Οι γυναίκες μεγαλουργούν με ότι κι αν καταπιαστούν. Ειδικά οι νέες γυναίκες είναι πάντα ανοιχτές σε "επαγγελματικές προκλήσεις". Ο κλάδος της ιχθυοκαλλιέργειας, αν και θεωρείται "ανδροκρατούμενος", στην πραγματικότητα προσφέρει εξαιρετικές ευκαιρίες απασχόλησης και εξέλιξης σε μια σειρά ειδικοτήτων που ξεφεύγουν από τη χειρωνακτική εργασία στη θάλασσα και οι οποίες περιλαμβάνουν ειδικές γνώσεις και δεξιότητες, διαμορφωμένες στο προφίλ της σύγχρονης γυναίκας.
Σήμερα, η ελληνική ιχθυοκαλλιέργεια απασχολεί άμεσα και έμμεσα 12.000 άτομα προσφέροντας θέσεις εργασίας ακόμη και στις πιο απομακρυσμένες, νησιωτικές περιοχές της χώρας μας. Πρόκειται για έναν από τους ταχύτερα αναπτυσσόμενους κλάδους του πρωτογενή τομέα που ταυτόχρονα προσφέρει σταθερά ωράρια, ένα όμορφο περιβάλλον δίπλα στη θάλασσα και υποστήριξη στις νέες μητέρες, συνεισφέροντας σε μια καλύτερη ποιότητα ζωής.
Μερικές από τις θέσεις/ιδιότητες που συναντάμε στον κλάδο είναι: βιολόγοι, ιχθυολόγοι, περιβαλλοντολόγοι, οικονομολόγοι, υπεύθυνοι μάρκετινγκ και πωλήσεων, υπεύθυνοι διασφάλισης ποιότητας, υπεύθυνοι διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού, μηχανικοί, δύτες, οδηγοί, ανειδίκευτοι εργάτες και εργάτριες κ.α.
Δυστυχώς όμως παρατηρούμε ότι υπάρχει ελλιπής γνώση και πληροφόρηση στους μαθητές και τους νέους για τα επαγγέλματα της ιχθυοκαλλιέργειας και τις προοπτικές εξέλιξης. Εδώ έρχεται η Ελληνική Οργάνωση Παραγωγών Υδατοκαλλιέργειας (ΕΛΟΠΥ), η οποία στο πλαίσιο της περαιτέρω προώθησης και ανάπτυξης του κλάδου, έχει ξεκινήσει ένα πρόγραμμα ενημέρωσης σε σχολεία και εκπαιδευτικά ιδρύματα με στόχο να αναδείξει τις ευκαιρίες που προσφέρει ο κλάδος σε όλα τα επίπεδα. Ένας από τους στόχους της ΕΛΟΠΥ είναι να προσεγγίσει περισσότερες γυναίκες στην ελληνική ιχθυοκαλλιέργεια, αυξάνοντας το συνολικό ποσοστό τους στα αντίστοιχα επίπεδα του εξωτερικού, δηλαδή στο 50-60%. Αξίζει να σημειωθεί ότι στη χώρα μας το σημερινό ποσοστό κυμαίνεται περίπου στο 27%.
Στο αβέβαιο οικονομικά περιβάλλον που ζούμε, και με συγκυρίες ιδιαίτερα δύσκολες, ο κλάδος της ιχθυοκαλλιέργειας προσφέρει σταθερότητα, ισότητα και προοπτικές εξέλιξης στη σύγχρονη εργαζόμενη γυναίκα και κυρίως έναν χώρο που της επιτρέπει να διοχετεύσει τη χωρίς περιορισμό δημιουργικότητά της.
Ζωντανή απόδειξη οι ακόλουθες δραστήριες γυναίκες που κατάφεραν όχι μόνο να επιβιώσουν σε έναν κλάδο ανδροκρατούμενο, αλλά και να διαπρέψουν σε αυτόν.
