«Μας έχει πείσει η κοινωνία ότι φτάνουμε μέχρι ένα σημείο. Ευτυχώς για εμάς, μόλις σηκώσουμε το πέπλο αυτού του περιορισμού μπορούμε να καταφέρουμε όλα όσα ονειρευόμαστε». Είναι μόλις 27 ετών αλλά μιλά με ωριμότητα πολύ μεγαλύτερης γυναίκας. Η Μαρίνα Αρπλιά, δεν αναλύει μόνο την προσωπική της επιτυχία αλλά καταφέρνει να σε γεμίσει αυτοπεποίθηση και διάθεση για όνειρα και πρωτουβουλίες. Είναι το πιο γλυκό και χαμογελαστό πλάσμα - εξωτερικά - αλλά εσωτερικά κρύβει μία απίστευτη δύναμη, έναν εντυπωσιακό επαγγελματισμό και μία πρωτοφανή προσήλωση στο όραμά της, το οποίο γνωρίζει απόλυτα πώς να διαχειριστεί. Ξεκίνησε το «ταξίδι» της στην αρχή της πανδημίας, τότε που όλα φάνταζαν μάταια και τρομακτικά, και τα κατάφερε. Η αγάπη της προς τους νέους γονείς και τα παιδιά, της δίνουν δύναμη και έμπνευση. Αυτός ήταν και ο λόγος που αποφάσισε να κάνει την καθημερινότητά τους πιο εύκολη και ευχάριστη.
Ξεκίνησε το «ταξίδι» της στην αρχή της πανδημίας, τότε που όλα φάνταζαν μάταια και τρομακτικά, και τα κατάφερε. Η αγάπη της προς τους νέους γονείς και τα παιδιά, της δίνουν δύναμη και έμπνευση. Αυτός ήταν και ο λόγος που αποφάσισε να κάνει την καθημερινότητά τους πιο εύκολη και ευχάριστη.
Όλα ξεκίνησαν από ένα ταξίδι στον Αμαζόνιο... Η συνέχεια είναι εξίσου εντυπωσιακή με την αρχή!
Σπουδές στην παιδαγωγική, τέσσερα χρόνια σε ΜΚΟ, ενασχόληση με το Business Development, συμμετοχή σε project της Google και σε μία φαρμακευτική. Είσαι τόσο νέα και έχεις κάνει τόσα πολλά. Σε μία ηλικία που ακόμα αναζητούμε την επαγγελματική μας κατεύθυνση, εσύ έχεις ήδη καταπιαστεί με πολλούς και διαφορετικούς τομείς. Ποια ήταν η κινητήριος δύναμή σου;
Κοίτα, όταν τα λες έτσι όντως ακούγονται πολλά χαχα. Αλλά θα σου πω, ακριβώς επειδή δεν είχα ιδέα τι ήθελα να κάνω με τη ζωή μου έχω δοκιμάσει τόσα πολλά. Επειδή στην τύχη επέλεξα τη σχολή μου, αλλά από εκεί μου δόθηκε η ευκαιρία να μπω σε ΜΚΟ και μετά από εκεί στην Google κ.ο.κ, το θέμα είναι να δεις τις ευκαιρίες και να ακολουθήσεις αυτές που νιώθεις ότι σου ταιριάζουν και σε παθιάζουν.
Δοκιμάζοντας, το βρίσκεις. Τουλάχιστον αυτό λειτουργεί με μένα. Άλλωστε το σημαντικό δεν είναι η ποσότητα των εμπειριών αλλά η ποιότητα που έχουν και αν πραγματικά μαθαίνεις πράγματα για σένα. Προσωπικά για μένα αυτά τα φαινομενικά αταίριαστα πράγματα που έχω κάνει στη ζωή μου συντέλεσαν κάθε ένα από αυτά απαραίτητη εμπειρία για να είμαι εδώ σήμερα και να μπορώ να δημιουργήσω το Project Parenting.
Προσωπικά για μένα αυτά τα φαινομενικά αταίριαστα πράγματα που έχω κάνει στη ζωή μου συντέλεσαν κάθε ένα από αυτά απαραίτητη εμπειρία για να είμαι εδώ σήμερα και να μπορώ να δημιουργήσω το Project Parenting.
Κινητήριος δύναμη για κάθε εμπειρία ήταν για μένα πάντα η ανάγκη να βρω τι θέλω να κάνω, ώστε να μπορώ να εξελίσσομαι μέσα από αυτό και παράλληλα να προσφέρω στο όνειρό μου για έναν πιο όμορφο κόσμο. Οι συχνές αλλαγές κυρίως στις 2 εμπειρίες μου στις πολυεθνικές ήταν επειδή δεν μου άρεσε αυτό που έκανα και δεν με ολοκλήρωνε. Αν δεν δοκιμάσεις δεν θα μάθεις.
