Ερωτήματα παντού! Εδώ και πάνω από ένα χρόνο το βασικό θέμα συζήτησης όπου και αν βρεθούμε είναι η πανδημία. Όχι άδικα ομολογουμένως. Η αλήθεια είναι πως ζούμε πρωτόγνωρες μέρες, μέρες που κανείς δεν θα μπορούσε ακριβώς να προβλέψει, να προετοιμαστεί για αυτές ή καν να φανταστεί πως θα έρθουν. Όπως και κανείς δεν μπορεί με ακρίβεια να προβλέψει αυτές που πρόκειται να έρθουν, και αυτό ίσως να είναι το πιο δύσκολο απ’ όλα να διαχειριστεί κανείς. Η αβεβαιότητα και η ανασφάλεια.
Όπως και κανείς δεν μπορεί με ακρίβεια να προβλέψει αυτές που πρόκειται να έρθουν, και αυτό ίσως να είναι το πιο δύσκολο απ’ όλα να διαχειριστεί κανείς. Η αβεβαιότητα και η ανασφάλεια.
Δύο στοιχεία που, αν και τα συναντάμε συνεχώς σε όλες σχεδόν τις πτυχές της ζωής μας, κανείς από εμάς δεν θα μπορούσε να ζήσει την καθημερινότητά του κοιτώντας τα συνεχώς κατάματα. Κι όμως, αυτό ακριβώς καλούμαστε να κάνουμε πάνω από έναν χρόνο τώρα, εξουθενώνοντας τους εαυτούς μας ψυχικά και σωματικά.
Ψυχοσυναισθηματικά, η πανδημία του covid-19, μας έφερε αντιμέτωπους με τα πιο σκοτεινά και δύσκολα κομμάτια της ζωής μας. Και μας κάλεσε να αναδιαμορφώσουμε τη ζωή μας με τέτοιο τρόπο ώστε να συνεχίσουμε «κανονικά», να είμαστε λειτουργικοί μέσα σε ένα περιβάλλον συνεχούς φόβου και ανάγκης για προστασία, τόσο δικής μας όσο και των γύρω μας. Οι αλλαγές που έφερε στην καθημερινότητα μας είναι πολλές, άλλες πιο εύκολα αντιμετωπίσιμες και άλλες όχι, άλλες μόνιμες και άλλες παροδικές, με εμάς να «κυνηγάμε» από πίσω τις εξελίξεις, προσπαθώντας να προσαρμοστούμε όσο πιο γρήγορα και ανώδυνα γίνεται σε αυτές, ώστε να επανέλθει η σταθερότητα και η ασφάλεια που τόσο χρειαζόμαστε. Αποτέλεσμα; Μία απίστευτα μεγάλη ψυχική κόπωση και μία ανάγκη όλων μας, όλο αυτό να τελειώσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα.
Και κάπως έτσι, βρισκόμαστε ήδη στις αρχές ενός ακόμα καλοκαιριού, διαφορετικού αλλά και παρόμοιου με το περσινό, σίγουρα όμως πολύ μακρινού από τα καλοκαίρια που ξέραμε.
Τόσο ψυχικά, όσο και βιολογικά, η περίοδος του καλοκαιριού αποδεδειγμένα επηρεάζει κατά κόρον τη διάθεση μας. Για τους περισσότερους είναι η εποχή των διακοπών και της χαλάρωσης, το διάστημα αυτό του έτους που σηματοδοτεί το «τέλος» μίας χρονιάς και το «γέμισμα» των μπαταριών για αυτήν που έρχεται. Και αυτός ακριβώς χρειάζεται να είναι ο στόχος μας και πάλι. Φέτος ίσως περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά.
Και αυτός ακριβώς χρειάζεται να είναι ο στόχος μας και πάλι. Φέτος ίσως περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά.
Έρευνες έχουν δείξει πως ο ανθρώπινος ψυχισμός χρειάζεται τουλάχιστον δυο εβδομάδες διακοπών για να μπορέσει να αποβάλλει τα βάρη. Κάτι τέτοιο φυσικά, ειδικά μέσα σε αυτές τις συνθήκες, είναι πολύ πιθανό να μην είναι εφικτό να γίνει. Είναι όμως ζωτικής σημασίας, ακόμα και αν δεν καταφέρουμε να φύγουμε από τον τόπο κατοικίας μας, να μπορέσουμε να «διακόψουμε» για λίγο την ρουτίνα μας, να κάνουμε μικρές ή μεγάλες αλλαγές στην καθημερινότητα μας ώστε να απομακρυνθούμε για λίγο από όλα όσα μας ταλαιπωρούν και μας βαραίνουν. Μόνο έτσι θα μας επιτρέψουμε να δημιουργηθεί ψυχικά ο απαραίτητος χώρος για να εμπεριέξει ό,τι και αν έρθει στη συνέχεια.
Οι συνθήκες μπορεί να έχουν αλλάξει, για πολλούς αυτό το καλοκαίρι δεν θα θυμίζει σε τίποτα τα προηγούμενα. Ακριβώς όμως επειδή κανείς μας δεν μπορεί να ξέρει τί θα φέρει η επόμενη μέρα, ένα από τα μεγαλύτερα ίσως μαθήματα που μας δίδαξε ο τελευταίος ενάμισης σχεδόν χρόνος, τώρα έχει παραπάνω νόημα από ποτέ να αξιοποιήσουμε την κάθε μας μέρα όσο περισσότερο γίνεται και να φροντίσουμε αυτό το καλοκαίρι να είναι όσο πιο κοντά γίνεται σε αυτό που έχουμε πραγματικά ανάγκη. Και πάντα με προσοχή αλλά με ψυχραιμία και αισιοδοξία πως όλο αυτό αργά η γρήγορα θα ξεπεραστεί, να προσπαθήσουμε να περάσουμε ένα όσο το δυνατόν πιο όμορφο και αναζωογονητικό καλοκαίρι.
Καλό καλοκαίρι σε όλους!
Χανιώτη Έλλη-Μαρία
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια
Ακολουθήστε το WomanToc στο Instragram
Kεντρική φωτογραφία: iStock