Η Μπέτυ Πανταζή- Reporting Analyst West Region της AVRAMAR, μας μιλά για το πως επέλεξε αυτό το επάγγελμα, ποια είναι τα θετικά του και τι προκλήσεις αντιμετώπισε:
ΕΛΟΠΥΣπούδασα Περιβαλλοντολόγος στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου στη Λέσβο. Είμαι από τη Βόνιτσα, όπου εδρεύει και η τοπική εταιρεία ιχθυοκαλλιέργειας, γεγονός που με βοήθησε στο να ζητήσω δουλειά πριν ακόμα τελειώσω τις σπουδές μου. Η εταιρεία δίνει τη δυνατότητα σε ανθρώπους χωρίς εμπειρία να έρθουν να εργαστούν και να γνωρίσουν τον κλάδο. 6 χρόνια μετά, έχω αποκτήσει μεγάλη εμπειρία στον τομέα της ιχθυοκαλλιέργειας, έχω μάθει και συνεχίζω να μαθαίνω πολλά πράγματα, μέσα από μια συνεχή δυνατότητα εκπαίδευσης.
Ξεκίνησα ένα μεταπτυχιακό στη Διοίκηση Επιχειρήσεων, στο Πανεπιστήσμιο Ιωαννίνων στην Πρέβεζα και η εταιρεία με στήριξε δίνοντας μου τη δυνατότητα για ένα ευέλικτο ωράριο. Το πολύ σημαντικό για εμένα είναι ότι ήρθα σε μια εταιρεία όπου γνώρισα ανθρώπους με πολύ μεγάλη πείρα στην ιχθυοκαλλιέργεια και με όρεξη να μεταλαμπαδεύσουν αυτή τη γνώση σε έναν νέο άνθρωπο. Είναι ανοιχτοί σε νέες ιδέες και αυτό είναι μεγάλη κατάκτηση, διότι επειδή ο κλάδος ανήκει στον πρωτογενή τομέα, είναι κάπως rigid. Ξεκίνησα από το μηδέν για να μάθω το αντικείμενο και σήμερα, 6 χρόνια μετά, έχω φτάσει να έχω εικόνα και άποψη για τον κλάδο σε όλη την περιοχή, μην πω και σε όλη την Ελλάδα. Και το πιο ευχάριστο στη δουλειά μου είναι η καθημερινή επικοινωνία με τους συνεργάτες μου, παρά τις όποιες καθημερινές δυσκολίες.
Ελευθερία Ποδαρά – Τεχνικό Τμήμα, Quality control, Υπεύθυνη Προγράμματος AquaManager στη Blue Farm Ιχθυοκαλλιέργειες, στο Μαρμάρι.
Ανέκαθεν μου άρεσε η θάλασσα και γι’ αυτό σπούδασα Ναυπηγός Μηχανικός. Αργότερα, έκανα μεταπτυχιακό σε Ανανεώσιμες πηγές ενέργειες, στο Herriot Watt στη Σκωτία. Εξαιτίας της αγάπης που έχουμε στη θάλασσα γυρίσαμε πίσω στην Ελλάδα με τον σύζυγο μου, στο Μαρμάρι, στην Εύβοια. Εδώ που βρίσκομαι, μου δίνεται η δυνατότητα να εργάζομαι δίπλα στη θάλασσα που αγαπώ και παράλληλα να έχω το δικό μου Τεχνικό Γραφείο, πράγμα που δεν θα γινόταν να κάνω σε μια μεγάλη πόλη όπου οι ρυθμοί της ζωής είναι απαιτητικοί και οι αποστάσεις μεγάλες. Είμαστε περίπου οι 15 γυναίκες στα 50 άτομα. Στην ιχθυοκαλλιέργεια εργάζονται πολλές ντόπιες οικογένειες, είναι ένας κλάδος που δίνει πολλές ευκαιρίες.
