Τέσσερις δεκαετίες μετά την αγορά του Chateau Margaux, η Κορίνα Μεντζελοπούλου μετέτρεψε τον αμπελώνα σε μια επιχείρηση εκατομμυρίων.
Όταν πέθανε ο πατέρας της, το 1980, η Κορίνα Μεντζελοπούλου κληρονόμησε μια αυτοκρατορία που περιελάμβανε 1.600 καταστήματα, 80 κτίρια στο κέντρο του Παρισιού, ένα ξενοδοχείο που ήταν κάποτε η κατοικία του Λουδοβίκου 14ου, και ένα υποβαθμισμένο αμπέλι που η οικογένεια είχε αγοράσει, σχεδόν από καπρίτσιο, πριν τρία χρόνια.
Όπως, είχε δηλώσει η ίδια σε συνέντευξή της στο Fortune Greece, θυμάται μόνο τον πατέρα της να υπογράφει τη συμφωνία μεταβίβασης έναντι 72 εκατ. γαλλικών φράγκων (περίπου 11,5 εκατ. ευρώ) με τους ιδιοκτήτες, τα αδέλφια Pierre και Bernard Ginestet. Εκείνο, όμως, που πραγματικά την εντυπωσίασε εκείνη την ημέρα ήταν το κελάρι. Ένα τεράστιο κελάρι όπου φυλάσσονταν φιάλες και βαρέλια με κρασιά, ακόμη και από το 19ο αιώνα, που σήμερα πωλούνται έναντι αρκετών χιλιάδων ευρώ σε δημοπρασίες.
Όλα ξεκίνησαν όταν ο πατέρας της πρόσεξε σε ένα άρθρο εφημερίδας ότι η οικογένεια που είχε στην ιδιοκτησία της τον αμπελώνα για πάνω από 50 χρόνια, προσπαθούσε να το πουλήσει. Αφού είδε την ιδιοκτησία από κοντά, συμφώνησε να αγοράσει το κτήμα αρχικά μόνο με μια χειραψία.
Στη συνέχεια, η οικογένεια αποφάσισε να επενδύσει μακροπρόθεσμα στην εν λόγω έκταση. Ξέθαψαν τα αμπέλια και φύτεψαν καινούρια, έφεραν έναν ειδικό στο κρασί και διάλεξαν νέα δρύινα βαρέλια. Σήμερα, αυτός ο αμπελώνας έχει κάνει την διάδοχο του πατέρα της, την Κορίνα Μεντζελοπούλου, δισεκατομμυριούχο.
Πρόκειται για το λεγόμενο Chateau Margaux, μια από τις ελάχιστες ιδιοκτησίες που τους έχει απονεμηθεί η σημαντική διάκριση Premier Cru, μια διάκριση που απονεμήθηκε από τον Ναπολέοντα τον Τρίτο το 1855, για να χαρακτηρίσει τις καλύτερες περιοχές του Μπορντό στην παραγωγή κρασιού.
«Η Margaux δεν είναι απλά μια εταιρεία, είναι κάτι πολύ ιδιαίτερο», αναφέρει σε συνέντευξή της στο Bloomberg η Μεντζελοπούλου. «Το φως είναι πάντα διαφορετικό. Είναι εξαιρετική περιοχή το φθινόπωρο. Με συγκινεί να μιλάω γι’ αυτό».
Ακόμα και αν το κτήμα δεν είναι προς πώληση, από μόνο του θα έκανε την Κορίνα Μεντζελοπούλου μια από τις πλουσιότερες γυναίκες στη Γαλλία. Το κτήμα εκτάσεως 262 εκταρίων παράγει 280.000 μπουκάλια κρασί ανά έτος, που κοστολογούνται πάνω από 1.000 δολάρια το καθένα.
Μπορεί η ίδια να αρνείται να αποκαλύψει τα οικονομικά στοιχεία της εταιρείας, αλλά αναλυτές εκτιμούν ότι τα ετήσια έσοδα ανέρχονται περίπου στα 100 εκατομμύρια δολάρια. Η εταιρεία πληρώνεται κατ’ ευθείαν από τους πωλητές πριν καν τα κρασιά πουληθούν, ενώ μέρος τους πωλείται πριν καν βγει από το βαρέλι, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί από τους πελάτες ότι θα προλάβουν να το αγοράσουν παλαιωμένο όταν έρθει η ώρα να εμφιαλωθεί.
Όμως, η παραγωγή του μοναδικού αυτού κρασιού δεν είναι μόνο τα «νούμερα». Είναι η θέληση των δημιουργών να κάνουν κάτι ξεχωριστό. Γι’ αυτό, άλλωστε, επελέγη και το όνομα Margaux. Σύμφωνα με τον Michael Baynes, συνιδρυτή της Vineyards-Bordeaux και εκτιμητή ακινήτων, «το όνομα Margaux είναι κλασικό».
Το μέλλον των αμπελώνων προβλέπεται οικογενειακό.
Η Κορίνα Μεντζελοπούλου προετοιμάζει το δεύτερο από τα τρία της παιδιά, την 32χρονη Αλεξάνδρα, για να τη διαδεχτεί στην ηγεσία της εταιρείας. «Καθώς είναι μια οικογενειακή επιχείρηση, θέλω να εκπαιδευτώ σε όλους τους τομείς της παραγωγής», αναφέρει η Αλεξάνδρα. «Μετά από 500 χρόνια, δεν μπορείς να είσαι αλαζόνας και να θεωρείς ότι μπορείς να αλλάξεις τα πάντα».
Σήμερα υπάρχουν περισσότεροι πιθανοί αγοραστές από ποτέ: Η Κίνα μόνο διαθέτει εκατοντάδες δισεκατομμυριούχους, και οι πλούσιοι «αρπάζουν» ήδη τις ιδιοκτησίες στην περιοχή του Μπορντό. Μπορεί το κτήμα να είναι ένα από τα τελευταία που δεν έχουν πουληθεί, αλλά η ανάπτυξη που μπορεί να έχει η παραγωγή είναι περιορισμένη. Όπως αναφέρει η Κορίνα Μεντζελοπούλου, «δεν μπορείς ποτέ να αυξήσεις την παραγωγή. Πολλοί μου λένε ότι “Είστε σαν την Hermes”. Όχι. Η Hermes μπορεί να ανοίξει 100 ακόμα καταστήματα αν θέλει. Εγώ δεν μπορώ».
Άλλα κτήματα έχουν απευθυνθεί στο εξωτερικό για περαιτέρω ανάπτυξη, όπως η συνεργασία Chateau Mouton-Rothschild με την Καλιφορνέζικη Mondavi, για να δημιουργήσουν το δημοφιλές κρασί, Opus One. Η Μεντζελοπούλου απορρίπτει αυτή την ιδέα. «Θα ωφελούσε πολύ τον τόπο που αγοράζεις. Αλλά τι θα προσέφερε στο Margaux;».
Είχε, εξάλλου, δηλώσει στο Fortune Greece πως «Μαθαίνεις ότι στη δουλειά μας εξαρτάσαι από τον Θεό και το κλίμα. Εμείς κάνουμε τα ίδια πράγματα στους αμπελώνες κάθε χρόνο, και όμως η ποιότητα δεν είναι ποτέ η ίδια, αυτή είναι η μαγεία».
Πηγή: fortunegreece.com