Πώς γεννήθηκε η ιδέα για το Projectparenting;
Καταρχάς νομίζω το Project Parenting είναι ένας σπόρος που φυτεύτηκε μέσα μου από το δημοτικό και απλά κάθε μου επιλογή όπως είπα παραπάνω ήταν οι σταγόνες του νερού που το βοήθησαν να ανθίσει και να συνεχίζει να ανθίζει και να μεγαλώνει.
Ήταν τόσο κακή η εμπειρία μου στο σχολείο, που βγαίνοντας από αυτό και επιλέγοντας τυχαία τις σπουδές μου αποφάσισα ότι ΘΕΛΩ να αλλάξω το εκπαιδευτικό σύστημα, όσο ουτοπικό κι αν ακούγεται αυτό.
Έτσι, λίγο πριν παραιτηθώ από τη φαρμακευτική που εργαζόμουν επισκέφτηκα την Κολομβία. Έζησα στον Αμαζόνιo για μια εβδομάδα. Τα ερεθίσματα που πήρα ήταν ακραία. Ήταν το πιο συγκλονιστικά όμορφο μέρος που έχω βρεθεί (εκεί ήταν και που αποφάσισα να παραιτηθώ). Χρειαζόταν να βάλω την εμπειρία μου στο business που είχα συγκεντρώσει μέχρι εκείνη τη στιγμή να συνεργαστεί με το όνειρό μου να κάνω τον κόσμο πιο όμορφο.
Το πώς δεν μου ήταν ακόμα ξεκάθαρο, αλλά έπρεπε να κάνω κάτι για να έρθω πιο κοντά σε αυτό. Είμαι και βαθιά πεπεισμένη ότι όταν κάνεις κάτι που βρίσκεται σε ευθυγράμμιση με το ποιος/ποια είσαι δεν θα σε δυσκολέψει. Σκέψου ότι αποφάσισα να φύγω και από τη φαρμακευτική που μου είχε δοθεί μια φανταστική ευκαιρία, καθώς δεν είχα τότε τα απαραίτητα τεχνικά προσόντα, δεν μου είπαν απολύτως τίποτα και ίσα ίσα προσπάθησαν να μου προσφέρουν μια θέση που θα με έκανε να μείνω.
Τότε λοιπόν, εντελώς τυχαία, ήρθα σε επαφή με μία γυναίκα που μου ξύπνησε την ανάγκη να κυνηγήσω το όνειρό μου: να συμβάλλω στην εκπαίδευση. Έτσι γεννήθηκε το Project Parenting.
Ποιες ήταν οι δυσκολίες που αντιμετώπισες τον πρώτο καιρό; Τι ήταν αυτό που σε ώθησε να μην το βάλεις κάτω και να συνεχίσεις την προσπάθεια;
Μέσα μου ήξερα πάντα ότι αυτό θα λειτουργήσει και θα πετύχει, γιατί είδα τις ανάγκες των γονιών, τον πόνο, το άγχος, τα αγκάθια του εκπαιδευτικού συστήματος, την ανάγκη για κάτι καινούριο που θα αγκαλιάζει τους γονείς και θα τους προσφέρει στήριξη με αγάπη και φροντίδα και όχι δηκτικές συμβουλές.
Ωστόσο, όταν κάνεις έναρξη λίγο πριν το πρώτο lockdown και είσαι start up, μάλλον δεν θα είναι και οι πιο εύκολες μέρες της ζωής σου (γελάει). Είναι δεδομένο ότι αυτό θα τοποθετήσει ορισμένα εμπόδια που θα πρέπει να τα ξεπεράσεις για να συνεχίσεις. Με δεδομένο κιόλας ότι δεν ξεκίνησα με κάποιο τρελό κεφάλαιο. Αντίθετα, ήταν όσα είχα βάλει εγώ στην άκρη και 10Κ. από το The People’s Trust που πραγματικά πίστεψαν πολύ σε εμένα και στην ιδέα μου από την πολλή αρχή.
Έτσι, η βασική δυσκολία που αντιμετώπισα που ήταν η ρευστότητα, προήλθε από το γεγονός ότι στο πρώτο lockdown πολλοί από τους οργανισμούς και τους επαγγελματίες που ήθελα να προσεγγίσω βρίσκονταν σε αναστολή εργασιών, κλειστοί. Πολλοί δεν δούλευαν καν διαδικτυακά. Αυτό βέβαια τώρα έχει αλλάξει.