Χαρά Ιωάννου, Υπεύθυνη Ποιοτικού Ελέγχου της AVRAMAR, στην Τσαπουρνιά, Αιτωλοακαρνανίας
Είμαι από την Κρυσταλλοπηγή, δίπλα στην ιστορική Παραμυθιά, στον Νομό Ιωαννίνων. Σπούδασα στο TEI Δυτικής Ελλάδας, στο Τμήμα Τεχνολογίας, Αλιείας και Υδατοκαλλιεργειών και είμαι υποψήφια για υποτροφία για το Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών Ιχθυοκαλλιέργειας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας Τμήμα Γεωπονίας, Ιχθυοκαλλιέργειας και Υδάτινου περιβάλλοντος. Αυτή τη στιγμή μένω στον Αστακό, ο οποίος είναι πολύ κοντά στην εργασία μου. Η εταιρεία με στήριξε από την πρώτη στιγμή. Είδα ότι υπάρχει εξέλιξη, απέκτησα εμπειρία και πλέον έχω μια υπεύθυνη θέση - έμαθα να αγαπώ τη δουλειά μου μέσα από την καθημερινή εκπαίδευση και τον σεβασμό προς τα προϊόντα της εταιρίας. Εργάζομαι στη μεγαλύτερη εταιρεία του κλάδου, η οποία δίνει δυνατότητα για πρακτική εξάσκηση και απασχολεί μόνιμο προσωπικό. Χαίρομαι που το 95% των εργαζόμενων είναι από την τοπική κοινωνία και η εταιρία μας δεν στερεί το δικαίωμα σε κανέναν και καμία υποψήφια να έχει την ευκαιρία να εργαστεί σε όλα τα τμήματα του κλάδου.
Μαρκέλα Μαρούδα - Ιχθυολόγος στην εταιρεία-μέλος της ΕΛΟΠΥ , KAΡΧΑΡΙΑΣ
ΣΣπούδασα στο Τμήμα Ζωικής Παραγωγής Αλιείας και Υδατοκαλλιεργειών, στο Πανεπιστήμιο Πατρών και αυτή τη στιγμή εργάζομαι στην εταιρεία ιχθυοκαλλιέργειας ΚΑΡΧΑΡΙΑΣ. Δυσκολεύτηκα αρκετά κυρίως λόγω της πανδημίας να βρω δουλειά. Στην αρχή πήγα στην ΚΑΡΧΑΡΙΑΣ για πρακτική και τελικά παρέμεινα. Έτσι, από την Πάτρα μετακόμισα στο Ναύπλιο. Η ζωή μου εδώ αναβαθμίστηκε. Είναι μια μικρή περιοχή που όμως έχει πολύ τουρισμό και κίνηση, οπότε δεν βαριέσαι ποτέ! Δεν έχω νοιώσει ποτέ ούτε μια στιγμή άβολα, είμαι μέρος της ομάδας - με βοηθούν οπότε χρειάζεται και είναι όλοι πολύ φιλικοί και εξυπηρετικοί. Γενικά, προσπαθώ να μην περιορίζομαι μόνο στη δουλειά γραφείου, αλλά να παρατηρώ τα ψάρια, να μαθαίνω τη συμπεριφορά τους, να βλέπω αν τρώνε, να καταλαβαίνω από μόνη μου αν συμβαίνει κάτι. Η μεγαλύτερη ευχαρίστηση που παίρνω από τη δουλειά μου είναι όταν τα ψάρια πάνε καλά, είναι υγιή και έχουμε ένα τέλειο αποτέλεσμα, χωρίς να έχουμε απώλειες. Τότε νιώθω ότι ανταμείβεται ο κόπος μας, ότι η δουλειά μας έχει αντίκρισμα.
Συνεπώς στο ερώτημα εάν "υπάρχει θέση για τις γυναίκες" σε έναν κλάδο όπως οι ιχθυοκαλλιέργειες, η απάντηση είναι ναι!
