Η Βασιλική Πιερρακέα, κόρη καπετάνιου, από την Καλαμάτα, ξέρει να βρίσκει το Βορρά της, καμιά φορά και χωρίς πυξίδα. Από ένστικτο. Έτσι βρήκε το Μιλάνο της, τον δικό της Βορρά. «Γεννήθηκα στην Καλαμάτα, πλάι στη θάλασσα, κάτω από την προστατευτική σκιά του Ταΰγετου, στην πόλη της μαύρης ελιάς και του πιο αριστοκρατικού πακέτου τσιγάρων. Έφυγα στα 18 μου για να σπουδάσω οικονομικά στην Πάτρα. Μετά από μια ερωτική απογοήτευση, πήρα το καράβι και βρέθηκα για πρώτη φορά στην Ιταλία. Την ερωτεύτηκα. Πρώτος σταθμός ήταν η Ρώμη. Έπειτα από μια τυχαία συνάντηση και προτροπή, αποφάσισα να μετακομίσω στο Μιλάνο και όχι στο Λονδίνο, όπως είχα σχεδιάσει. Έφυγα λοιπόν σαν κανονικός μετανάστης με πολύ λίγα χρήματα, χωρίς να ξέρω τι μου επιφυλάσσει το μέλλον, αλλά και χωρίς φόβο γι’ αυτό. Από μικρή ήξερα πως θέλω να φύγω. Είμαι κόρη καπετάνιου, ταξιδιάρικη ψυχή. Έτσι λοιπόν, τυχαία, η μοίρα με έφερε στην Ιταλία» ξεκινά την πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία της η Βασιλική.
Και η Vasiliki Kouzina πως προέκυψε; «Η “Vasiliki Kouzina” ξεκίνησε επαγγελματικά το 2013. Τότε ήμουν private chef, δηλαδή έκανα μικρά catering σε σπίτια. Όλο αυτό σιγά σιγά άρχισε να παίρνει δημοσιότητα και να αρέσει στους Ιταλούς. Τυχαία, αλλά γευστικά, μαγείρεψα για το πάρτι γενεθλίων του τωρινού μου συνεταίρου και έτσι γεννήθηκε η συνεργασία μας. Μετά από επίμονη έρευνα βρήκαμε ένα μικρό χώρο όπου δώσαμε σάρκα και οστά στο γευστικό μας όνειρο, τη “Βασιλική Κουζίνα”. Προσφέρουμε μια επιλογή από ελληνικά προϊόντα υψηλής ποιότητας, με στόχο την προώθηση της ελληνικής κουζίνας στο Μιλάνο, και όχι μόνο. Τα ράφια μας είναι γεμάτα με προϊόντα (από τον Σεπτέμβριο ακόμα περισσότερα) και οι κατσαρόλες μας αχνίζουν συνταγές της Μεσογείου και των Βαλκανίων. Γεύσεις καθαρά ελληνικές, φτιαγμένες με σεβασμό στην παράδοση, αλλά με τη δέσμευση να προσφέρουν επιπρόσθετη αισθητική και γαστρονομική αξία. Η “Vasiliki Kouzina” δεν είναι εμπνευσμένη μόνο από το όνομα μου, Βασιλική, αλλά κυρίως από τον ρυθμό Βασιλική των βυζαντινών εκκλησιών. Ρυθμός αυστηρός, απόλυτος αλλά ταυτόχρονα απλός. Όπως η ελληνική κουζίνα, απλή και ταυτόχρονα “βαριά”, ουσιώδης… Αυστηρή και αφιερωμένη σε απλά και αγνά υλικά. Αυτός είναι και ο στόχος μου στην κουζίνα» «εξηγεί η Βασιλική και περνάει στο ντεκόρ: Ένας φίλος περιέγραψε το ύφος της Vasilikis Kouzinas βυζαντινό και το ασπάζομαι. Έμπνευση: μια μαγική κόκκινη κουζίνα, όπου χάρη στην αγάπη και στη φιλία γεννήθηκε η Vasiliki Kouzina. Κυριαρχούν καθρέφτες, τραπέζια και φωτιστικά από ορείχαλκο και κάποια folklore στοιχεία μέσα σε ένα χώρο σαν κόκκινο κουτί».
Μιλάει όμορφα. Είμαι βέβαιη ότι η κουζίνα της θα ακολουθεί τη δουλεμένη αισθητική του πνεύματός της. Η ανάμειξη των υλικών στην κουζίνα κινείται παράλληλα με το ζογκλεριλίκι των λέξεων, με το κέντημα της αφήγησής της.
