Η πριγκίπισσα Αΐκο ως η μονάκριβη κόρη του αυτοκράτορα της Ιαπωνίας, Ναρουχίτο, αλλά και ως το μοναχοπαίδι της οικογένειας, θα μπορούσε κάλλιστα να αναλάβει το θρόνο ως η μοναδική διάδοχος, με την έναρξη του επόμενου μήνα, όπου συμπληρώνοντας τα 20 της χρόνια, ενηλικιώνεται και αποκτά πριγκιπικά καθήκοντα. Όμως, για την πριγκίπισσα της Ιαπωνίας, ο θρόνος μοιάζει όνειρο που δεν θα πραγματοποιηθεί ποτέ, αφού το «πρόβλημα» του φύλου της, την εμποδίζει να αναλάβει το ύψιστο αυτό αξίωμα. Η αδικία αυτή, ωστόσο, έρχεται να συμπληρωθεί με την τελετή ενηλικίωσης της Αΐκο, στην διάρκεια της οποίας δεν πρόκειται να λάβει την καθιερωμένη ολόλαμπρη τιάρα που θα της ανήκει, όπως συμβαίνει συνήθως με τις πριγκίπισσες της χώρας, αλλά θα δανειστεί την τιάρα της θείας και αδερφής του πατέρα της, Σαγιάκο Κουρόντα.
Όμως, για την πριγκίπισσα της Ιαπωνίας, ο θρόνος μοιάζει όνειρο που δεν θα πραγματοποιηθεί ποτέ, αφού το «πρόβλημα» του φύλου της, την εμποδίζει να αναλάβει το ύψιστο αυτό αξίωμα.
Το βασιλικό δράμα της πριγκίπισσας Αΐκο φαίνεται πως ξεκινά ίσως την ημέρα της γέννησης της. Γνωρίζοντας από τότε ότι δεν έχει καμία ελπίδα να διαδεχθεί τον πατέρα της, αυτοκράτορα Ναρουχίτο, έρχεται αντιμέτωπη με μια δύσκολη περίοδο εκφοβισμού και άγχους στην παιδικής της ηλικίας, με αποτέλεσμα να εγκαταλείπει το σχολείο για διάφορα χρονικά διαστήματα. Η νεαρή πριγκίπισσα βρισκόταν συχνά στο επίκεντρο του Τύπου, ο οποίος φρόντιζε να παρουσιάζει τις αδυναμίες και τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε ως παιδί, επιδεινώνοντας ακόμα περισσότερο τις αγχώδεις διαταραχές, οι οποίες προκλήθηκαν ουκ ολίγες φορές από «την άγρια συμπεριφορά των συμμαθητών της». Οι διακυμάνσεις της υγεία της στην εφηβική ηλικία λόγω του άγχους, ανησυχούσαν συχνά των λαό της Ιαπωνίας, σχολιάζοντας έντονα τόσο την υπερβολικά αδύνατη φιγούρα της, όσο και τις μάχες που έδινε με τα αρνητικά συναισθήματα. Η Αΐκο κατάφερα αισίως να τελειώσει το σχολείο, φοιτώντας πλέον στο Πανεπιστήμιο Gakushuin του Τόκιο καθώς σπουδάζει ιαπωνική λογοτεχνία.
Για την Αΐκο, η royal ζωή αρχίζει με την ανάληψη καθηκόντων ως εργαζόμενο μέλος της αυτοκρατορικής οικογένειας. Πρώτη Δεκεμβρίου, η δευτεροετής φοιτήτρια θα στεφθεί επίσημα πριγκίπισσα, όμως χωρίς την αίγλη των λαμπερών τελετών που απήλαυσαν τα ξαδέρφια της. Ούτε και η τιάρα, αλλά και το σετ κοσμημάτων που την συνοδεύουν, πρόκειται να φτιάχνουν ειδικά για την πριγκίπισσα της Ιαπωνίας, η οποία σύμφωνα με εκπρόσωπο της αυτοκρατορικής οικογένειας, θα δανειστεί την τιάρα της θείας και αδερφή του πατέρα της, Σαγιάκο.
Πρώτη Δεκεμβρίου, η δευτεροετής φοιτήτρια θα στεφθεί επίσημα πριγκίπισσα, όμως χωρίς την αίγλη των λαμπερών τελετών που απόλαυσαν τα ξαδέρφια. Ούτε και η τιάρα, αλλά και το σετ κοσμημάτων που την συνοδεύουν, πρόκειται να φτιάχνουν ειδικά για την πριγκίπισσα της Ιαπωνίας.
Η πρώην πριγκίπισσα Σαγιάκο, είναι η μοναδική αδερφή του αυτοκράτορα Ναρουχίτο και φόρεσε την τιάρα κατά τη διάρκεια των δεκαπέντε χρόνων που εργαζόταν ως μέλος της αυτοκρατορικής οικογένειας. Ωστόσο, δεν έχει φορέσει το λαμπερό κομμάτι από το 2005, όταν τον Νοέμβριο του ίδιου έτους παντρεύτηκε τον Γιοσίκι Κουρόντα, έναν πολεοδόμο που εργάζεται για την πόλη του Τόκιο. Το πρωτόκολλο της αυτοκρατορίας επιβάλει σε κάθε μέλος της να χάνει την αυτοκρατορική του ιδιότητα, όταν επιλέγουν να παντρευτούν κοινούς θνητούς. Η κίνηση να παραχωρήσει το κομμάτι αυτό στην ανιψιά της Αΐκο, προκάλεσε αναταραχή καθώς τα ξαδέρφια της πριγκίπισσας έλαβαν νέα κοσμήματα. Το ιστολόγιο, γραμμένο από την Αμερικανίδα ιστορικό και βασιλική εμπειρογνώμονα Λόρεν Κιένα, ανέφερε ότι το Imperial Household Agency δεν διέθεσε χρήματα στον ετήσιο προϋπολογισμό για μια νέα τιάρα και κοσμήματα ως μέτρο εξοικονόμησης κόστους εν μέσω της πανδημίας.