Αυτό που μου έδινε κάθε μέρα δύναμη ήταν το γεγονός ότι πίστευα (και πιστεύω) πολύ στο Project και ότι υπήρξαν άνθρωποι, οι επαγγελματίες που μπήκαν στην πλατφόρμα που πίστεψαν επίσης σε εμένα και στο project. Παράλληλα, από το δευτερόλεπτο που λανσάραμε οι γονείς, μας αγκάλιασαν πολύ! Έτσι επιβεβαιώθηκε και η δική μου σκέψη ότι υπάρχει τεράστια ανάγκη για ένα τέτοιο προϊόν. Αλλά το βασικό είναι να πιστεύεις και να εμπιστεύεσαι τα όνειρά σου, όσο τρελά και αν πιστεύεις ότι είναι.
Μας έχει πείσει η κοινωνία ότι φτάνουμε μέχρι ένα σημείο. Ευτυχώς για εμάς, μόλις σηκώσουμε το πέπλο αυτού του περιορισμού μπορούμε να καταφέρουμε όλα όσα ονειρευόμαστε.
Μας έχει πείσει η κοινωνία ότι φτάνουμε μέχρι ένα σημείο. Ευτυχώς για εμάς, μόλις σηκώσουμε το πέπλο αυτού του περιορισμού μπορούμε να καταφέρουμε όλα όσα ονειρευόμαστε.
Πώς επιλέγεις τους επαγγελματίες με τους οποίους θα συνεργαστείς;
Σε ευχαριστώ πολύ για αυτή την ερώτηση. Είναι τόσο σημαντική καθώς οι συνεργάτες μας είναι το Project Parenting και τους ευχαριστώ πολύ για όλα όσα έχουν προσφέρει. Αυτοί μιλάνε και δημιουργούν το εκπαιδευτικό υλικό (βίντεο, live συζητήσεις, ebooks & άρθρα) για τους γονείς. Για αυτό και στις συνεργασίες μας δεν κάνουμε συμβιβασμούς. Είναι σημαντικό για εμάς οι άνθρωποι που συνεργαζόμαστε:
- Να έχουν τόσο σπουδές όσο και πρακτική εμπειρία για τα θέματα που θα επιλέξουν να μιλήσουν. Στο Project μας αρέσει να έχουμε συνεργάτες που για αυτό που μιλάνε το αντιμετωπίζουν καθημερινά στην εργασιακή τους ζωή.
- Να έχουν όραμα και όνειρο να κάνουν τον κόσμο πιο όμορφο μέσα από το έργο τους, δηλαδή ανθρώπους που ταυτίζονται και με το δικό μας όραμα για έναν πιο όμορφο κόσμο.
- Να αγαπάνε τους γονείς, να μην τους κρίνουν και να καταλαβαίνουν την απίστευτη σημασία που έχουν για την διαμόρφωση του κόσμου μας. Διαλέγουμε συνεργάτες που στέκονται με αγάπη, αποδοχή και σεβασμό δίπλα σε κάθε γονιό.
Πιστεύεις ότι η κοινωνία και η πολιτεία στηρίζουν τον Έλληνα γονέα; Αν όχι, ποιες είναι οι αλλαγές που θα μπορούσαν να γίνουν;
Είναι ένα γενικό φαινόμενο ότι ο γονιός δέχεται ΠΟΛΛΗ κριτική, χωρίς ουσιαστική στήριξη. Ακούνε διαρκώς τι κάνουν λάθος, αλλά κανένας δεν έρχεται να τους βοηθήσει και να τους προσφέρει καθοδήγηση ώστε να βρουν τον τρόπο να το κάνουν “σωστά”. Επομένως, όταν ένας άνθρωπος φορά τον ρόλο του “γονιού” και όχι οποιονδήποτε άλλο ρόλο έχει στη ζωή του, αυτομάτως αντιμετωπίζεται διαφορετικά.
Δυστυχώς δεν είμαι ακριβώς αρμόδια για να μιλήσω για τις δομές της πολιτείας, αλλά εάν μια τόσο μεγάλη μερίδα του πληθυσμού μιας χώρας δεν είναι ευτυχισμένη ή δέχεται τόσες προκλήσεις σε καθημερινή βάση, σίγουρα υπάρχουν πράγματα που μπορούν να πάνε καλύτερα. Ξεκινώντας πάντα από την εκπαίδευση και την παιδεία.
