τις σχέσεις τους, θέτουν στόχους και βιώνουν την καθημερινότητά τους.
Πιστεύεις ότι το life coaching θα έπρεπε να διδάσκεται στα σχολεία;
Τι υπέροχη ιδέα! Ναι, αισθάνομαι ότι θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμο να μεγαλώνουμε παιδιά κι εφήβους που γνωρίζουν ποιες είναι οι προσωπικές τους αξίες, που αναγνωρίζουν στους εαυτούς τους το δικαίωμα να έχουν ανάγκες, όρια και όνειρα, δικά τους. Θα ζούσαμε σίγουρα σε έναν τελείως διαφορετικό κόσμο.
Τι θα έλεγες σε μια γυναίκα που είναι έτοιμη, από φόβο, να το βάλει στα πόδια είτε από μια δουλειά είτε από μια σχέση;
Θα της θύμιζα ότι ο φόβος είναι εξαιρετικός συνοδηγός. Μπορεί να της υποδείξει ένα σημείο στο δρόμο που χρειάζεται να προσέξει ή να αποφύγει. Είναι όμως εξαιρετικά κακός οδηγός και για κανένα λόγο δεν τον αφήνουμε να πάρει το τιμόνι των προσωπικών μας αποφάσεων στα χέρια του - εκτός αν πρόκειται για την επιβίωσή μας. Για όσο λοιπόν αναγνωρίζει στον εαυτό της το δικαίωμα να φοβάται, επικεντρώνεται στο πώς θα μπορούσε να λύσει δημιουργικά το θέμα που την απασχολεί και δεν παίρνει τις αποφάσεις της με μοναδικό γνώμονα το φόβο, η ζωή θα την εκπλήξει ευχάριστα.
Πώς αντιμετωπίζεις εσύ το καθημερινό στρες; Έχεις βρει κάποιες διεξόδους που έχεις δει να δουλεύουν και σε άλλους; Με δεδομένο ότι κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός, υπάρχουν μαγικές συνταγές ζωής;
Μία από τις μεγαλύτερες παγίδες που πέφτουμε καθημερινά είναι το να πιστεύουμε ότι υπάρχουν λύσεις που μπορούν να ταιριάζουν σε όλους. Έτσι αν δοκιμάσουμε μία από αυτές τις λύσεις και δεν λειτουργήσει σε εμάς, αρχίζει ένας κύκλος αυτολύπησης. «Εγώ δεν μπορώ να τα καταφέρω, οι άλλοι μπορούν». Δεν πιστεύω λοιπόν σε μαγικές λύσεις και πάντα ζητάω από τους ανθρώπους που συνεργάζομαι να ακολουθούν την περιέργειά τους. Για εμένα 10 λεπτά διαλογισμού το πρωί αρκούν για να έχω μια πιο ισορροπημένη ημέρα, άλλοι προτιμούν τη yoga, άλλοι κάνουν ένα μικρό περίπατο και άλλοι ακούν μουσική. Θα πρότεινα λοιπόν ο κάθε ένας από εμάς να αφιερώσει τον χρόνο που χρειάζεται για να ανακαλύψει τι είναι αυτό που τον ηρεμεί και ακόμα και αν κανένας άλλος δεν μπορεί να το κατανοήσει, να συνεχίσει να το κάνει.
Ο φόβος είναι εξαιρετικός συνοδηγός. Μπορεί να μας υποδείξει ένα σημείο στο δρόμο που χρειάζεται να προσέξουμε ή να αποφύγουμε. Είναι όμως εξαιρετικά κακός οδηγός και για κανένα λόγο δεν τον αφήνουμε να πάρει το τιμόνι των προσωπικών μας αποφάσεων στα χέρια του - εκτός αν πρόκειται για την επιβίωσή μας.
