«Η άνεση είναι της μόδας». Έτσι έγραψε το πασίγνωστο περιοδικό μόδας για τις τάσεις στα παπούτσια. Η άνεση είναι της μόδας δείχνοντας εικόνες από χαμηλοτάκουνα block heels και καρέ φόρμες στις γόβες οι οποίες ως γνωστό είναι πιο χαλαρή αλλά και αυστηρή φόρμα από την μυτερή. Μα γίνεται μια αίσθηση όπως η άνεση να μπαίνει στο πλαίσιο της εφήμερης μόδας και να λέμε πως φέτος είναι τάση; Δηλαδή του χρόνου οι γυναίκες θα κυκλοφορούν με πατερίτσες; Στον σχεδιασμό η άνεση δεν πρέπει πάντα να είναι ένα στοιχείο το οποίο συνδυάζεται με το στυλ;
Σκέφτομαι πως το συγκεκριμένο περιοδικό ήθελε να αναφερθεί στο εξής θέμα. Πως οι γυναίκες πια έχουν αποδεσμεύσει το σεξαπίλ από τα αβυσσαλέα ντεκολτέ, τις φτηνιάρικες διαφάνειες και τα ψηλοτάκουνα και πια το προβάλλουν με τα χαμηλά τους παπούτσια, τα οποία φυσικά δεν στερούνται του στυλ. Αυτό το τονίζω διότι δυστυχώς πολλές κυρίες έχουν αφεθεί στην τάση των sneakers με αποτέλεσμα να τα φοράνε παντού, μόνο με αυτά δεν κοιμούνται. Προφανώς και τα sneakers είναι super άνετα και υπάρχουν πολλά ωραία σχέδια αλλά ποτέ κανένας σχεδιαστής δεν πρότεινε να παραγκωνίζουμε τα υπόλοιπα παπούτσια. Το στυλ είναι βασικό συστατικό της επιτυχημένης εμφάνισης και στυλ δεν σημαίνει παντού sneakers.
Η άνεση τονίζεται για να δείξουν πως οι γυναίκες δεν είναι πια εκείνο το παντοδύναμο πλάσμα της μόδας περασμένων ετών με τα super μίνι και τα δεκαπεντάποντα με τις φιάπες σε ύψος...έτοιμη να σε πάρει ο Δήμος να περάσεις τα καλώδια. Η γυναίκα πια κατεβαίνει από την θέση αυτή και παρουσιάζεται ως ένας φυσιολογικός άνθρωπος ο οποίος ναι μεν δεν στερείται ερωτικής διάθεσης αλλά αυτή περνάει μέσα από το φίλτρο της πραγματικότητας. Νομίζω πως όταν κανείς μιλάει για άνεση μιλάει για την πραγματικότητα δηλαδή για πραγματικούς ανθρώπους με τις αδυναμίες τους αλλά και τα προτερήματα τους. Σκέφτομαι πως τα προ-κρίσης χρόνια ή οι χρυσές εποχές όπως λένε ορισμένοι, είχαν δώσει τροφή σε αυτή την αίσθηση της παντοδυναμίας στους ανθρώπους. Όμως αργότερα φάνηκε τελικά ποιος είχε γερές βάσεις και ποιος ειχε χτίσει στην άμμο παλάτια.
Σαν εκείνη η εποχή της παντοδυναμίας να μην άφηνε χώρο για ευαισθησίες και πραγματικές ανάγκες διότι η υπερβολή ήταν διάχυτη στα μπουζούκια όπου διασκέδαζαν τα golden boys με τις catwomen παρόλο που κάποια golden boys δεν έβλεπαν την ώρα να γυρίσουν σπίτι και να βγάλουν την γραβάτα και εκείνα τα θεόσκληρα loafers ενώ οι catwomen να πετάξουν τα θεόστενα στρετς σατέν μίνι φορέματα και τα ψηλοτάκουνα-πρόκα.
Πιστεύω πως όλα χρειάζονται ένα μέτρο. Ούτε υπερβολές αλλά ούτε και μιζέρια σε συνδυασμό πάντα με την καλή μας διάθεση και να νοιώθουμε πάντα άνετα σε αυτά που φοράμε και όχι να δείχνουμε σαν κρεμάστρες. Μα νομίζετε πως αρέσουμε στους άλλους επειδή φοράμε ωραίο παντελόνι; Αυτό είναι το σύνθημα, το παρασύνθημα όμως είναι η χημεία.
Φωτό: Collin Miller