«Πως θα χαρακτήριζες το ύφος της μαγειρικής σου;» τη ρωτάω. «Η μαγειρική μου, οι γεύσεις που αγαπώ είναι μικρές στιγμές, αναμνήσεις που στάζουν στον ουρανίσκο μου. Το ύφος είναι στα κουτουρού, αφήνομαι στη στιγμή, είναι “έκφραση” ψυχής˙ ένας τρόπος να με παρατηρώ. Σέβομαι πάντα την παράδοση, εκεί θέλω να επιστρέφω για να καταλάβω που θέλω να πάω» μου απαντά και επιβεβαιώνει περίτρανα όσα σκέφτομαι.
-Ποια συνταγή που έχεις μάθει από τον παππού σου ακολουθείς πιστά;
«Γίγαντες στο φούρνο με κύμινο, πασπαλισμένους με φέτα, απόλυτα γευστική κόλαση, που με μαεστρία μαγείρευε η αδερφή του παππού μου, Αθανασία».
-Ποιο είναι το δικό σου αγαπημένο φαγητό;
«Το αγαπημένο μου φαγητό είναι η κοτόσουπα με αβγολέμονο. Θεωρώ πως είναι το βάλσαμο της ψυχής, μπορεί να γιατρέψει τα πάντα. Αν θέλω να περιποιηθώ κάποιον που δεν είναι καλά, θα του φτιάξω μια κοτόσουπα. Νομίζω πως θα γίνει αμέσως καλύτερα».
-Πως έχουν υποδεχθεί οι Ιταλοί την Vasiliki Kouzina;
«Οι Ιταλοί έχουν αγκαλιάσει την Vasiliki Kouzina, και είναι πολύ συγκινητικό αυτό. Αγαπούν πολύ τη χώρα μας, την απλότητα στη γεύση. Τρελαίνονται για μουσακά, χταπόδι στιφάδο ριγανάτο και κολοκυθοκεφτέδες με μέντα. Όπως λέει ο James Hillman, “η επιστροφή στην Ελλάδα δεν είναι μια ρομαντική υπόθεση ή ένας αισθητικός συμβολισμός. Είναι κάθοδος στο σπήλαιο”».
-Ποια είναι τα υπέρ της ελληνικής κουζίνας;
«Η ελληνική κουζίνα είναι κυρίως μεσογειακή και αξίζει να σημειωθεί ότι έχει πολλά κοινά χαρακτηριστικά με την παραδοσιακή κουζίνα της Νότιας Ιταλίας: Σικελία, Πούλια, οι γεύσεις μας συγγενεύουν. Η ελληνική κουζίνα είναι αγνή και πραγματικά υγιεινή, αυτό που οι Ιταλοί ονομάζουν chilometro zero, εμείς οι Έλληνες τυχεροί. Κόβουμε μια μάπα από το μποστάνι μας και να την η βασίλισσα στο τραπέζι μας, είμαστε τυχερός λαός. Είναι επιτακτική ανάγκη να εκτιμήσουμε αυτό που έχουμε, αυτό που πραγματικά είμαστε, γαστρονομικά και γενικά».
-Ποιο πιάτο σου θα αφιέρωνες στο ελληνικό καλοκαίρι και γιατί;
«Μπριάμ. Το απόλυτο καλοκαιρινό φαγητό. Εύκολο και μπορεί να γίνει με ότι λαχανικό έχουμε διαθέσιμο. Πιπεριές κόκκινες, πράσινες, ότι χρώμα θέλουμε, κρεμμύδια φρέσκα και ξερά, κολοκυθάκια, ντομάτες, μελιτζάνες και πατάτες. Λατρεύω το μπριάμ κυρίως όταν είναι χλιαρό, της επόμενης μέρας, λίγη φέτα και ένα ποτήρι rose. Και ας αρχίσουν οι χοροί».
Πόσο χαίρομαι όταν συνομιλώ με κάποιον που από τα λόγια του ξεπηδούν εικόνες ζωής. Το ίδιο χαίρομαι κι όταν δοκιμάζω ένα πιάτο από το οποίο ξεπηδούν γεύσης ζωής. Η Βασιλική έχει όλα τα εργαλεία στα χέρια της για να κάνει τους ανθρώπους γύρω της να λάμπουν.