Πώς ορίζεις την επιτυχία; Ποιος είναι για σένα ένας επιτυχημένος άνθρωπος;
Και εδώ δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές. Συχνά ακούμε για ανθρώπους που, σύμφωνα με τα κοινωνικά standards, τα έχουν όλα, αλλά είναι βαθιά δυστυχείς και άδειοι από συναίσθημα. Μπορεί να έχουν πετύχει «κάτι», αλλά δεν έχουν κατακτήσει το δικό τους «κάτι», ίσως γιατί δεν αφιέρωσαν ποτέ το χρόνο για να μάθουν ποιο είναι αυτό το δικό τους, το ολοδικό τους «κάτι», που θα κάνει τα πάντα να αποκτήσουν νόημα. Δεν υπάρχει λοιπόν καθολικός ορισμός που εφαρμόζεται σε όλους μας και γι’αυτό, στο Inspired for Life, αφιερώνουμε ένα ολόκληρο session στο να ορίσουμε, η καθεμιά για για τον εαυτό της, το τι σημαίνει επιτυχία, τι κληρονομιά θέλει να αφήσει η καθεμιά πίσω της, πώς είναι μια μέρα από την ιδανική ζωή για εμάς.
Η αγάπη πόσο σημαντική είναι στην εξέλιξή μας;
Αυτό είναι το αγαπημένο μου θέμα! Επέτρεψε μου όμως να μιλήσω για την αυταγάπη, την πηγή δηλαδή της αγάπης. Μέσα στο Δεκέμβρη, δημιούργησα στο facebook ένα μικρό κλειστό group με 250 γυναίκες από όλη την Ελλάδα και για 14 ημέρες δημιουργούσα γι' αυτές μικρές αφορμές για να πασπαλίσουν τις μέρες τους με αυταγάπη - τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά. Εκτός από την αναμενόμενη ευχαρίστηση που έφερε στις ίδιες το challenge αυτό, επηρέασε θετικά και τις σχέσεις τους με τους ανθρώπους που αγαπούν, την απόδοσή τους στη δουλειά τους και μείωσε σημαντικά την κούραση που συχνά αισθανόντουσαν στο τέλος κάθε εργάσιμης ημέρας. Λοιπόν, ναι, η αγάπη και συγκεκριμένα η αυταγάπη, συμβάλει σημαντικά στην εξέλιξή μας.
Μπορούμε να βρούμε τρόπο να περνάμε καλά στην δουλειά μας ακόμα και όταν αυτή δεν είναι απόλυτα η επιλογή μας;
Ναι, με το να αποδεχτούμε τη σημερινή κατάσταση ως έχει, χωρίς να σταματήσουμε να κάνουμε κάτι για να την αλλάξουμε.
Ο τρόπος που βιώνουμε και εσωτερικεύουμε μια κατάσταση εξαρτάται σημαντικά από το σημείο που επιλέγουμε να τη βλέπουμε. Ακόμα και αν δεν είμαι ευχαριστημένη από τη δουλειά μου, εξακολουθώ να κερδίζω κάτι από αυτή, όπως τα χρήματα για να υποστηρίζω τη ζωή που έχω επιλέξει.
Θα πρότεινα να ξεκινήσει κάποιος με μια απλή ερώτηση:
Τι είναι πιο σημαντικό για εμένα, αυτή τη στιγμή, να έχω τα χρήματα να στηρίζω τον εαυτό μου ή το να κάνω μια δουλειά που με εκφράζει απόλυτα;
Εδώ έχεις το δικαίωμα να επιλέξεις.
Και ακόμα και αν επιλέξεις τα χρήματα, δεν χρειάζεται να μείνεις εκεί. Κάνε ακόμα μια ερώτηση: «Τι θα μπορούσα να κάνω για να διατηρήσω το επίπεδο της ζωής μου ως έχει, αλλά να μην επαναπαυτώ σε αυτή την εργασία; Τι θα μπορούσα να κάνω σήμερα για να έρθω ένα βήμα πιο κοντά στη δουλειά που θεωρώ ότι με εκφράζει;»
