Πέρασα ένα ψυχοφθόρο Σαββατοκύριακο. Αν υπήρχε οικιακός μετρητής του βάθους των ρυτίδων θα επιβεβαίωνα ότι αυτές οι 48 ώρες, με γέρασαν κατά πολύ. Ο λόγος απλός. Ή μάλλον περίπλοκος αλλά συνηθισμένος για την ιστορία μου. Για μια ακόμη φορά, προσπάθησα υπέρ το δέον να γίνω μια υπερτέλεια εκδοχή του εαυτού μου. Φυσικά, και όπως το περίμενα, τα αποτελέσματα ήταν εντελώς αντίθετα από τα προσδοκώμενα.
Τι φταίει; Για όλα θα μπορούσα να πω ότι φταίει η ανασφάλεια σε συνδυασμό με τα κλισέ που δημιουργούμε στο κεφάλι μας. Η ιστορία αφορά σχεσικό πρόβλημα αλλά κατά βάθος αποκαλύπτει βαθύτερα προβλήματα που έχει ο καθένας μας. Τι θέλω να πω με αυτό; Χρόνια τώρα παρατηρώ πως το μεγάλο πρόβλημα στις σχέσεις ξεκινάει όταν θέλεις κάποιον πολύ και νιώθεις ότι δεν είσαι αρκετή γι’ αυτόν. Μπορεί να είσαι η σούπερ γυναίκα για την δουλειά και τους φίλους σου, μπορεί να μετράς περγαμηνές και όλοι να εκθειάζουν τον χαρακτήρα σου αλλά εσύ, ξαφνικά, τα ξεχνάς όλα αυτά και μεταμορφώνεσαι σε ένα κοριτσάκι που αναζητά την προσοχή του καλού της προσπαθώντας να τον πείσει ότι είναι το καλύτερο κοριτσάκι απ’ όλα όσα κυκλοφορούν στην πιάτσα. Έχεις ξεχάσει ότι για να είσαι με αυτόν τον τύπο κάτι θα τον έλκυσε πάνω σου. Ξαφνικά, αισθάνεσαι ότι δεν πληροίς τις προϋποθέσεις τις σχέσεις σας. Βάζεις τον εαυτό σου στο τοίχο και του ζητάς να προσπαθήσει περισσότερο. Μεταμορφώνεις την σχέση σε project και βάζεις στόχους. Ξεχνάς τον αυθορμητισμό σου και καταβάλλεσαι από στρατηγικές. Ξαφνικά, θυμάσαι όλες τις κλισεδούρες που μάζευες στο κεφάλι σου από παιδάκι και σπεύσεις να τις κάνεις πράξη:
Μην του πεις ότι τον αγαπάς. Θα τον καταπιέσεις.
Μην τον κανακεύεις πολύ, θα του θυμίσεις την μάνα του.
Μην παίρνεις πρωτοβουλίες, θα τον φοβίσεις.
Μην του δείχνεις ότι είσαι ερωτευμένη μαζί του. θα σταματήσεις να τον ιντριγκάρεις.
Μην του μιλάς για πρώην, θα τον ξενερώσεις.
Μην του κάνεις νάζια, θα πιστέψει ότι είσαι χαζή.
Μην είσαι υπερβολικά σοβαρή γιατί δε θα μπορεί να σε πλησιάσει
Και ούτω καθεξής.
Η τρέλα έχει ένα χαρακτηριστικό. Δεν έχει όρια. Και μια γυναίκα που θα μπει στο τριπάκι να υπερπροσπαθήσει για κάτι, χωρίς κανείς να της το ζητήσει, έχει μόνο μια και σίγουρη πορεία: αυτή της τρέλας. Μπορεί όλο αυτό να σου φαίνεται ακραίο αλλά βγάλ’ την σκούφια σου και βάρα με. Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι όταν είσαι ερωτευμένος διέπεσαι από λογική. Συνήθως σε τραβάει από την μύτη το συναίσθημα. Όταν, μάλιστα, έχεις κάποιες κρυμμένες ανασφάλειες και μια σειρά από περίεργες περιπτώσεις στο παρελθόν, υπάρχει η περίπτωση να κάνεις και ακρότητες που δεν τις είχες ποτέ φανταστεί.
Έτσι, συνέβη και με εμένα. Μπήκα χωρίς να το συνειδητοποιήσω στη δίνη της υπερπροσπάθειας, στερώντας από τον εαυτό μου τον αυθορμητισμό, την πηγαία απόλαυση, την ξεγνοιασιά και την μαγεία που έχεις όταν γουστάρεις τον άλλον και φιλοδοξείς να σε γουστάρει και εκείνος όπως είσαι. Το ταξίδι αυτής της παράνοιας μπορεί και να μην είχε τέλος αν δεν με έπιανε μια ευλογημένη κρίση ωριμότητας και ευθύνης απέναντι στο νου μου που μέχρι σήμερα φαινόταν να παίρνει σχεδόν τέλειες στροφές.
Αφού, βέβαια, εξάντλησα τον εαυτό μου και τον άλλον σε ατέρμονες συζητήσεις και αφού προσπάθησα μάταια να γίνω γυναίκα- χαμαιλέων για να εξαντλήσω όλα τα πιθανά γούστα του, έπεσα ξερή στο κρεβάτι και όταν σηκώθηκα το πρωί και κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέφτη, θυμήθηκα ότι μου είχε λείψει τόσο πολύ ο αληθινός μου εαυτός που θα έκανα τα πάντα για να τον ξανασυναντήσω. Και αυτό σκοπεύω να κάνω. Βάζοντας ένα μεγάλο Χ σε όλα εκείνα τα υποθετικά σενάρια που περιγράφουν τα κλισέ, αποφασίζω να κάνω αυτό που επιθυμώ την ώρα που επιθυμώ και να αναλαμβάνω το κόστος της επιλογής μου σαν κάθε τίμιος άνθρωπος που λειτουργεί με ειλικρίνεια.Στην περίπτωση που αυτό δεν αρέσει στον καλό μου δεν πτοούμαι. Μπορεί να του αρέσει κάτι άλλο πάνω μου. Μπορεί και όχι. Εξάλλου, δεν υπάρχει κανένας λόγος να συμφωνούμε σε όλα. Πόσο βαρετές είναι οι ιστορίες χωρίς διαφωνίες, το ξέρουμε όλοι. Αν το σύνολο των πράξεων και λόγων μου δεν του κάνουν, μπορεί εύκολα να αποχωρίσει από το παιχνίδι. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν μπορούμε να κάνουμε χωριό με τους πάντες. Η υπερπροσπάθεια φέρνει εξάντληση. Μια φυσιολογική σχέση είναι ο τέλειος τόπος ξεκούρασης. Χαλάρωσε, διάλεξε και πάρε. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να τρέχεις πίσω από καταστάσεις.
Σήμερα το πρωί αποφάσισα να κόψω την υπερπροσπάθεια και να ξαναγίνω ο εαυτός μου. Είναι πολύ ωραίο να θέλεις να γίνεις καλύτερος άνθρωπος για χάρη κάποιου αλλά εντελώς μάταιο να γίνεις κάποιος άλλος για να εξασφαλίσεις ότι θα του αρέσεις. Τέλος, παίρνω μια βαθιά ανάσα και σκέφτομαι σοβαρά αν αυτό που μου συμβαίνει είναι κάτι που προκάλεσα μόνη μου στον εαυτό μου ή κάτι που μου το γέννησε ο άλλος για να διασκεδάσει τις δικές του ανασφάλειες.
Αλήθεια, αν συμβαίνει αυτό, γιατί θα πρέπει να συνεχίσω;
