Μου είχε λείψει η καλοκαιρινή Γαλάζια Hytra. Εκείνο το μπαλκόνι της, στον Αστέρα Βουλιαγμένης όπου στεγαζόταν, που σου επέτρεπε να δεις το Αιγαίο να ανοίγεται μπροστά σου. Μου είχε λείψει βέβαια και η καλοκαιρινή εκδοχή της κουζίνας του chef Τάσου Μαντή- ακόμα θυμάμαι εκείνους τους κολοκυθανθούς γεμιστούς με καραβίδα και σάλτσα από αγριομάραθο. Χρειάστηκε λοιπόν να περιμένω τρία χρόνια για να επισκεφτώ και πάλι την Γαλάζια Hytra. Χρειάστηκε επίσης να πεταχτώ μέχρι την Πάρο, αφού εκεί αποφάσισε να ξεκαλοκαιριάσει. Στο νέο της σπίτι. Στο ολοκαίνουργιο ξενοδοχείο Summer Senses Luxury Resort στην Πούντα της Μάρπησσας.
Σε ένα καθαρά κυκλαδίτικο σκηνικό, σε μια –ακόμα- όμορφη βεράντα, προστατευμένη από τους βοριάδες που φέτος δεν άφησαν ήσυχο το νησί, και με θέα τα φώτα της Νάξου, πέρασα ένα ατμοσφαιρικό και χαλαρό βραδύ δοκιμάζοντας πιάτα που είχαν ελληνική ταυτότητα, μαεστρία στην απόδοσή τους και φυσικά γεύση και νοστιμιά. Σαν την κακαβιά με πατάτες και κρεμμυδάκια, που ήταν αρωματισμένα με σαφράν και βασιλικό. Απλή, γοήτευσε με την πρώτη κουταλιά και άφησε πολλές προσδοκίες για τη συνέχεια. Η σαλάτα κινόα, με το αγκιναράκι τουρσί –τα αγαπάει τα τουρσί ο Τάσος Μαντής-, με μια σπιρτάδα από ρόκα και το αχλάδι να δίνει τη γλύκα που χρειαζόταν, ήταν από αυτές που θα ήθελα να συνοδεύει καθημερινά το γεύμα μου. Η δε σουπιά με το σπανάκι και την κατακόκκινη σάλτσα άιβαρ (τυπική σάλτσα που φτιάχνουν στην Κοζάνη), ήταν κάτι μεταξύ καλοκαιρινής ανεμελιάς και γκουρμέ. Στο ίδιο στυλ και μοτίβο ήταν και οι γαρίδες με χούμους από αβοκάντο, πιπεριές τσίλι, φρέσκο κόλιανδρο και πράσινες ελιές όπως και το νοστιμότατο λαυράκι με κριθαρότο από άγριο μάραθο και αυγοτάραχο. Ένας συνδυασμός που αποδεικνύει έμπρακτα το ταλέντο και τη δημιουργικότητα του chef.
Εδώ βάζω μια άνω τελεία για να σας αναφέρω τα ψωμάκια που μου έκλεψαν την καρδιά. Έρχονται ζεστά με τη συνοδεία αγελαδινού ντόπιου βούτυρου και απλά δεν θα θέλετε να σταματήσετε. Μπορεί να σας φαίνεται μια «ασήμαντη» λεπτομέρεια, όμως ακόμα κι αυτή εντάσσεται στα προσεγμένα και μελετημένα πλαίσια του όλου μενού και δεν υστερεί καθόλου σε νοστιμιά.
Επιστρέφοντας, το αρνάκι (ένα «χεράκι», που σερβίρεται για δυο άτομα) μαζί με μίνι πατάτες και μανιτάρια που σιγοψήνεται στον φούρνο για περίπου 12 ώρες, ήταν αυτό που λένε «λουκούμι». Το εν λόγω πιάτο ήταν εκείνη η ρουστίκ πινελιά που επιβεβαίωνε τον ελληνικό χαρακτήρα όλου του καταλόγου. Και φυσικά ήταν το καλύτερο κλείσιμο. Πριν τα γλυκά… πριν το λυτρωτικό crémeux σοκολάτας με μήλο, κάσιους και παγωτό καραμέλας που ανταγωνιζόταν το παρφέ αμυγδάλου με σορμπέ φράουλα, φρέσκα φρούτα, αφρό βανίλιας και μπισκότο αμυγδάλου κουταλιά προς κουταλιά.
Η παριανή εκδοχή της Γαλάζιας Hytra έχω να πω ότι είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες προτάσεις που δοκίμασα φέτος το καλοκαίρι. Δεν είναι μόνο η κουζίνα του Τάσου Μαντή και το μέρος, αλλά και το ευγενικό και άψογο σέρβις που δεν μένει στα πλαίσια του τυπικού και στημένου αλλά περνάει σε πιο χαλαρά και οικεία μονοπάτια. Αν λοιπόν βρεθείτε στο νησί, επισκεφτείτε την. Χρόνος απομένει γιατί το ελληνικό καλοκαίρι ακόμα δεν τελείωσε.
*Πούντα, Μάρπησσα, Πάρος, Ξενοδοχείο Summer Sense, τηλ. 2284093000