"Κάτι συνέβη την ημέρα που έκλεισα τα 60", δήλωσε η Τζόντι Φόστερ, μια φράση που μοιάζει να αντηχεί σαν μυστική αποκάλυψη σε ένα σύμπαν γεμάτο προσδοκίες για το τι σημαίνει να μεγαλώνεις. Με έναν τρόπο σχεδόν λογοτεχνικό, η Φόστερ περιέγραψε αυτό που άλλες γυναίκες έχουν αποκαλέσει "η δεύτερη άνοιξη της ζωής" — μια φάση όπου η σοφία γίνεται πιο γλυκιά από τη νεότητα και η γαλήνη πιο συναρπαστική από την ένταση της πρώτης δόξας.
Δεν είναι, όμως, μόνη. Από τη Μέριλ Στριπ, που δηλώνει ότι μετά τα 60 έμαθε να λέει "όχι" χωρίς ενοχές, μέχρι τη Σούζαν Σάραντον, που βρήκε μια νέα καριέρα και μια νέα φωνή στις δεκαετίες των 60 και 70, και την Ντέμι Μουρ που βραβεύτηκε για πρώτη φορά στα 62 της, η ηλικία μοιάζει να είναι λιγότερο ένας αριθμός και περισσότερο ένα είδος απελευθέρωσης. Τι είναι, λοιπόν, αυτό που συμβαίνει στις γυναίκες που περνούν αυτό το ορόσημο; Και μήπως υπάρχει τρόπος να δανειστούμε αυτή την ψυχολογία σε κάθε ηλικία;
Η αναγέννηση μετά τα 60: Από την Κασσάνδρα στην Γκρέις
Στα αρχαία χρόνια, οι γυναίκες της ώριμης ηλικίας συχνά θεωρούνταν μάντεις — Κασσάνδρες που έβλεπαν το μέλλον και έλεγαν την αλήθεια, ακόμα κι όταν κανείς δεν τις άκουγε. Στη σύγχρονη εποχή, οι γυναίκες αυτές μοιάζουν να εξελίσσονται σε μια νέα εκδοχή της Γκρέις Κέλι: κομψές, σοφές, και ακλόνητες μπροστά στις φουρτούνες.
Η Φόστερ, με τον ιδιαίτερο χιούμορ της, το εξέφρασε τέλεια: "Σαν να απελευθερώνεται ένα ορμονικό φίλτρο. Ξαφνικά, δεν με νοιάζει πια να ανταγωνίζομαι. Είμαι ενθουσιασμένη για το ποια είμαι και για ό,τι μένει από τη ζωή μου". Το ίδιο αίσθημα περιγράφει και η Γκλεν Κλόουζ, που σε συνεντεύξεις της έχει δηλώσει ότι η ελευθερία που βρήκε μετά τα 60 της ήταν πιο αναζωογονητική από οποιοδήποτε βραβείο.
Τι αλλάζει πραγματικά μετά τα 60;
Το πιο αξιοσημείωτο στοιχείο είναι η μεταμόρφωση της προτεραιότητας. Οι γυναίκες σταματούν να αγωνίζονται για να αποδείξουν την αξία τους σε άλλους — και αρχίζουν να ζουν για τη δική τους ευτυχία. Η Μέριλ Στριπ το συνοψίζει ιδανικά: "Επιτέλους, μαθαίνεις να ξεφορτώνεσαι όλους εκείνους που δεν σου φέρνουν χαρά".
Επιπλέον, οι σχέσεις αποκτούν νέο βάθος. Η Φόστερ μίλησε για τη σημασία της κοινότητας και των ανθρώπων που αγαπάμε, μια υπενθύμιση ότι η ζωή δεν μετριέται από τα βραβεία ή τις επιτυχίες, αλλά από τους δεσμούς που φτιάχνουμε.
Μπορούμε να ζήσουμε έτσι πριν τα 60;
Το ερώτημα είναι, φυσικά, αν μπορούμε να υιοθετήσουμε αυτή τη σοφία νωρίτερα. Η απάντηση είναι ναι — και ίσως το πρώτο βήμα είναι να θυμηθούμε τις συμβουλές αυτών των γυναικών που έζησαν και έμαθαν:
Απαλλαγή από τα "πρέπει"
Η ζωή είναι γεμάτη κοινωνικά κατασκευάσματα που μας λένε πώς να ζούμε, να αγαπάμε, και να δουλεύουμε. Ίσως η μεγαλύτερη ελευθερία είναι να αφήσουμε πίσω τα "πρέπει" και να βρούμε τα δικά μας "θέλω".
Αποδοχή του εαυτού μας
Όπως είπε η Φράνσις ΜακΝτόρμαντ: "Αν σταματήσεις να πολεμάς τον εαυτό σου, θα δεις πόσο ωραία είναι η παρέα σου".
Καλλιέργεια των σχέσεων που αξίζουν
Οι πραγματικοί φίλοι, οι αληθινές σχέσεις, είναι το κλειδί για μια ζωή γεμάτη νόημα.
Ζώντας με αυθεντικότητα
Η Σούζαν Σάραντον έλεγε: "Η ζωή είναι πολύ μικρή για να προσπαθείς να είσαι κάποιος άλλος".
Η χρυσή ηλικία δεν είναι αριθμός
Η χρυσή ηλικία της ψυχής δεν περιμένει τα 60 για να εμφανιστεί. Είναι ένα ταξίδι προς την αυτογνωσία, την απελευθέρωση και τη γαλήνη — ένα ταξίδι που μπορούμε να ξεκινήσουμε ανά πάσα στιγμή.
Και ίσως το πιο όμορφο μάθημα να είναι αυτό που μας δίνει η ίδια η Φόστερ, μέσα από τα λόγια της για τον γιο της: "Χαλάρωσε. Η ζωή δεν έχει νόημα — και ακριβώς αυτό είναι το νόημά της". Ένα μάθημα που, αν το μάθουμε νωρίς, μπορεί να μας χαρίσει μια ζωή γεμάτη ελευθερία και λάμψη, ανεξάρτητα από την ηλικία μας.
Jeff Kravitz / Getty Images / Ideal image