Ακόμα και αν κάποιος δεν έχει έστω μια από τις ταινίες που την αφορούν, όλοι γνωρίζουν τι είναι η "Nouvelle Vague". Το νέο φιλμ του οσκαρικού Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ (τριλογία "Πριν", "Μεγαλώνοντας") παίρνει το όνομά του από το επαναστατικό κινηματογραφικό ρεύμα που εκδηλώθηκε στη Γαλλία στα τέλη της δεκαετίας του ‘50, αλλάζοντας άρδην τον τρόπο που οι άνθρωποι έκαναν, αντιλαμβάνονταν και κατανάλωναν το σινεμά. Και ναι, από αυτό "βαφτίστηκε" και το, ιδιαίτερα αγαπητό στην Ελλάδα, ομώνυμο συγκρότημα. Όμως, δεν είναι αυτό το θέμα μας. Εν προκειμένω μας αφορά το πώς ο Λινκλέιτερ, ένας αυθεντικά ψυχαγωγικός σκηνοθέτης με μια φιλμογραφία γεμάτη καλόκαρδες ιστορίες ("Ένα Σχολείο Πολύ Ροκ", "Hit Man"), κατάφερε να μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη με εντελώς feelgood και ξέφρενο τρόπο ένα τόσο κομβικό κομμάτι της μοντέρνας κινηματογραφικής μυθολογίας.
Την ιστορία γράφουν οι παρέες
Η μαγιά που οδήγησε στο ξέσπασμα του γαλλικού νέου κύματος, όπως μεταφράζεται ο όρος "nouvelle vague", προέκυψε στο ξεκίνημα της δεκαετίας του ‘50 όταν εκδόθηκε το επιδραστικό περιοδικό Cahiers du Cinema.
Διάβασε περισσότερα στο athinorama.gr
