Mε τον χορό των μουσικών βιογραφιών που ξεκίνησε το "Bohemian Rhapsody" καλά να κρατεί, φέτος ήρθε η σειρά του Elvis Presley να δώσει ραντεβού με τη μεγάλη οθόνη. Βέβαια, τόσο η ταινία "Elvis" του Baz Luhrmann όσο και η πρωταγωνιστική ερμηνεία του Austin Butler άφησαν διχασμένο το μουσικόφιλο κοινό και τους κινηματογραφικούς κριτικούς. Σίγουρα, όμως, επανέφεραν στο προσκήνιο τον μύθο και τα κατορθώματά του· θυμίζοντάς μας, παράλληλα, ότι τίποτα σχεδόν δεν ξέφτισε στα 45 χρόνια που ζούμε χωρίς αυτόν.
Στο φιλμ υπάρχει μια σκηνή όπου ο Elvis εξομολογείται στην –πρώην, πια– γυναίκα του Priscilla τον μεγαλύτερό του φόβο: ότι κανείς δεν θα τον θυμάται όταν πεθάνει. Μοιάζει με σεναριακό τερτίπι που θέλει να δείξει ότι ακόμα και ο "βασιλιάς του rock 'n' roll" είχε ανασφάλειες. Ενδέχεται ωστόσο να πρόκειται για πραγματική ιστορία, αν αληθεύει ότι εξέφρασε αυτή την αγωνία σε μία από τις τραγουδίστριες που του έκαναν δεύτερα φωνητικά στα πολυσυζητημένα σόου της δεκαετίας του 1970 στο Λας Βέγκας. Όμως, μπορεί να είναι απλώς ο μεγαλύτερος φόβος της Priscilla, αποδοσμένος σε μια νεφελώδη πηγή χάριν εγκυρότητας.
Διαβάστε περισσότερα στο athinorama.gr