
Μια άλλη ζωή.
Μια άλλη ζωή υπάρχει στα περιοδικά μόδας την οποία ζει μια άλλη γυναίκα. Μια άλλη εξιδανικευμένη γυναίκα ίσως το αποκορύφωμα της εικόνας της. Αυτό ίσως βλέπει μια γυναίκα στις γυαλιστερές σελίδες ενός περιοδικού μόδας. Τα περιοδικά μόδας πάντα αυτό έκαναν μέσα από τις περίτεχνες παρουσιάσεις τους και τις αριστουργηματικές φωτογραφίες ταλαντούχων φωτογράφων, τα ρούχα και τα παπούτσια ιδιοφυϊών σχεδιαστών και της ενδυματολογικές προτάσεις στυλιστών με εκλεπτυσμένο γούστο. Οι σελίδες φτάνουν να συγκριθούν με πραγματικά φωτογραφικά έργα τέχνης τα οποία άνετα θα στόλιζαν έναν κενό τοίχο. Τα περιοδικά οφείλουν να προβάλουν το φαντασιακό το οποίο είναι έξω από την πραγματικότητα και την ζωή πολλών γυναικών ώστε να τις τροφοδοτούν με ευχάριστη διάθεση.
Η ιδιοκτήτρια μιας από τις παλαιότερες και σημαντικότερες boutique στην Αθήνα μου είχε πει πως όσο πιο ιδιαίτερο και εντυπωσιακό είναι κάτι, τόσο πιο δύσκολη γίνεται η πώληση του.
Αυτό όμως έχει και εμπορικό αποτέλεσμα; Θέλω να πω, πως ότι φωτογραφίζεται στα περιοδικά οδηγεί και στην πώληση τους προϊόντος; Αυτό κανείς δεν μπορεί να το απαντήσει. Σίγουρα όμως δημιουργεί και χτίζει brand ανάλογα με το περιοδικό στο οποίο προβάλλεται κάποιος και αυτό μένει στην συνείδηση των γυναικών. Από την εμπειρία μου έχω να πω πως ότι φωτογραφίζεται δεν έχει καμία σχέση με αυτό που τελικά πωλείται. Και αυτό συμβαίνει διότι αυτά που φωτογραφίζονται είναι τόσο περίτεχνα και ιδιαίτερα κομμάτια τα οποία εν τέλει μια γυναίκα δυσκολεύεται να το φορέσει στην ζωή της. Να φέρω ένα παράδειγμα. Γενικά στις φωτογραφήσεις μου ζητάνε παπούτσια με πολύ ψηλό τακούνι. Αυτό όμως δεν συμβαδίζει και πολύ με την εικόνα της δικής μου δουλειάς η οποία βασίζεται αρκετά σε μεσαία και κάτω τακούνια. Προφανώς και έχω ψηλοτάκουνα στην συλλογή διότι ορισμένα σχέδια δείχνουν ωραία μόνο σε ψηλό τακούνι όμως έχω παρατηρήσει πως πολλές γυναίκες ανεξαρτήτου ηλικίας δυσκολεύονται πάρα πολύ να τα περπατήσουν. Θα σταθώ σε αυτό και θα τονίσω πως είναι άλλο πράγμα να τα φοράει το μοντέλο μερικές ώρες για την φωτογράφηση και άλλο να τα αγοράσεις και να σταθείς καλεσμένη σε ένα event ή ακόμα να βγεις να διασκεδάσεις. Επίσης μεγάλη σημασία έχει και το στυλ όπως και το χρώμα. Ένα έντονο, ζωηρό χρώμα φωτίζει το styling και γεμίσει την σελίδα στο περιοδικό όμως πολλές γυναίκες φοβούνται τα έντονα χρώματα στα παπούτσια και προτιμούν πιο παστέλ αποχρώσεις. Ακόμα και στα ρούχα. Σκεφτείτε ένα υπέροχο καλοκαιρινό φόρεμα με αβυσσαλέο ντεκολτέ να φαντάζει πάνω σε ένα μοντέλο.
Είναι πιθανό να το δούμε στα Όσκαρ ή στο Met Gala όμως είναι ποτέ δυνατόν να το δούμε να το φοράει μια γυναίκα καλεσμένη σε κάποιο τραπέζι ή σε κάποιο γάμο; Μόνο αν θέλει να την αφορίσει ο παππάς! Το φόρεμα ακόμα και αν πουληθεί θα πάει σίγουρα για μεταποίηση ώστε να κλείσει λίγο το ντεκολτέ-Grand Canyon. Η ιδιοκτήτρια μιας από τις παλαιότερες και σημαντικότερες boutique στην Αθήνα μου είχε πει πως όσο πιο ιδιαίτερο και εντυπωσιακό είναι κάτι, τόσο πιο δύσκολη γίνεται η πώληση του. Τουλάχιστον στην Ελλάδα. Μα γι’ αυτό ορισμένα κομμάτια τα εισάγουν σε πολύ περιορισμένα τεμάχια και προορίζονται για πολύ συγκεκριμένες πελάτισσες. Προφανώς ένα τέτοιο κομμάτι θα έχει χιλιοφωτογραφηθεί και θα κυκλοφορεί σε όλο το instragram. Αυτό όμως δεν σημαίνει αναγκαστικά και πώληση.
Δεν αναφέρομαι στο αν είναι σωστό ή λάθος. Εξάλλου κανείς δεν είπε ποτέ πως οι φωτογραφίσεις έχουν σαν σκοπό την πώληση. Έχουν σαν σκοπό αφενός την υψηλή αισθητική προβολή του σχεδιαστή και αφετέρου να τροφοδοτούν την αιώνια αναζήτηση του εσωτερικού ιδανικού μας, όπως αυτό το έχει πλάσει ο καθένας μας ξεχωριστά.