Οι σημερινοί γονείς είναι καλύτεροι ή χειρότεροι σε σχέση με το παρελθόν;
Ουφφφ… Σε ευχαριστώ πολύ που το θίγεις αυτό! Γιατί είναι όλο αυτό το κομμάτι της σύγκρισης που εν τέλει οδηγεί στη σύγκρουση των γονιών τόσο με τους άλλους όσο και με τον εαυτό τους. Δεν είναι καλύτεροι ή χειρότεροι, δεν πιστεύουμε σε αυτούς τους όρους και αυτό είναι και ένα μεγάλο κομμάτι της φιλοσοφίας μας. Οι γονείς σήμερα έχουν άλλες δυνατότητες, είναι πιο ενημερωμένοι και δεν βιώνουν τη γονεϊκότητα ως καθαρά βιολογικό ρόλο, αλλά και ως κοινωνικό.
Οι γονείς σήμερα έχουν άλλες δυνατότητες, είναι πιο ενημερωμένοι και δεν βιώνουν τη γονεϊκότητα ως καθαρά βιολογικό ρόλο, αλλά και ως κοινωνικό.
Οι κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες είναι διαφορετικές. Αν και ο τρόπος με τον οποίο έχουμε μεγαλώσει εμείς οι ίδιοι επηρεάζει τη γονεϊκότητά μας, αλλά δεν έχει νόημα να κουνάμε το δάχτυλο. Με κριτική σκέψη κρατάμε ό,τι μας ταιριάζει και αφήνουμε ό,τι δεν μας εξυπηρετεί.
Οι γονείς δεν χρειάζεται να είναι καλύτεροι από κανέναν, το μόνο που χρειάζεται είναι να δίνουν κάθε μέρα τον καλύτερό τους εαυτό, που δεν είναι κάθε μέρα ούτε το 90%, ούτε το 80%, πολλές φορές μπορεί να είναι πολύ λιγότερο και είναι οκ. Γιατί είναι και αυτοί άνθρωποι και είναι εντάξει να έχουν μια κακιά στιγμή ή μια κακή μέρα. Εννοείται χωρίς αυτό να είναι κακοποιητικό για το παιδί.
Σε κάθε περίπτωση σήμερα αντιμετωπίζουν άλλες δυσκολίες και προκλήσεις, όπως π.χ. οι τέλειες χαρούμενες οικογένειες των social media ή καμία συνήθως βοήθεια από το ευρύτερο περιβάλλον και τους τρίτους φροντιστές και έχουν άλλες ευκαιρίες και δυνατότητες, όπως πρόσβαση σε νέες μεθόδους, τόσες έρευνες για τον συναισθηματικό δεσμό, άρση προκαταλήψεων κ.ο.κ.
Εργαζόμενη μητέρα ή μητέρα στο σπίτι; Τι είναι πιο υγιές για την ανατροφή ενός παιδιού;
Καταρχάς, αυτός ο διαχωρισμός δεν θα έπρεπε να υφίσταται εν έτει 2021. Καταλαβαίνω ότι μπορεί να είναι κάτι δημοφιλές και πολλοί να αναρωτιούνται, αλλά απλά είναι μια ερώτηση η οποία προσθέτει έξτρα άγχος και ενοχή σε μια μητέρα που επιλέγει (ή δεν επιλέγει, αλλά αναγκάζεται) να κάνει ή το ένα ή το άλλο.
Ούτε και ο διαχωρισμός στο φύλο και στον ρόλο. Γιατί να μην αναρωτιόμαστε για εργαζόμενο πατέρα ή πατέρα στο σπίτι; Το πιο υγιές για την ανατροφή ενός παιδιού είναι να είναι υγιείς οι γονείς του και ευτυχισμένοι με αυτό που έχουν επιλέξει και να είναι εκεί γι αυτό με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Πολύς λόγος έχει γίνει για την υπογεννητικότητα στην Ελλάδα. Ποιες πιστεύεις ότι είναι οι βασικές αιτίες του φαινομένου αυτού;
Ναι ναι η υπογεννητικότητα είναι κάτι που συζητιέται τον τελευταίο καιρό και είναι ένα θέμα που απασχολεί πολλούς γονείς. Δεν είμαι ειδική στο συγκεκριμένο θέμα, για αυτό άλλωστε έχουμε και επαγγελματίες που μιλούν για αυτό από πολλές απόψεις και από διαφορετικές πλευρές.
Το σημαντικό είναι όχι τόσο να εστιάσουμε στα αίτια του φαινομένου, αλλά στο γεγονός ότι οι γονείς έχουν επιλογές. Τα ζευγάρια έχουν επιλογές. Και ακόμα και αν αντιμετωπίζουν δυσκολία στο να δημιουργήσουν την οικογένεια που ονειρεύονταν, υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι και επιλογές, για να επιλέξει το ζευγάρι αυτό που τους ταιριάζει.
Όπως λέει και η συνεργάτης μας Έλλη Παπαδοπούλου “Η ζωή συμβαίνει στη φύση και συμβαίνει και από μόνη της. Μερικές φορές όμως μπορεί να μη συμβεί αυτό. Μπορεί να μη συμβεί στο μποστανάκι, στο χώμα στο περιβόλι. Υπάρχουν πλέον τρόποι, γίνεται και με το βαμβακάκι. Και είναι εξίσου ζωή”.
Τι θα έλεγες σε ένα νέο παιδί που ονειρεύεται να ξεκινήσει το δικό του project από το μηδέν, όπως εσύ;
Για εμένα είχε κάποια πολύ βασικά χαρακτηριστικά. Αρχικά για μένα ήταν πολύ σημαντικό που το δικό μου Project συνδεόταν με όλα όσα ήθελα να προσφέρω στον κόσμο. Ήταν μια ιδέα μεγαλύτερη από εμένα, υπήρχε μία βαθιά σύνδεση και πίστη ότι αυτό χρειάζεται να κάνω.
Οπότε για εμένα είναι σημαντικό ο κάθε άνθρωπος που θέλει να ξεκινήσει κάτι δικό του να ταυτίζεται με το όνειρο και το όραμά του. Να σημαίνει κάτι για αυτόν, γιατί θα είναι δύσκολος ο δρόμος και χρειάζεται να πιστεύουν στον στόχο, στο όνειρο.
Οπότε για εμένα είναι σημαντικό ο κάθε άνθρωπος που θέλει να ξεκινήσει κάτι δικό του να ταυτίζεται με το όνειρο και το όραμά του. Να σημαίνει κάτι για αυτόν, γιατί θα είναι δύσκολος ο δρόμος και χρειάζεται να πιστεύουν στον στόχο, στο όνειρο.
Η ομάδα ήταν ένα άλλο πολύ βασικό θέμα. Οι άνθρωποι που θα διαλέξει δίπλα του είναι ό,τι πιο σημαντικό. Όταν έχεις μια ιδέα είναι απλά μια ιδέα. Το πώς θα υλοποιήσεις αυτή την ιδέα εξαρτάται και από τους ανθρώπους που θα διαλέξεις να συμπορευτείς. Ιδανικό για μένα θα ήταν να το μοιραστείς και με κάποιον όλο αυτό για να μην έχεις όλο το βάρος πάνω σου. Κάθε τι παίρνει και τη μορφή των ανθρώπων του. Είναι κάτι άλλο με μια ομάδα και κάτι εντελώς διαφορετικό με μια άλλη.
Είναι σημαντικό να μαθαίνει διαρκώς, ακόμα και για πράγματα που δεν του αρέσουν. Και ναι, είναι σημαντικό να μάθει και για finance και προτείνω όπως και δήποτε να διαβάσει το Profit First.
Να μην φοβάται και να μην ντρέπεται να ζητήσει βοήθεια. Να ζητά στήριξη από τους ανθρώπους που μπορεί να του την προσφέρουν τόσο επαγγελματικά για την εξέλιξη της ιδέας όσο και προσωπικά. Γιατί, ο δρόμος θα είναι δύσκολος. Και ακόμα και αν νιώθει ότι δεν θα τα καταφέρει, χρειάζεται επιμονή και επιμονή και με τα παραπάνω, πιστεύω ότι θα παίρνει διαρκώς δύναμη να συνεχίζει.
Πώς ονειρεύεσαι το projectparenting σε 5 χρόνια από τώρα;
Τι όμορφη ερώτηση! Δεν ξέρω αν θα είναι σε πέντε χρόνια, αλλά το έχω ονειρευτεί τόσες φορές οπότε θα το μοιραστώ μαζί σου. Το γενικότερο όραμά μου. Ονειρεύομαι ένα παγκόσμιο δίκτυο με τους πιο υπέροχους επαγγελματίες και ανθρώπους από όλες τις χώρες στις οποίες θα έχει πάει το Project Parenting. Μαζί τους θα στηρίζουμε τους γονείς και θα προσφέρουμε στα παιδιά. Ονειρεύομαι ότι η φωνή του Project Parenting θα έχει μεγαλώσει τόσο πολύ και μαζί της θα έχει ακουστεί το μήνυμα ότι οι γονείς έχουν τεράστια σημασία για τον κόσμο. Είναι ένα πολύ πολύ πολύ σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας μας και τους αξίζει η καλύτερη δυνατή στήριξη.
